Karmaşık aşk

Giriş

Mina,sadece 5 yaşındaydı tüm bu acıyı çekerken.Kumarl uzun saçları ve yeşil gözleri vardı.Annesi daha yeni ölmüş babası ise çoktan kaybetmiş ölmüştü.Bu yüzden ona üvey babası Murat bakıyordu.İlk bakışta sanki çok sevecen ve candan bir adam gibi görünüyordu.Ama ev içinde Mina'ya uyguladığı taviz ve şiddet bir çocuğun dayanabileceği bir şey değildi,ama Mina dayanmak zorundaydı.

Evden hiç kaçmayı denememişti.Çünkü ne bir ailesi ne de bir evi vardı.

18 Nisan Mina'nın doğum günüydü,Mina ne kadar çok zor şeyler yaşasada çok doğum günlerinin önemli olduğunu düşünür ve kutlardı.Ama bugün onun hiçbir ailesi olmadan kutladığı ilk doğum günüydü.Belki ailesi yoktu ama üvey babasının ona iyi davranacağını ve pişman olacağına inanıyordu hâlâ.Çünkü o kolay kolay pes etmezdi..

Bugünün cumartesi olmasına rağmen hala evde yoktu Murat hel doğum gününü unuttuğunu yada işinin olduğunu düşündü.Ama unutmayı bırak,onun bir doğum günü olduğunu bile bilmiyordu.

Mina hala geleceğini umarak akşam 21:00'a kadar bekledi,ama hâlâ yoktu.Ama beklemeye devam etti minicik elleri ile boyunun yetişmediği masada bir şeyler yapmaya çalışıyordu.Ama çok zor olduğu için pek başaramıyordu,ama bu sorun değildi çünkü annesinin ölümünden sonra ona yardım etmemişti ve bazı şeyleri kendisi öğrenmesi gerekiyordu.

Saat gece yarısına gelmek üzereydi ama Mina'nın üvey babası hâlâ gelmemişti ve geleceği yoktu da.
Bu yüzden Mina kendi kendine bir pasta hayal etti.Mumları üflemeden önce üvey babasının onu sevmesini ve biraz da olsa ona şefkat göstermesini diledi.

Saat 01:05'ti ve Mina hâlâ bekliyordu o sırada bir zil sesi çaldı ve hemen kapıyı açtı.Umduğu gibi onu öpüp sarılmadı yada en önemlisi doğum gününü bile kutlamadı.Murat çok sahroş bir şekilde eve geldi
Mina "Murat baba..Bugün benim doğum günüm yani geçti ama olsun bel kutlamak istersin.." dedi ağlamaklı bir sesle.

Murat ise ona cevap vermeden direk Mina'ın elinden aldığı oyuncağı Mina'ya fırlattı.Mina artık 6 yaşındaydı,oyuncaklardan nefret ediyor ve hayatı hâlâ değişmemişti artık Murat'a olan inancını kesti.

Kendi zor tutuyordu ağlamamam için ama bu imkansızdı,çünkü kafasından kan akıyordu ve gidecek bir doktor bile yoktu.

O gün hem çok kötü hem de çok güzeldi, çünkü o Murat'tan ilk defa faydalı bir şey öğrendi.
Hayatı boyunca unutamayacağı bir şey,insanlara güvenmemeyi..
———————————————————————————
Yeni bölüm haftaya pazartesi :)