Ceza

118 8 0
                                    

31.BÖLÜM

Yıldızlara bakıyorduk.Sessizliğimizi bozan Barkın'ın telefonu oldu.Ekrana baktıktan sonra bakışlarını bana çevirdi.Kulağına götürdü ve doğruldu."Ece"dedi.

İsmini duyunca ben de doğruldum."Arabanla gelmedinmi aşkım"dedi Barkın.Gözleri üstümdeydi.

"Tamam bebeğim almaya geliyorum seni indiğin yerde bekle"dedi ve kapattı.Eli ayağına dolaşmıştı.

"Ece geliyor onu almaya gidiyorum Duru sen de git"dedi.Tabi git demesiyle sinir beynime sıçradı.

"Peki"dedim ve pencereyi hışımla açıp merdivenlerden indim.Duru sen git ne demekti ya.Kendimi berbat hissetmiştim.

"Duru ben öyle demek istememiştim"dedi Barkın kolumu tutup.

"Ben anladım Barkın"dedim ve tam gidecekken durup arkamı döndüm."Ne var biliyormusun Barkın"dedim.

Anlamıyormuş gibi bana baktı."Bana diyorsun ama ilk önce sen korkularınla yüzleş"dedim ve kapıyı sertçe kapattım.Soğuk hava yüzüme çarptı ve içimden bir titreme geçti.Gecenin bu vakti tek başıma elbiseyle yolda yürüyordum.

Ece aradığında yüzündeki korkuyu resmen hissedebilmiştim.Çok aptalım.Ne bekledin ki Duru zengin hayatından vazgeçip sana geleceğini mi?

Evet düşündüm,inandım ve bir kez daha ona güvendim.Sonuç yine kırılan taraf bendim.Ece'yi bırakması mümkün değildi.

Gerçek sevgi görmemiş birinden nasıl sevgi beklersin ki Duru.

İşte Barkınla yaşadığımız güzel dakikalar bu kadardı.Resmen bana"git"demişti.Saat umurunda bile olmamıştı.

Derin bir nefes aldım.Yorulmuştum artık.Beynimin içindeki seslerden bıkmıştım.Bir anda olsa onun bana değer verebileceğini düşünmüştüm.

Telefona baktığımda Tolunay arıyordu.Açtım.

"Tolunay"dedim."Duru neredesin merak ettik"dedi.

"Oyundan sıkılınca sahile indim"dedim .Yalan söylemiştim tabi ki."İyi misin"dedi.Burnumu çektim."İyiyim Kaan'a söyle merak etmesinler beni"dedim.

"Tamam gelmemi ister misin?"dedi."Gelirsen fena olmaz"dedim ve kapadım.20 cevapsız arama vardı.Buse ve Kaan.

İskeleye gelince ayakkabılarımı çıkarıp ayaklarımı sarkıttım.Tolunay gelince yanıma oturdu.

"Pek konuşmaya fırsatımız olmadı o geceden sonra"dedi.Bana "seni seviyorum"dediği geceden bahsediyordu.

"Tolunay ben sana o gözle bakamam,sen çok iyi birisin ama olmaz ben duygularımdan bile emin değilim seni kaybetmeyi de hiç istemem"dedim.Güldü.

"Anlıyorum"dedi.Sessizliği bozan o olmuştu."Aklıma bir fikir geldi"dedi ve elimden tutup beni ayağa kaldırdı

"Arkadaş olarak"dedi ve göz kırptı.

Beni getirdiği yer bir cafeydi ve canlı müzik vardı.Birlikte cam kenarında bir masaya oturduk.Garson siparişleri almaya geldi.Tolunay kulağına bir şeyler söyledi ve gönderdi.

Bir kız sahnede şarkı söylüyordu.Ufak ama sıcak bir havası vardı buranın.Sesi fazla güzeldi.

Küçük bir pasta geldi masamıza üstünde mumlar vardı.Anlamamış gibi baktım.

"Bugünü geride bırakıp önümüze bakıyoruz,hadi bir dilek tut"dedi.İçimden beyaz atlı prensimi diledim ve mumları üfledim.

Büyük bir iştahla pastaya daldım tabi ben.Tolunay ise bu halime gülüyordu.

DELİ DOLU.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin