Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalarrrr<33333
😺😺
"Evet çocuklar artık zil çaldı herkes kağıtlarını getirsin" önümde duran kağıdı son kez kontrol edip ayağa kalktım, sınav haftasının son sınavına edebiyatı koymuşlardı normalde zor sınavların ilk yapılması tüm öğrencileri rahatlatırdı ama şimdi edebiyat sınavının son güne atmış ve öğrencileri strese sokmuşlardı, elimde ki kağıdı masaya bırakıp sınıftan çıktığımda yaren koşarak yanıma gelmişti "Sonunda lan sınavlar bitti"
"Evet bitti ama bende bittim" dün gece yazar eser , konu özellikleri ezberliyeyim derken saat dörde kadar oturmuştum, okula dört saatlik uykuyla okula geldiğim gibi direk sınava girmiştik "uyursun kanka derste çok kötüysen"
"Öyle yapıcam zaten " sınıfın önüne geldiğimizde yavaşça kapıyı açıp içeri girdim fakat beni karşılayan şey barışın sırtına çıkmış olan Burak'tı, onun karşısına duran Murat'ın sırtına ise Ferhat çıkmıştı dördü Şuan karşılıklı halay çekiyordu, kafamı sınıfın geri kalanına çevirdiğimde bir kaç kişinin sıranın üstüne çıkmış dans ettiğini gördüm, orta sıranın en arkasına geçmiş olan Efe ve Ece sanırsam sınavdaki cevaplarını karşılaştırıyordu , Alya ve Ada birbirine bakıp deli gibi gülüyorlardı "yaren biz doğru sınıfa mı geldik"
"Bilmiyorum amına koyayım" bana döndü "bizim sınıf ne zamandan beri hayvanat bahçesine döndü"
"Herkes farklı telden çalıyor" dedim iç çekerek " Barış!" Diye bağırdım sonunda sınıfa girip "efendim kankam"
"Bu Hal ne amına koyayım ahıra dönmüş sınıf"
"Ee normal kanka bitti sınavlar kurtulduk ayrıca yarın tatile giriyoruz"
"Aynı zamanda karne alıcaz" dedi yaren bıkkın bir sesle ,zaten oldu olası sevmemişti o günü
Zaten o günü kim seviyordu ki
Halay çeken barıştan gözlerimi çekip sırama doğru ilerledim azda olsa uyumayı denemem lazımdı yoksa her an bayılabilirdim , sırama oturduktan sonra çantamdan kulaklığımı çıkartıp taktım dışarıdan gelen sesi tamamen kesmese bile azaltmıştı , kafamı kollarımın arasına gömüp başıma hırkamın şapkasını kapattım, uykum gelsin diye kendi içimden küçük Melodiler söylerken sınıfta ki ses azalmış yerini normal konuşmalar almıştı bir anda neden bu kadar sesizleştiklerini merak ettiğim için tam kafamı kaldırıcaktım ki biri elini başıma bastırıp geri yerine koydu
"Uyu Elif bu fırsatı bulamazsın başka zaman" Yaren'in yanımda ki sesini duymam ile gülümsedim, sanırım sınıftakileri o susturmuştu, içimde ki o garip huzurla gözlerim yavaşça kapanmaya başlamıştı etrafımda ki o basit sesler fısıltıya dönüştüğünde sonunda uykuya dalmıştım
