The Undying Love (ON-GOING)

Prologue

I slowly closed my Umbrella. Tanghaling tapat na at heto ako nakatingin sa mataas na building ng kanilang Company.

" Technologent Company"

Sobrang init, ngunit iniinda ko ang hapdi ng sinag ng araw sa aking balat. This is it! I pulled out my phone and called my friend's number.

" I'm here, Eze" I said. Tulad ng inaasahan ko, sarkastiko itong tumawa.

"Oh ano pang ginagawa mo dyan? Gusto mo pa bang sunduin kita?" Walang pasabi kong pinatay ang tawag. Napakawalang hiya nya talaga. May gana pa talaga siyang tarayan ako samantalang siya ang nagrecommend na dito na lang ako magtrabaho.

" Ano po kailangan nyo?" The guard asked when I was about to enter.

" Applicant po" Mahinhin kong tugon.

" Good luck, hija" Napangiti din ako dahil sa nakakahawa nitong ngiti. Buti pa sya mabait, yung ibang guard ang daming hinahanap bago ka papasukin, hindi ko naman bobombahin yung Company nila.

"Salamat po" He opened the door and I saw Ezekiel. Wearing a beautiful necklace and red lipstick. Parang model pa kung maglakad kung hindi ko siguro sya kilala ay aakalain kong ito ang may ari ng Company.

" Tagal mo naman babae" Hinampas pa ako nito sa balikat. Hinila nya ako patungo sa elevator at dinala sa isang room kung saan magaganap ang interview. Nakita ko pa na may isang babaeng lumabas at kitang kita ang panghihinayang sa mukha.

Siguro ay hindi siya natanggap.

Bigla din ako nakaramdam ng panginginig ng katawan. At kahit na sobrang lamig pa dito sa loob ay nakaramdam ako ng init.

" Relax Brix" Hinimas nito ang likuran ko.

"Paano kung Hindi din ako matanggap?" Nagkibit balikat sya na ma's lalong ikinadagdag ng aking Kaba.

"Napakawalang kwenta mong kaibigan" Mahinhin itong tumawa na ma's lalong ikinainis ko, hindi man lang ako icomfort.

" Sandali lang Brix. Gagawin ko lang ang trabaho ko. You can do it" Isa si Ezekiel sa nagtatrabaho na dito sa Technologent Company kaya naman ng sinabi kong naghahanap ako ng trabaho ay nirecommend nya agad dito.

At kung iniisip mo na bakla sya ay nagkakamali ka. Isa syang tunay na babae.

"Next" Napatayo ako agad ng marinig ito. It's my turn! Pagpasok sa loob ay naabutan ko ang isang matandang lalaki at ang isa ay nasa 30's lang.

"Introduce" Napalunok ako sa sariling laway. Para akong mahihimatay sa sobrang kaba.

" I'm Brix Valdez. Twenty fo-" Hindi pa man ako nangangalahati sa dapat Kong sabihin ay pinatigil ako nito sa pagsasalita. Ma's lalo ang dinaga sa kaba ng may ibulong pa sa kanya ang lalaki nitong kasama.

" Do you really want to work as a secretary?" Seryosong tugon ng lalaki.

" Yes, sir!" Napatayo pa ako para sabihing sincere talaga ako.

" You're hired" Sandali pa akong napatunganga. Pinapakiramdaman ang paligid kung totoo ba ito.

" Ganun lang yun?" Takang tanong ko sa sarili.

" Binabawi ko na"

" Joke lang po sir kayo naman hindi mabiro" Nakakainis ka naman kasi Brix di nagiisip. Mindset ba mindset.

"It looks like you don't want to" Napangiti ako.

" I really need it sir" Malaking ngiti ang hindi maalis sa aking mukha. Hindi makapaniwalang natanggap ako ng ganun kadali. Feeling ko tuloy scam.

Paglabas ko ng room ay nagsisialisan na ang mga tao. Nakakalungkot dahil alam kong maging sila ay kailangan din nila ng trabaho.

But we can do nothing, this is the flow of life. May mga araw na swerte at kadalasan ay hindi sumasangayon ang panahon.

Just like today.

As I walked to the elevator I saw the man I hated. What the hell is he doing here?! He was wearing a dark blue tuxedo. His hair is well combed. Naalala ko rin na ito ang suot niyang damit noong naghiwalay kami. I still remember every detail.

" Please Zak, believe me, I can't do that to you"

Halos lumuhod at nagmakaawa ako. Ibinaba ko ang sariling pagkatao. I shook and erased my thoughts.

I promised to myself that I will burry everything that has happened.

Nauna akong sumakay sa loob ng elevator at siya naman ang sumunod. I pressed the first floor button and hes on the third floor. Tahimik ang paligid. Wala din akong balak magsalita. We pretended we didn't know each other and I think that was a very good idea.

Bumukas ang elevator ng nasa third floor na, mabilis itong lumabas at biglang humarap sa kinaroroonan ko. He smiled sarcastically.

" Good luck Brix... my Secretary"