Karmaşık [Taennie ]

TEKLİF

Ertesi gün olur.
Namjoon dün geldiği gibi uyuduğu için hiçbir olaydan haberi yoktur

Namjoon-Günaydınn, L-lisa
Lisa-Ne?
Namjoon-Gözlerin?
Lisa-Ne olmuş
Namjoon-Mos mor... Sen ağladın mı?
Lisa-H-hayır
Namjoon-Ne oluyo söyler misiniz?
Jen-Seni ilgilendiren bişey yok Namjoon
Lisa-Söyleyin gitsin, zaten hayatımda yapıcağım kadar hatayı yaptım, Namjoon'a söylesek ne olucak...
Namjoon-Söyleyin hadi
Rose-Lisa...
Namjoon-Lisa?
Rose-O hamile...
Namjoon-NE! Na-nasıl yani kimden ne zaman niye!
Rose-Jungkook'tan...
Namjoon-N-NE, LİSA BUNLAR DOĞRU MU
Lisa-Malesef...
Namjoon-Jungkook'a söylediniz mi?
Lisa-Henüz değil...
Namjoon-Lisa çocuğu aldırmalısın
Lisa-Hayır bunu yapamam
Namjoon-Kendine gel Lisa, o çocuğu aldırmalısın ona nasıl bakıcaksın? Hem 18 yaşında genceciksin derslerinde çok iyi, hem sen tıp okuyosun, ileride çok güzel bi gelecek seni bekliyo, hayatını bu yüzden mahvedemezsin
Lisa-Ben sanırım Jungkook ile bu konuyu konuşucam
Jen-Emin misin Lisa?
Lisa-B-belki ona baba olur
Jen-Jungkook'un bu durumu hoş karşılayacağını pek sanmam, ama şansını dene Lisa. Siz isterseniz aşağı katta bahçede konuşun biz burdayız
Lisa-P-peki

Lisa Jungkook'u arar

Lisa-Alo J-jungkook
Jk-Ne var?
Lisa-Lütfen bahçeye gel
Jk-Neden?
Lisa-Gel işte! Telefonda konuşulmayacak kadar çok ciddi bi konu, hayatımız söz konusu
Jk-Üf, peki geliyorum

Jungkook bahçeye gelir. Ve bankta oturmuş onu bekleyen Lisa'yı görür

Jk-Nedir bu kadar önemli olan konu?
Lisa-Ş-şey
Jk-Ney?
Lisa-Ben...
Jk-Söylesene Lisa
Lisa-Sanırım bunu yapamıcağım, söylesem mi çok kararsızım
Jk-Çıldırtma insanı, söyle!
Lisa-B-benim, yani bizim
Jk-Bizim mi?
Lisa-Bir bebeğimiz...
Jk-Ne?
Lisa-Bir bebeğimiz olucak yani... Ben hamileyim, hemde babası sensin...
Jk-Ne diyosun Lisa?! Dediğin şeyin farkında mısın sen!
Lisa-Ne yapıcaz...
Jk-Git aldır şu bebeği
Lisa-Hayır yapamam
Jk-Aldır lan şu çocuğu, ALDIR!
Lisa-Hayır yapamam!
Jk-Ne demek benden hamilesin, nasıl, nasıl!
Lisa-Öyle işte
Jk-Aldır şu çocuğu yoksa senide o bebeğide gebertirim Lisa
Lisa-Ne diyosun sen, kapa çeneni!

Jungkook Lisa'ya sert bir tokat atar

Lisa-J-jungkook s-sen napıyosun
Jk-Ne yapmışım lan ne yapmışım

Jungkook Lisa'yı kolundan tutup kendisine yakınlaştırır

Jk-Bebeği aldır, yoksa gözünün yaşına bakmam, gebertirim seni

Diyip yere iter, Lisa yere düşer

O sırada bunu gören Jin koşarak gelir

Jin-Noluyo? Hayırdır Jungkook?
Jk-Sen ilgilendirmez
Jin-Konu umrumda değil Jungkook, bir kıza vurmak senin ne haddine
Jk-Sanane, siktir git lan

Jin yumruğunu Jungkook'a geçirir
Jungkook kanayan dudağını baş parmağı ile silerek sırıtır

Jk-Hashhash, tek yapabildiğin yumruk atmak mı?
Jin-Şansını zorlama Jungkook *dedi dişlerini sıkarak*
Jk-Zorlarsam nolur?
Jin-Gebertirim seni. Kalk Lisa

Jin Lisa'ya elini uzatır ve Lisa Jin'in elini tutarak ayağa kalkar

Lisa-T-teşekkürler
Jin-Teşekkür etmene gerek yok Lisa, canın yanıyo mu iyi misin?
Lisa-İyiyim saol
Jin-Bence hiç iyi değilsin, şu banka uzanmalısın, ben buz getiriceğim

Jin buzu alır ve Lisa'nın moraran kısımlarına buzu bastırır

Lisa-Ahh
Jin-Acıttım mı? Özür dilerim
Lisa-Sorun değil
Jin-Noldu Lisa? Jungkook neden böyle bişey yaptı?
Lisa-Boşver, önemli değil
Jin-Önemli değil mi?
Lisa-Yani önemlide, boşver sen
Jin-Söylemek istediğin zaman bana herşeyi anlatabilirsin, ben seni dinlerim
Lisa-J-jin senden tek bi isteğim var
Jin-Buyur
Lisa-B-beni hastaneye götürür müsün
Jin-Olur da niye?
Lisa-Nedenini boşver, zaten yakında tüm okula yaptığım, yediğim bok yayılır yani öğrenirsin merak etme
Jin-Peki, gidelim Lisa

Jennie'den
------------------

Jen-Çıldırıcam, çıldırıcam! Saatlerdir nerde bu kız, aramalarada bakmıyo!
Rose-Sakin ol Jennie, emin ol güvendedir
Jen-En son Jungkook ile konuşmaya gitti, sence Jungkook'un yanında ne kadar güvende olabilir?
Rose-Haklısın fakat elimizden ne gelicek ki? Hiçbişey
Jen-Asıl sorunda o zaten, elimizden ne gelicek, Lisa'nın en kötü günlerinde ona yardımcı olmamız gerekirken onun için elimizden hiçbişey gelmiyo!
Rose-Sakin ol Jennie, Lisa kendi başının çağresine bakabilir, sakinleş
Jen-Off, olamıyorum, olamıyorum, seni kırdıysam özür dilerim, biraz dışarıya çıkıcam
Rose-Peki görüşürüz, iyi hava iyi gelir, sakinleşirsin hem
Jen-Evet, görüşürüz Rose

Koltukan kalkıp otel odasından çıktım, asansöre bindim ve en alt kata, bahçenin olduğu kata gelmiştim, belki temiz hava bana iyi gelirdi sinirim azalırdı,rahatlardım, ben bile neden kendimi bu kadar kötü ve sinirli hissettiğimi bilmiyoken kim bilir Lisa ne durumdadır...
Köşedeki banka oturdum. Elimi çeneme koymuş, dirseğimi banka yaslamış öylece etrafı izliyordum, aklım sadece Lisa'daydı, bizden habersiz nerdeydi, napıyordu. Bir anda Jungkook ile görüşmeye gidip ortadan kayboldu. Kafayı yemek üzereyim! Sanırım etrafı izlemeye odaklanmıştım ki yanıma gelen Tae'yi bile fark etmemiştim. Yanıma oturup beni parmağı ile hafifçe dürttüğünde yerimden sıçradım

Tae-Korkuttuysam özür dilerim
Jen-Sorun değil, dalmışım
Tae-Sen iyi misin?
Jen-İyiyim, yani bilmiyorum, emin değilim... Sanırım iyi değilim, iyi değilim Tae
Tae-Noldu Jennie, dün akşam lunaparktan gittiğinden beri senden hiçbir haber alamadım, Lisa'nın kötü olduğunu söylemiştim Lisa'ya bişey mi oldu?
Jen-B-bilmiyorum

*dedim çağresizce ve kendimi tutamadım, gözlerimden düşen yaşlar yanaklarımı ıslatıyordu, kendimi tutamadım ve hıçkırarak ağlamaya başladım, şuanda birisine ihtiyacım vardı, biriyle dertleşmem lazımdı, birine sarılma ihtiyacım vardı ve beni tek anlayabilicek kişinin Tae olduğunu biliyordum, Tae bana iyi geliyordu. Kötü günlerimde ailemi kaybettiğimde yanımda o vardı, ve hep sadece Tae vardı, Tae'ye sımsıkı sarıldım, sanki onu ömrüm boyunca hiç bırakmayacakmışcasına sarıldım, kafamı Tae'nin omzuma yaslamış ağlıyordum, Tae ise bundan rahatsız olmadı, oda bana sanki beni hiç bırakmazçasına sarıldı*

Tae-İyi olucaksın Jennie, her ne olduysa herşey düzelicek,düzeliceksin, ben burdayım, ben artık hep senin yanında olucam, ben senin yanındayken kimsenin seni üzmesine izin vermiceğim

Kendimi Tae'den çektim, aklıma dün Tae'nin bana sorduğu fakat benim hala cevaplamadığım soru gelmişti, sanırım bunu yapıcaktım, onun bana teklif ettiği o teklifi ona ben sunacaktım, bunu yapabilirdim, Tae bana iyi geliyordu gerçektende tüm yaralarımı o kapatıyordu, yaralarımı o onarıyordu, Tae bana yaşadığımı,yaşamam gerektiğimi,hemen pes etmemem hatırlatıyordu, Tae'yi seviyorum, Tae'yi sanırım gerçekten seviyorum fakat bu sefer arkadaş olarak değil, onu gerçekten, Tae'yi gerçekten seviyorum... Tüm cesaretimi topladım ve bunu yapıcaktım, bu sefer gerçektende yapıcaktım.

Jen-T-tae
Tae-Efendim Jennie
Jen-Sana bi sorum olucak
Tae-Tabii, sor
Jen-B-ben sanırım
Tae-Hı hı
Jen-Yani sanırım değil, gerçekten, gerçekten sanırım sana, yani şey
Tae-Bana mı, sen bana mı? Şaka mı yapıyosun ciddi misin?
Jen-Evet, yani senden hoşlanıyorum, beninle çıkar mı-

Tae benim sözüm bitmeden lafa "Evet! Diyerek atladı ve bana sımsıkı sarıldı

Jen-Tae sen ağlıyo musun *dedim gülerek*
Tae-Bilmiyorum, sanırım duygulandım

Ve Tae'ye tekrardan sarıldım...