Mert Abi

1.b

Bir adam çalışma masasının önünde camın yanında oturmuştu. Camdan dışarıdaki New York gece manzarasını izlerken kahvesini yavaşça yudumluyordu.

Odasının dışından gelen seslerle ayağa kalktı. Ahşap oda kapısını açıp karşısına çıkan iki kişiye hitaben konuştu.(yatay konuşmalar ingilizce)

Adam"Geciktiniz. İçeri geçin bakayım. Size konuşmamız gereken önemli bir konu olduğunu söylemiştim."

Bu ikisi onun 15 yıldır büyüttüğü ikiz kardeşleriydi. Duru ve Doğu.

İkisi de uslu çocuklar gibi çekingence abilerin gösterdiği yatağın üzerine oturdular. Duru abisine hitaben tatlı sesle konuştu.

Duru"Özür dileriz abicim. Sende biliyorsun Tom görev bitmeden gitmemize izin vermiyor. Zaten bi de Doğunun midesi ağrıyınca bitirmemiz zor oldu."

Doğu ikizine bakıp söyledi.

Doğu" Benim suçum ne ! Sanki ben dedim midem ağrı diye! Mert abim şuna bir şeyler söyle. Her şeye beni bahane edip duruyor."

Mert iç çekip endişeli bir yüzle elini Doğunun alnına koyarak söyledi.

Mert"Ateşin yok gibi. Ben miden için ilaç ve iyi gelicek bir şeyler yapayım. Başka bir yerin ağrıyormu."

Doğu onun için endişelenen abisine kocaman gülümseyip kafasını olumsuzca sallayıp söyledi.

Doğu"Merak etme bir şeyim yok . Sadece sabah çok yediğim için dokundu."

Duru"Ayı gibi yersen öyle olur."

Doğu"Sen bir susarmısın. Hem abimin yaptığı yemekleri sanki bilmiyorsun. Bir oturdunmu parmaklarını yemeden kalkamıyorsun."

Mert bir biriyle kavga eden tatlı kardeşlerine hüzünlü bir gülümsemeyle bir süre baktı. İkizler abilerin neden öyle baktığını anlamaya çalışırken Mert konuştu.

Mert"Yinede her ihtimale karşı ilaç getiricem. Akşam yemeği yemediyseniz ekmek arası bir şeyler yapayım."

Doğu"Yok Duruyla birlikte yedik biz çoktan."

Mert"İçecek bir şey getireyim o zaman."

Duru"Olur."

Mert alt kata inip dolaptan mide ilacı su ve portakal suyu alıp kardeşlerine açıklaması gerken durumu kara kara düşünerek geri odsına döndü.

Onun kasvetli yüzü ikizleri de endişelendiriyordu. Duru endişeli bir sesle abisine doğru konuştu.

Duru"Abi bir şeymi oldu. Yoksa hastamısın."

Doğu"Evet bir şeyler olduysa söyle de bilelim."

Doğu da ikizine katılıca Mert elindeki ilacı ve içecekleri onlara verip az önce oturduğu sandelyeni onların önüne çekti. Derin bir kaç nefes alıp sakin bir sesle konuşmaya başladı.

Mert"Sizinle 15 yıldır birlikte yaşıyoruz. Sizi kendi kanımdan canımdan daha fazla seviyorum ve değer veriyorum. Sizi gördüğüm ilk andan beri sizi küçük kardeş belledim kendime."

Doğu"Bizde seni çok seviyoruz abi. De neden böyle konuşmaya başladın? Yoksa gerçekten hastamısın?"

Doğunun endişeli sesi Durunuda ayağa kaldırdı. Mert ikisinin elinden tutup yerlerine oturttu.

Mert"Bir şeyim yok. Sözümü kesmeyinde devam edeyim."

Mert daha fazla uzatmadan titrek bir nefes alıp devam etti.

Mert"Bu sabah Jim cafeye uğradı. Eskiyi biliyorsunuz dimi. Yani sizinle nasıl buluştuğumuzu."

Duru eskileri hatırlarken söyledi.

Duru"Evet. Bir manyak tarafından yakalanmıştık. O manyak piç bizi sen olmasan öldürürdü kesin."

Doğu"Evet. O zamanlar sadece beş yaşında olsakta."

İkizler hissettik bir kahkaha ile söyleyip abilerin devam etmesini beklediler.

Mert"O adam o zamanlar sizi kaçırmıştı. Ailenizle tatile gelmişsiniz ama o şerefsiz sizi kaçırmış. Jim ailenizin sizi bulduğunu söyledi. Şu an burada olmamalarının tek sebebi yüksek güvenlikli bir işte çalıştığınız için Tom'un adresinizi vermemesi."

Duru ve Doğa Mert'in konusmasından sonra donup kalmıştılar. Doğu gülerek söyledi.

Doğu"Şaka yapırsun demi abi. Ama bir nisana daha var. Önceden yapayımda dedin sonra unuturum diye dimi."

Duru ikizi gibi gülümseyerek kafasıyla onaylayıp abisine baktı.

Mert sadece üzgün bir yüzle onlara bakıyorlardı. Bir kaç saniyelik sessizlikten sonra Duru söyledi.

Duru"Ben- ben inanmıyorum. Yalan söylüyorlardı. Bize tuzak kuracaklar. Evet. Bizi senden ayırıp senin peşinden gelicekler. Kesin hedeflerimizden birisinin planıdır."

Duru'nun konuşması Doğu'ya mantıklı geldiği için kafasıyla onayladı. Mert boğazını temizleyip kendini toparlayarak konuştu.

Mert"Tabiki ben de inanmadım. Zaten onlarda kesin demiyorlar. Bu yüzden iki güne Türkiyeye gidicez. DNA testi yaptırıcaz."

Duru"Neden! Tuzak olabilir. Neden gidip test yaptırıyoruz!"

Mert"Sakin ol Duru. Tom kimliklerini araştırdı. Ünlü bir pırlanta şirketinin sahibiler. Yer altıylada bağlantısı olan bir ailesiler ama güvenilir, hile hurdayla işleri olmayan insanlar olduğunu söyledi."

Mert kız kardeşini sakinleştirerek söyledi. İkizleri bir süre ikna etmeye çalıştıktan sonra Doğu söyledi.

Doğu"O zaman şartlarımız var. İlk olarak tabikide sen de bizimle geliyorsun."

Duru"İkinci olarak onların kanından olsak bile senden ayrılmayız. Bizden ayrılamazsın."

Doğu"İkizim haklı. Bizi almalarına izin veremezsin."

Onlara gülümseyerek kafanla onaylasada bunu yapa bileceğine pek emin diğildi. İkizler abilerine sarıldılar. Duru abisine sarılı bir şekilde söylerken ikizi Doğuda onu kafasıyla onayladı.

Duru"bu gece seninle uyuyabilirmiyiz?"

Mert kardeşlerine sıkıca sarılıp izin verdi. 20 yaşına gelselerde onun için hala 5 yaşında bir çocuk gibiydiler. Onlardan ayrılmak istemiyordu ama onlarında güzel bir ailesi olsun istiyordu.

Ve ilk bölüm burada biter.

Evet yine ben yeni bölüm bekleyen kitaplarım yerine rüyama giren taslağımda yıllardır 3 bölümle bekleyen kitabıma bölüm yezarak geldim cansılarım.

Üç güne ne kadar okunursa ona göre oy sınırı koyucam.

Hadi bays cansılarım (⁠｡⁠•̀⁠ᴗ⁠-⁠)⁠✧

Dedim bu kitaba devam edeyim.

Erkek Hemşire isimli kitabımla birlikte bunada bölüm yazmayı düşünüyotum. Yeni kitaplar yazsamda dedim yarım bıraktıklarımada devam edeyim.

Oy ve yorum bekliyorum cansılarım.

Ha bu arada bölümde biraz değişiklik yaptın hatırlamak için tekrar okurken.

Bayss.