"ဒေါ်လေး ဘယ်တုန်းကရင်း ဥပုပ်စောင့်သွားတာ နေတောင်မသိလိုက်ပါလား"
"နေကရော တစ်နေ့လုံးအိမ်ကပ်လို့လား မိုးလင်းကရင်းသွားခဲ့တာ မိုးချုပ်ထိ"
"ဖေကြီးနဲ့မေကြီးက ရိပ်သာမှာပဲလား"
"သင်္ကြန် ပြီးမှပြန်လာမယ်ပြောတယ်"
"ဒါနဲ့ ဘာဟင်း"
"သင်္ကြန် ထမင်း"
"သင်္ကြန်ထမင်း"
"ဟုတ်တယ်လေ သင်္ကြန် ထမင်း"
"နေမကြားဖူးပါဘူး ဘယ်လိုမျိုး"
"လာ စားကြည့်"
"ဟုတ်"
"ဖယောင်းအနံ့ရတယ်"
"ဟုတ်တယ်လေ နေရဲ့ ကြိုက်လား"
"အနံ့ပဲမကြိုက်တာ စားလို့တော့ကောင်းတယ်"
"စားစား ထည့်စားနော်"
"ဒေါ်လေးရော"
"ညနေရောက်ပြီမို့ ဥပုပ်စောင့်စရာမလိုတော့ပေမဲ့ ကျန်းမာရေးအတွက်ညနေစာမစားတော့ဘူးနေ"
"ဟုတ် ဒါနဲ့မမပျိုရော ဥပုပ်စောင့်တာ ဒေါ်လေးသိလား"
"သိတယ်လေကွယ့်"
"ဟုတ်ဟုတ်"
"သင်္ကြန် တွင်းလုံးလား"
"ထင်တာပဲနေရဲ့"
သင်္ကြန်မှာ အကုသိုလ် တွေရတော့မှာပဲ မမရယ်။
"မမပျို"
"ညီမလေးလာလေ "
"ဥပုပ်စောင့်တာ ဆို"
"ဟုတ်တယ်လေ"
"ခြယ့်ကိုလည်းမပြောဘူး ချက်ချင်း "
"ခြယ်ကအိမ်မှာမလာတာ"
"အွန်းပါအွန်းပါ ဘာဟင်း"
"ဘာဟင်းမှမချက်ဘူး ထမင်းပဲရှိတယ် အကုန် ဥပုပ်စောင့်"
"ဟုတ်သား.ဟီးခြယ်ဗိုက်ဆာလို့"
" ရွာပတ်ပြီးစားနေတာမဟုတ်ဘူးလား"
"ပြေးနေရတာနဲ့တင် မုန့်လုံးရေပေါ်က ဘယ်နံကြားညှပ်သွားလဲမသိပါဘူး မမပျိုရယ်"
"ဘယ်လို"
"ဒီလိုမမပျိုရဲ့"
တစ်နေ့တာဖြစ်ပျက်ကိုမမပျိုကိုပြောပြတော့ လက်ကိုဗိုက်မှာထားပြီးအူနာအောင်ရီရလေသည်။ အထူးသဖြင့် နေရဲ့တစ်လွဲလုပ်မှုတွေကိုပေါ့။
YOU ARE READING
သင်္ကြန်ပန်းကိုဆွတ်ခူးလိုချင်
Romanceဒီနှစ်သင်္ကြန်မှာ "မမ"ကိုပထမဆုံးရေလောင်းချင်တယ် ပြီးတော့ မောင်ကိုယ်တိုင် "မမ" ကိုပိတောက်ပန်းပန်ပေးချင်တယ်။
