42.Bölüm (final)

253 15 85
                                    



Hepsinin gözleri dolduğunds narcissa ağlamaya başlamıştı

Tom ise gözleri dolu bir şekilde donup kalmıştı sadece bebeğe odaklanmıştı

Birden diğer kapı açıldığında içerden çıkan kişiyle oraya odaklandılar

Tom: emma?

Emma: ne oluyor ya niye ağlıyorsunuz ve o elindeku bebek kimin tom? Yoksa.... inanmıyorum sana başka birindende mi çocuğun var yazıklar olsun sana

Deyip adamın yüzüne tükürdüğünde

Genç adam dahil herkes gülmeye başlamıştılar

Bebeğin annesinin ölüm haberini veren doktor doktor 2 diyeceğim buna

Doktor2: çok üzgünüm efendim burda durunca babası sandım sizi

Diyerek genç adamın kucağındaki bebeği alıp ordan ayrıldılar

Genç adam hızla eşinin yanına gelip ona sarıldığında iyice kokusunu içine çekmişti

Emma: ne oluyor ya niye hepiniz ağlıyorsunuz biri mi öldü

Tom: boşver mutluluktan

Dediğinde yanında ki hemşirelerin kucaklarında duran iki bebeği yeni fark etmesiyle yanlarına geçti ve ikisini de kucağına aldı

Emma: çok tatlılar değil mii??

Tom: sana benziyorlar demek ki

Emma: yaaa şapşiikk

Dediğinde genç adam kızın bu çocuksu haline gülümsedi

Tom: isimleri hâlâ aynı değil mi fikrini değiştirmedin

Emma: hayır hâlâ aynı

Tom: o zaman louis ve lora

Emma: evett!

3 GÜN SONRA

Genç adam çocukları ile beraber eve geri döndüklerinde ikisi de çok mutluydu

Tom: seni çok seviyorum bazen cidden sinirlerimi bozuyorsun ama bu seni sevmememe engel değil

Emma: ben de seni çok seviyorum ve sende benim bazen değil her zaman sinirlerimi bozuyorsun ama bu seni sevmememe engel değil bebeğim

Dediğinde louis ağlamaya başlayınca genç kadın çocuğu kucağına aldı ve

Emma: doyurup geliyorum karnı açtır şimdi

Tom: bende geleyim

Emma: olmaz tom sapık mısın

Tom: evet

Emma: belli oluyor otur oturduğun yere sen lora'ya bak ben doyurup geleceğim daha sonra louis'i uyutursun bende lora'yı doyurup uyuturum

Tom: daha sonrs ise yatak odasına geçeriz

Emma: üzgünüm ama bugün olmaz çok yorgunum seninle uğraşamam 3 gündür uyuyamıyorum ve zaten gece kalkıp ağlıyorlar

Tom: olabilir sen sadece doyur geri kalanlarını ev cinleri halleder

Emma: yine de olmaz

Tom: olur diyorsam olur bak hem zaten sana hasret kaldım sana 9 ay boyunca

Emma: bak işte 9 ay dayanmışsın biraz daha dayan

Tom: olmaz dediysem olmaz

Emma: uğraşamam

ABİMİN SEVGİLİ ARKADAŞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin