The Undying Love (ON-GOING)

TUL: 2

Chapter 2

" Hindi mo na talaga ako itinuturing na kaibigan porque madami ka ng nakakausap dito?!"

" Hindi sa ganun" Niyakap ko na siya sa braso ngunit patuloy pa din siya sa pagsasalita ng kanyang sama ng loob.

" You don't really consider me as your friend anymore" Wika nyang muli.

" Shut up, Ezekiel. I told you I didn't notice the time" I've been explaining but she still doesn't accept my apology. Kapapasok ko pa nga lang ng opisina ay galit na mukha ang bungad nito sa akin. Dahil nga sa hindi ako nakareply kahapon.

"What happened to her?" Tanong ni Bryan sa kung saan kami kumakain ng tanghalian ni Ezekiel.

" She's acting like my jowa" Natatawang tugon ko na agad namang masamang tingin ang ipinakita nito sa akin. Kinagat nya pa nga ako sa pisngi. Damn it!

" Bryan kausapin mo nga itong girlfriend mo naiinis na ako" Nakipagpalit na din ako ng pwesto Kay Bryan baka mamaya wala na akong balat sa kakapanakit sa akin ni Ezekiel.

Hanggang sa matapos kaming kumain ay hindi pa din ako kinausap ng babae. Napailing na lang ako. Tumungo akong muli sa opisina ni Zak upang ituloy ang natirang mga gawain.

Saktong pagkaupo ko pa lang ay may tumawag na agad sa phone ng office.

" Good afternoon! Thank you for calling Mr. Roldan's office. This is Brix Valdez speaking. How may I help you today?" Kahit pa Hindi ako nakikita ng kausap ko ay palagi pa din ako nakangiti para naman maligalig pakinggan ang boses sa kanilang linya.

" Can I speak to my son" I was silent for a moment when I heard his voice.

" Hello? Are you still there Brix?" I cleared my throat.

" Yes Sir, Just wait for a second and I will call my boss" I stood up and handed the phone to Zak. Nagtataka itong tumingin sa akin.

" It's your Dad" Nang makuha nito ang phone ay diretso akong umalis. Ilang saglit pa ay bumukas ang main door ng office ni Zak. Tumayo ako at agad na ngumiti sa kapapasok na bisita.

He immediately smiled at me. He even came closer to where I was. " I miss you Brix, anak" He hugged me tightly.

It was as if I had lost my voice and could not speak. " How are you"

" I'm good Dad- I mean Sir Agustus"

" It's okay, Brix. I understand" Natatawang saad nya bago kumalas sa yakap. He gently tapped my back before he turned his back on me and headed to his son's office.

Nagtama ang mata naming dalawa ni Zak. Ibigsabihin ay kanina pa pala siya nariyan. " What are you doing here, Dad?" Seryosong tanong nya sa kanyang ama.

" Easy Zakcheus. You didn't even tell me that Brix was your secretary- Still love her huh?"

Gusto ko man marinig ang sagot nya ay nakapasok na sila sa loob ng main office ni Zak. Isinarado pa nya ang pinto para siguradong wala akong maririnig. Inis na expression lang ang nakikita ko.

Hindi ko na lang pinagtuunan ng pansin ang mga nangyari. Inabala ko ang sarili sa mga papers na nakalatag sa aking lamesa. Isa-isa ko itong binasa. Pinaghiwalay ko din ang mga papeles na kailangang pirmahan ni Boss para maibigay ko na din kaagad.

As I was stretching my body, I received a text from Ezekiel. What's wrong with this girl. Buntis ba ito at pinaglilihian ako?

Eze:
We're not yet done.

After reading it, I put my phone inside my bag. I didn't bother to reply. Wala din naman ako mapapala.

Matapos ang ilang sandali ay lumabas na ang mag-ama. Saglit pa ngang nagpaalam sa akin si Sir Agustus at tanging ngiti lang din ang naisukli ko sa kanya. Hindi ko alam ngunit hiya talaga ang nangunguna sa akin.

Dumadalaw din kaya ang Mama nya dito? Paano pag nagkita kami ulit?

Napailing na lang ako sa sariling iniisip. Konting panahon lang naman ito at matapos din. You can do it, Brix. Fighting!

" What's wrong with you?!" Gulat akong napalingon sa galit kong boss. Saglit pa akong napalunok bago nakakuha ng salitang magandang bigkasin.

"Yes Mr. Roldan? What can I do for you?"

" Are you deaf?" Hanggang ngayon ay naka kunot pa din ang kanyang noo.

" I'm not sir"

" Then why?" Maging ako ay napakunot na ng noo. Hindi ko maintindihan ang nais niyang iparating.

" Why don't you just say what you need?- Sir"

He smirk. " Don't forget Ms. Valdez. I'm your boss, I can fire you"

" That's great" I smiled confidently. Isa ito sa pinakamagandang salitang narinig ko sa kanya.

" Ang maldita mo pa din. I miss it though" After hearing those words. I feel something in me. He left me with a familiar feeling. I hope I'm wrong.

It's a good thing that he left early. Makakahinga na ako ng maayos. Ilang oras din akong nagpipigil sa bawat kilos ko. Ultimo paghinga ay pakiramdam ko maririnig nya.

" Finally done!" I stretch my arm and fix all my things. Tumingin ako sa orasan at pasado ala sais na ng hapon. Dapat nga ay ala sinco pa lang ay umuwi na ako ngunit pinili ko na lang mag over time since wala din naman akong kasama sa bahay.

Matapos kong maayos ang mga gamit ko ay dumiretso agad ako sa baba at tulad ng nakaugalian ay nagpaalam din ako kay Tatay Jose.

Pagkauwi ng bahay ay tumawag ako kaagad kay Mama. Nasa La Union kasi sya ngayon at bukas pa ang uwi nya.

"How's your day?" Napangiti ako ng marinig ko ang boses nya. Nakakagaan sa pakiramdam.

" Tired but I'm okay na kasi narinig ko na boses mo" Napatawa naman ito dahil sa sinabi ko. Well ang cringe pero totoo na kahit marinig ko lang ang boses ni mama ay lumalakas na ako. She's my strength and I can't lose her. Hindi ko alam ang gagawin kung sakali man na mangyari iyon.

" Well, parehas naman tayo. Miss ko na nga makulit kong prinsesa" Sandali pa kaming nagkulitan. Parang mga bata.

" Anak Brix, sa lunes pa pala ako uuwi, dibale andyan naman si Brain." Pumayag naman ako, hindi na ako nagtanong kung bakit alam ko din naman na need nya pa magpahinga.

Maaga pa sa maaga ay nakarating agad ako sa office, at sa unang pagkakataon ay narito na ni Zak. Ngayon ko lang sya naabutan dito. Madalas ay ako ang unang nakarating sa office nya.

Tulad din ng inaasahan ay ang dami nanamang papeles ang nasa lamesahan ko. Hindi ko alam kung sinasadya nya ba ito o sadyang madami talagang gawain. Hindi na lang ako nagabala pang magsalita at sinimulan ko na lang itong gawin.

Maya maya pay nakadinig ako ng tawag, akala ko ay tawag iyon sa office kundi sa akin. Nang tignan ko ang pangalan ay si Brain pala ito.

" I'm sorry baby" Bungad nya, ngunit hindi ako umimik.

" Sorry po" Even though I can't see his face, I can see the pleading on it.

" Yea, I know. You forgot" I sounded like a sulking baby.

" Kasi ano-"

" You don't need to explain, pinaasa mo lang naman ako kagabi" May usapan kami na sa bahay siya matulog dahil wala akong kasama pero hindi siya dumating.

" Hindi ko nakalimutan, naubusan lang talaga ng oras" Pagpapaliwanag pa nya.

" Wag mo na ako awayin. Dad scolded me already for not going with you" Bagay nga sa kanya kasi iniwan nya ako.

" Promise, sasamahan kita mamaya" Napangiti ako, may kasama na ako mamaya.

" Aight see ya later" Maging siya ay nagpaalam na. Tapusin nya na daw lahat ng gawain nya sa office para maaga sya makaalis at sunduin nya ako dahil sa labas na daw kami kakain. And his treat.

"Uhm" Napalingon ako sa direksiyon nya.

" Yes Mr. Roldan?" Nakaramdam ako ng kaba ng makita kong masama nanaman ang tingin niya sa akin.

" You need to work overtime"

Your votes, comments and shares are greatly appreciated!!!