Kavga

302 10 1
                                    

13.Bölüm

"Ne? Nasıl olur evi ateşe mi verdi?"dedim şaşkınlıkla.

"Durduramadık eşyaları yaktı ve sonra evi ateşe verdi şu an o çok kötü evin karşısına oturmuş ağlıyor"dedi Kaan.

"Hemen oraya geliyoruz"dedim ve telefonu kapattım.

Buseye hızlıca anlattım ve hemen giyinip çıktık.

Ev resmen kül olmuştu.Bunu ne cesaretle yaptı bu çocuk?

İtfaiyeyi çağırmışlar her yerde siren sesleri bağırıyordu.Evin duvarları kapkaraydı.

Barkın'a baktığımda evin tam karşısında oturmuş evi izliyordu.Yüzü ifadesizdi.Ne düşündüğünü ne hissettiğini fark edemedim.Ama fiziksel olarak hiç iyi görünmüyordu.Sarı saçları dağılmış.Gözlerinin altı mosmor olmuştu.Onu böyle görünce içim doldu.Ağlamamalıydım.

Barkın.

Playboy çocuk Barkın.

Her gecesini bir kızla geçiren Barkın.Yapayalnızdı.Üstelik sevgilisine en ihtiyacı olduğu vakitte Ece yoktu.

Yanına gittim ve çömeldim."Barkın iyi gözükmüyorsun."dedim.Sadece gözlerime baktı."Haydi bize gidelim bir duş alıp uyu çok berbat gözüküyorsun"dedim.

Birden beni sımsıkı sardı.Sevgiye muhtaç bir çocuktu Barkın.Ben de onu daha çok sıktım."Artık hiçbir şeyin önemi yok Duru"dedi ve ayağa kalktı.

Kaan yanımıza geldi ve Barkın'ın koluna girip onu arabaya götürdü.

"Kaan siz arabaya binin biz Buseyle biraz yürüyelim"dedim.O da kafasıyla onaylayıp arabaya geçti.

Yürümek ve arkadaşımla dertleşmek istemiştim.Çünkü Barkın'ın bu hali beni gerçekten çok üzmüştü.

"İyi misin kanka"dedi Buse.

"Barkın o üzüldükçe ben de üzülüyorum Buse"dedim.

"Ona iyi gelecek olan sensin Duru ona her zaman destek ol"dedi.

"Onun yanında olucam Buse arkadaşça"dedim.

"Ona karşı birşeyler hissediyorsun tatlım"dedi."Hayır hissetmemeliyim bu olmıycak sadece arkadaşça"dedim.

Biraz yürüyüş iyi gelmişti.Eve girdiğimizde babaannem beni,Buse'yi ve Kaan'ı konuşmak için çağırdı.

"Çocuklar Barkın büyük bir çöküntü yaşadı ve artık o burada kalıcak lütfen ona destek olun o da artık ailemizin bir parçası kendini toparlayana kadar burada kalması ve sizinle vakit geçirmesi ona iyi gelir diye düşündüm amcasıyla da bu konuyu konuştum yani Barkın artık bizimle."dedi.

"Merak etme babaanne"dedi Kaan.Babaannem bize gülümsedi ve odasına çıktı.

Artık Barkınla aynı evde yaşayacaktık.Buse bana bakıp kikirdedi.

Aman Kaan duymasın.

1 Hafta Sonra

Barkın işte eski haline döndü yine.Bu bir hafta içinde kendini sigara ve alkole vurdu.Yaşadığı çöküntü çok ağırdı ama Barkın eski haline dönmeyi başarabilmişti.Her akşam barlardaydı.Şu an telefondaki konuşmalarını dinliyorduk Buseyle.

"Tamam dostum akşama bu adrese geliyorum"dedi Barkın.

Barkın tam kapıyı açarken Buseyle odamıza fırladık.

"Kanka bu akşam o bara gidiyoruz"dedim heyecanla.

"Duru saçmalama anlar o kadar salak değil hem sen neden bu kadar endişelendin?"dedi tek kaşını kaldırarak.

DELİ DOLU.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin