Jude Bellingham x Arda Güler
----------------------------------------------------------------
Jude
Arda.
Biraz vakit geçirebilir miyiz?
Yalvarırım, hayır deme.
Arda
Jude biliyorsun.
Babam izin vermez.
Jude
Lütfen.
Söz veriyorum istemediğin hiçbir şey olmayacak.
-
Arda, Bellingham'ın isteğini reddetmek istemiyordu. Babasının sıkı kuralları onu o kadar endişelendiriyordu ki. Ama ona karşı koymak da istemiyordu. Sonunda derin bir nefes alıp cevap yazdı.
-
Arda
Tamam.
Gel eve.
Şimdilik babam yok.
Gönderildi 12.40
Görüldü 12.43
-
Arda'nın evinde, ikisi sessizce oturup birbirlerinin yanında zaman geçirmişlerdi. Ancak Arda'nın içinde bir gerginlik vardı. Babasının izin vermediğini bildiği için, bu anın ne kadar sürdüğünden endişe ediyordu.
Zamanın geçmesiyle birlikte, Arda'nın endişesi gitgide artıyordu. Babasının eve gelme zamanı yaklaşıyordu ve Bellingham'ın evde olduğunu bilmemesi Arda'yı fazlasıyla huzursuz ediyordu.
Arda'nın babası beklenmedik bir şekilde çok erken döndü. Bellingham'ın hala evde olduğunu görünce şaşırmıştı. Arda, Bellingham'a hızla veda etmek zorunda kalmış ve babasının huzurunda özür dilemek için acele etmişti.
"Arda Güler."
"Bunu bana açıklamak zorundasın."
"Arkadaşım, baba."
"Neden evde Arda?"
"Hem izin de almadın."
"Hayırdır oğlum?"
"Baba arkadaşım diyorum."
"Tanıyorsun zaten?"
"Bir daha istemiyorum."
"Yettin artık."
Jude ise sessizce dolanıyordu sokaklarda. Ona baskı uygulanmasından o kadar nefret ediyordu ki.
Ve Arda.
Arda da en az onun kadar üzgündü. Boşluk hissi vardı içinde resmen. Babasının aptal kuralları yüzünden onu incitmek istemiyordu.
Devamında bu aptal baskı günden güne artmakta devam etmişti. Arda iyice bunalmış bir hale gelmişti. Ahşap evler gibi tek kibrite yanan bir binadan farksızdı son günlerde. Onun mumlarımı söndürmüşlerdi, o da aydınlığa küsmüştü.
Ve hayat. Hayat onları resmen ayrı yollara yönlendirmek istiyordu. Ayırmak istiyordu ikisini.
Şuan ikisi de kalplerindeki acıyla, boşlukla baş başa kalmışlardı. Fakat ikisinden birinin bile pes etmeye niyeti yoktu. Biliyorlardı ki bu ateş onları aydınlığa kavuşturacak, gerçek mutluluğu bulmalarını sağlayacaktı.
-
Arda
Seninle zorlukların üstesinden gelmek çok güzel Jude.
Jude
Arda?
Ne?
Anlamıyorum açık konuş lütfen.
Arda
Geleceğim yanına.
Çık kapının önüne.
Jude
Arda kendini tehlikeye atmanı istemiyorum.
Uğraşma ailenle.
Arda
Benim için artık aile diye bi kavram yok Jude.
Çık şu kapıya.
Jude koşarak kapıya çıkmış, Arda'yı kucaklamıştı. Sıkıca sarılmışlardı orada birbirlerine dakikalarca. Bir süre sonra ayrılmış, karşısındaki bedenin dudaklarına kapanmıştı. Bir süre de o pozisyonda kalmışlardı. Jude da zamanla karşısındaki bedeni iyice kavramıştı.
"Bunu bu kadar geciktirdiğim için özür dilerim, Jude."
***************************************
Ehh.
Çok da içime sinmedi ama.
İdare edin.
Dönersem daha iyilerini atıcam, söz.
Kendinize iyi bakın.
