16,4,2024 ( အတက်နေ့ )
"ရှိုင်း ရှိုင်း "
"သား,vita အစောကြီးပါလား "
"ဟုတ်တယ် အန်တီနှင်း
ဒါနဲ့ ရှိုင်းရှိလားဟင် "
"ရှိုင်းလား ရှိုင်းက တစ်ဖက်ရွာကို သွားတယ် သား
သူ့အစ်မဝမ်းကွဲ နောက် လိုက်သွားတာ "
"ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလဲ
အန်တီနှင်း"
"ဒါတော့မသိဘူး သား
သား ဘယ်သွားချင်လို့လဲ ဒီနေ့တော့ သည်းခံလိုက်အုန်းလေ မနက်ဖြန်ကျ ရှိုင်းကို ပြောလိုက်မယ် "
"ရတယ် အန်တီနှင်း
သားက ဒီတိုင်းပဲ ပျင်းလို့ ထွက်လာတာ "
"အော်"
"ဒါဆို သားကို ခွင့်ပြုပါအုန်းနော်"
"ကောင်းပါပြီရှင်"
Vita ရှိုင်း အိမ်က ပြန်လာကတည်းက ဘယ်လိုမှ အေးဆေးမနေနိုင်
နောက်ဆုံး မနေနိုင်တဲ့အဆုံး သူ တစ်ဖက်ရွာကို လိုက်သွားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
Vita ရွာထဲရောက်တော့လည်း ရှိုင်း ကို ဘယ်နားသွားရှာ ရမလဲ မသိ
အဲ့ဒါကြောင့် စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ပဲ သူ့ရဲ့ခြေလှမ်းက ပွင့်ဖူးငုံ အိမ်ဆီသာ.....
"ပွင့်ဖူးငုံ "
"vita ဘယ်ကဘယ်လို ရောက်လာတာလဲ "
Vita တစ်ယောက် အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ ရှေ့မှာထိုင်နေသည့် ရင်းနှီးနေတဲ့ ကျောပြင်လေးကြောင့်
ဖူးငုံ ကို အကြည့်နဲ့ လှမ်းမေးလိုက်သည် ဖူးငုံက ကျွန်တော့်အဖြေမှန်ကြောင်း ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည်
လူကြီးတွေနဲ့ အစ်မတွေကော ရှိတာကြောင့် ရှိုင်း ထမပြန်မိခြင်းဖြစ်သည် မဟုတ်ရင် သူ ဒီနေရာကနေ ချက်ချင်း ထပြန်မိမည်
ဘယ်လောက်ထိများ သူ့ဟာမကို လွမ်းနေတယ်မသိ မနေ့ကတင် တွေ့ထားတာကို အခုရွာထိပါ လာတွေ့ပြန်ပြီ
"အစ်မ ရှိုင်း ရွာထိပ်က စေတီနားမှာပဲ စောင့်နေတော့မယ်"
"ဟယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ရှိုင်း ပျင်းလို့"
"အေ့ပါ အဲ့နားမှာပဲ စောင့်နေနော် ဘယ်မှမသွားနဲ့
အစ်မတို့ မကြာဘူး ဟုတ်ပြီလား"
YOU ARE READING
နှစ်သစ် ဧည့်သည် (စဆုံး)
Romanceသင်္ကြန်မှာ အလွမ်းပြေဖို့အတွက် ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ် #မင့်နဲ့ပြန်လည်ဆုံခွင့်ပေးခဲ့တဲ့ ဒီနှစ်သင်္ကြန်ဟာ ကိုယ့်အတွက်တော့ အပျော်ရွှင်ရဆုံးနှစ်လေးတစ်နှစ်ပါ
