Mert Abi

4.b

Saat akşamın dokuzunda Mertler artık Ali beylerin evinin önündeydi. Ve Mert hariç ikizler doğru yere gelip gelmediklerini merak ediyorlardı. Çünki saray gibi bir evin önünde duruyorlardı.

Bu sırada ise Alp Merte bavulları arabadan indirmeye yardım ediyordu.

Mert"teşekkür ederim. Size de çok zahmet verdik."

Alp"hayır canım ne zahmeti."

Doğu ve Duru gelip Mert'in elindeki bavullarını alırken Alpe ters ters baktılar.

Duru"yalnız canımsız lütfen."

Doğu"bayım lütfen sevgi eklerinizi başkalarında kullanın."

Mert"çocuklar bu kadar kaba olmasanız."

Alp"sorun yok. Merak etmeyin."

Doğu"bak abi sorun yokmuş işte. Hem gayet fazladan saygı eki kullanıyoruz."

Mert"Doğu!"

Doğu"tamam."

Mert çaresizce ikizlerin tripleriyle uğraşırken Alp onları gülümseyerek izliyordu.

Süsen hanımın seslenmesiyle ona baktılar.

Süsen.h"hadi çocuklar dışarıda kaldınız. Acele edin içeri geçin."

Alp"tamam anne geliyoruz!"

Alpin önden gitmesiyle Mert ve ikizler de arkasından onları takip etti.

Malikaneden içeri girdiklerinde Alp kapıda bekleyen hizmetçilere bavulları verip onu Mert ve ikizlerin onu takip etmelerini istedi.

Oturma odasına giderken Alp mahçup bir sesle söyledi.

Alp"yorgun olduğunuzu biliyorum. Fakat diğerleri sabaha kadar bekleyemedi. Bunun için özür dilerim."

Mert"özür dilemeyin lütfen. "

Odaya girdiklerinde Mert aileyi biraz araştırdığı için kalabalık bir aile olduklarını biliyordu. Fakat Duru ve Doğu sadece 3 kişilik aileye alışmıştılar. Yani böyle kalabalık bir aile görünce yalnışlıkla küfür etmesinler diye Mert açık ağızlarını hızlıca kapattı.

Ali.b"geçin çocuklar oturun. Süsenim Ayşeyi çagır bir şeyler getirsin lütfen."

Süsen.h"ah doğru. Ayşe!"

Yirmili otuz yaşlarında gözüken bir kadın içeri girip kibarca konuştu.

Ayşe"efendim hanımım."

Süsen"bize bir şeyler getirirmisin canım."

Ayşe"hemen hanımım."

Ayşe izin isteyip odadan çıkınca bir kaç saniye sessizlik oldu. Her kesin gözü Merti ortalarına alıp oturmuş ikizlerdeydi. Fakat ikizler onları görmezden geliyordu.

Aralarından bir erkek Merti kast ederek Alpe sordu.

Erkek?"Alp abi bu kim?"

Duru ve Doğu Merte 'bu' diyene dikdik tersce bakarken, Mert kollarına hafifçe vurup bir şey yapmamaları için uyardı.

Alp"o misafirimiz abicim."

Bu sorudan sonra odaklar Mertin üzerinde olunca, Mert yalnızca gülümseye bildi.

Ali.b"çay kahveler gelinceye kadar bir birimizi tanıyalım bence."

Süsen.h"evet. Siz başlamaya ne dersiniz?"

Süsen hanım küçük çocuk gibi heyecanla konuşunca Mert gülümsedi. İkizleri ne kadar çok sevdiğini Mert ilk gördüğünden beri anlamıştı.