Κεραυνοί και κύματα

Κεφάλαιο 3ο

Τώρα
Ξένια, 20 χρονών.

Στέκομαι  πάνω στη λίμνη. Τα νερά της είναι γαλήνια.Ξυπόλυτη.Γυμνή.Τα κόκκινα μαλλιά μου καλύπτουν το κορμί μου.

Το όνειρο είναι παντοτε το ίδιο.Μα είχα καιρό να το ξαναδώ.Οταν ήμουν μικρή είχε γίνει καθημερινότητα μου.
Δεν επαυα όταν ξυπνούσα να μιλώ για αυτό.Ετρεχα στην αγκαλιά της μαμάς μου και τις έλεγα πως χόρευα πάνω στη λίμνη που φωσφόριζε σε μπλε πράσινο χώμα.Τρυγιρσμενη από δέντρα με τον περίεργο χρωματιστό ουρανό.

Εκείνη χαμογελούσε.
<<Έχεις τόσο ζωντανή φαντασία,>>μου έλεγε τσιμπώντας τα μάγουλα μου.
Κάθε πρωί μέχρι που το όνειρο άλλαξε.
Μέχρι που δεν υπήρχε πια ηρεμία και όλα άλλαξαν.Δεν υπήρχε τσίμπημα  στο μάγουλο μόνο ανησυχία στα μάτια.

Ξέρω πως βρίσκομαι σε όνειρο.
Τους τελευταίους πέντε μήνες το βλέπω συχνά πάλι.Είναι πιο ζωντανό από ποτέ.
Ίσως φταίει που τα φάρμακα πια δεν έχουν επιρροή.

Είμαι μόνη μου.Κοιταζω την αντανάκλαση μου στο νερό.
Τα μάτια μου ,το κορμί μου, τα μαλλιά μου.

Όλα μπλέκονται με τα πλάσματα του νερού.
Μου χαμογελάνε.
Η πρώτη μας συνάντηση ήταν περιεργη.
Δεν είχα δει γοργόνα στη ζωή μου.
Πόσο μάλλον στα όνειρα μου .
Ήμουν ενθουσιασμενη σαν παιδί.

Είναι ένα όνειρο Ξένια.
Παιχνίδι της φαντασίας.

Μόνο που αυτό μέρος ήταν πάντοτε γνώριμο.
Μου χαμογελανε και με χαιρετανε καθώς λικνίζονται μέσα στα νερά με τις ουρες τους.

Μοιάζουν με σειρήνες  παρά με τις γοργόνες που έβλεπα στα παιδικα

Το μέρος αυτό είναι διαφορετικό.
Ησυχία επικρατεί. Όμως όχι εκείνη που σε κάνει να τρομάξεις.Σαν πέπλο με αγκαλιάζει . Νιώθω ασφάλεια θαλπωρή.

Ακούω  κελαηδισμα,θρόϊσμα από παντού.
Τον αέρα να φυσάει ανάμεσα από τα φύλλα τον δέντρων.
Πέταλα να ξεφεύγουν από τα λουλούδια να στορβιλίζονται στον άνεμο.
Να με κυξλωνουν.

Με τα δάχτυλα μου τα χαϊδεύω καθώς πετάνε γύρω μου ,με το βλέμμα να ατενίζει τον μωβ ροζ ουρανό με τα δύο φεγγάρια.

Τόσο περίεργο μέρος.
Γνώριμο μέρος.
Νιώθω ασφάλεια.

Βαδίζω πάνω στο νερο νιώθοντας στο κορμί μου το ρίγος από το αεράκι.
Είναι περίεργο που περπατώ πάνω και δεν βούλιαζε.Ειναι σαν να με κρατά η επιφάνεια. Σαν να είναι από γυαλί.