Chapter 2 - PAIN

15 1 0
                                    

Gabi na akong nang umuwi sa bahay at patuloy paring umiiyak. Tulog na sila mama.

Agad kong pinunasan ang luha ko ng makita kong palapit sakin si Manang Hermi "Iha ginabi ka na ata ng uwi"

"May dinaan lang po ako" sagot ko

"Umiyak ka ba Rain?" Tanong ni Manang at umiling naman ako pero mukang hindi siya naniwala.

"Nako Iha Rain kilala kita. Alam ko kapag may problema ka" Si Manang Hermi kasi ang nagalaga sakin simula nung bata pa ko.

Umakyat na muna ako sa kwarto ko umalis muna sandali upang ipagtimpla ako ng gatas.

Nung bata pa ako iniwan na ako ng daddy ko ni Hindi ko manlang nga nasilayan ang kanyang muka sabi lang sakin ni Mama namatay na daw ito noong bata pa lang ako.
Naaksidente daw ito noong papunta sa Hospital. Yun yung araw na ipinanganak ako.

Si Manang hermi naman siya  yung laging nandyan sa tabi ko dahil medyo nawala sa sarili si mama nung namatay si Daddy at naramdaman kong lumayo ang loob niya sakin pero ngayon naging maayos na rin.

Sana pala hindi na lang ako pinanganak so that I would not experience all of this pain. Edi sana masaya din ang mommy ko.

Simula nung nalaman ko ang nangyari sa Daddy ko pakiramdam ko ako ang may kasalanan ng lahat.

Kung hindi sana ko pinanganak hindi pupunta ang daddy ko sa Hospital at hindi siya mamamatay.

Matapos ang 2minuto ay nakabalik na si Manang hermi dala dala ang isang basong gatas. "Inumin mo yan iha, para lumakas  yang resistensya mo"

Kinuha ko naman ang baso. Hinawakan naman ni Manang hermi ang kamay ko. "Iha, alam kong may problema ka sabihin mo sakin.handa akong makinig"

"Wala po manang pagod lang po ito" pagsisinungaling ko.

Hindi ako mapapagod Kent. Para sayo magiging malakas ako. Pero sana balikan mo na ako.

"Rain, masama yang nagtatago ng sakit sa dibdib"

"Kase po manang" and my tears starts to fall.

"Nakipagbreak po sakin si Kent" Sabi ko habang iyak ng iyak.

Niyapos naman ako ni Manang Hermi. "Ang sakit po kasi sobra. Hindi ko alam kung bakit niya to ginagawa sakin. Okay naman po kami pero kahapon bigla na lang po niyang sinabi na tigilan na daw po namin" pagpapatuloy ko

Hindi na iyak ang ginagawa ko Hagulgol na.

"May rason ang lahat ng yan Iha. Malay mo balang araw pasalamatan mo pa si Kent sa ginawa niya sayo"

Feel so confused.

"What do you mean manang?"

"Ang ibig kong sabihin mo malay mo sinusubukan ka lang niya para maging matatag. Diba alam mo namang gusto ni kent na nakikita kang malakas at matatag gawin mo yun alam kong matutuwa siya alam mo namang ayaw na ayaw niyang nagiging mahina ka"

Oo tama si Manang dapat maging malakas ako. Pero paano ko gagawin yun kung wala na siya sa tabi ko.

"Iha may mga bagay kasi na sa ngayon nasayo pa pero pagtumagal wala na pero wag kang mawalan ng pagasa kung kayo talaga ni Kent maayos yan siguro kailangan niyo munang magfocus sa pagaaral niyo" advice ni Manang Tama siya kung kami edi kami.

Bata pa naman kami pero ang hirap pala nung ganito ngayon lang kasi ako nagmahal Oo first boyfriend ko si Kent. Nung una kasi hindi ko naman talaga siya ganon kamahal It's all about the stupid dare na sabihan ko ng I Love you si Kent tapos nanligaw siya sakin almost 5months din. Sinagot ko siya kasi alam kong worth it naman. at totoo worth it lahat lahat ni hindi niya ko niloko o tinimer pero ito lang ang unang beses na sinaktan niya ko.

Patuloy parin akong umiiyak habang nakayapos kay manang.

Sana wala ng mas sasakit dito. Dahil I feel so weak hindi na ko tulad ng dati. Feeling ko lahat ng pangarap ko hindi ko na kayang tuparin.

Sobrang baba na nga ang tingin ko sa sarili ko. Bakit niya ba ko iniwan pumanget na ba ko? Naging masama ba akong girlfriend? May nagawa ba kong masama? 

"Shhhh.. iha tahan na magpahinga ka na"

ang hirap talagang kalimutan ang mga bagay na nakasanayan.

"Siguro manang wala kasi akong kwentang girlfriend kaya ganon na lang niya ko kadaling iwan."

"Shsss. tama na yan Rain magpahinga ka na"

iniwan na ko ni Manang hermi sa kwarto ko. Pumunta ko sa terris upang magpahangin sandali at makalimot.

Sana Star na lang si Kent di ko man siya maabot gabi gabi ko naman siya makikita.

Paano ko ba kakayanin to? Halos pinaikot ko na ang mundo ko sa kanya at nung nawala siya parang bigla nalang huminto ang pagikot ng mundo at nanatili na lang itong nasa baba.

Ayoko magMOVEON. NEVER!

May nakita akong lalaki na naglalakad sa kalsada habang kaholding hands ang isang babae na nakatira sa kabilang street.

KENT?

NO WAY. This can't be 

So totoo ngang may mahal na siyang iba pero bakit hindi ko maintindihan bakit niya ko pinagpalit.

Tuluyan nanamang tumulo ang luha ko

May mas sasakit pa ba sa nakikita ko?

He kissed the girl

In that case I want to close my eyes and don't open it for the rest of my life so that I can blame myself for the sweetness I've seen.

This is too much

but

Even you're hurting me I still love you and I feel like you cheated on me even we broke up already.

Hindi ko na talaga napigilan ung sarili ko at bumaba ako ng hagdan at tumakbo palabas ng pinto ng nakayapak upang puntahan silang dalawa nung babae at si Kent.

"Ouch! get off me bitch!" reklamo nung babae dahil hinatak ko ang buhok niya

Si Kent naman ay walang halong imosyon ang muka.

"Get off your hands on my boyfriend"

"Oh you're boyfriend" The slave said and laughed at me."Do you know this crazy stupid girl baby?" She asked Kent

"No!" Kent replied

"I'm you're girlfriend Kent!" I said and started crying infront of him and his Slave.

"Stop saying you're my girlfriend cause I never have one before" Kent said to me and I slapped his face

"Shit!" kent

"And you freakin' bitch it's over dont ever tell anyone what happened to us or else I'll kill you" Kent warned the girl.

Oh How can he be so heartless like this.

I left the both of them and running back to our house while crying.

Habang tumatakbo ako patawid sa kabaliang street nagiging blurred na ang paningin ko dahil sa luha ko.

Habang tumatawid ako nakita ko na parang may maliwanag na ilaw.

*Beep Beep*

"RAIN!" Kent shouted

Napahiga naman ako sa damuhan dun sa gilid habang ang nayapos sakin si Kent dahil niligtas niya ko dun sa humaharurot na sasakyan.

"What the fvck? Freakin' Hella driver  I'll search for you and I assure you'll get killed!" Sigaw niya dun sa sasakyang humaharurot.

nailigtas naman ako ni Kent. "Are you hurt or something?"
Kent Asked

"How can you be so stupid like this Kent? Huh? Am I not hurting for what you've done?  why did you saved me? You should leave me there and let me die."

"Bitch! you should thanked me for saving you!" Kent said and left me.

Why you so Heartless now?

ALONETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon