Faruk telefonu kapattı, "LANET OLSUN!" Aleyna yanına geldi "Ne oldu tatlım?" dedi aşkla bakarken. Kucağına oturdu sürtünmeye başladı Faruk tüm dertlerini unutmuş Aleyna ile ile ilgileniyordu.
*Caner*
Katil4 ile bu kadar iyi anlaşacağımı düşünmemiştim. Ama onun içinde ki nefretin nedenini bulmak istiyordum. Mert yola doğru koşmuştu ve görüş alanımdan çıkmıştı. Melike'yi aramış söylemiştim. O da " Sorun yok Toprak elimde barın 1 km uzağına gel bekliyorum!" ardından telefon kapanmıştı. Uzun bir yürümeden sonra Melike'nin yanındaydım. Toprak'ın kafasına silahı dayamış nefretle ona bakıyordu.
"Üzgünüm Toprak adın gibi Toprağa gitmeye hazır ol!! 4'e kadar sayıyorum... 1... 2... 3... " 4 demesine az kala ince bir bağırış sesi duyuldu. "Melike HAYIR!!" Melike bu sesi tanırcasına kafasına çevirdi.
*Yazardan*
Bu Betül'dü. Melike'ye ihanet etmişti ama Melike her şeye rağmen onu seviyordu. Silahını indirdi. Betül'e döndü.
-Betül, duygu hüzün dolu bir sesti bu.
Caner şaşkınlıkla bakarken Toprak hızla Melike'nin elinde ki silahı aldı. Bam.... Melike elini karnına götürdü. Kanlar elini sarmıştı. Toprak Betül'ün elinden tutup onu götürdü. Caner Melike'yi kucağına aldı. Hızla evine götürdü.
"LANET OLSUN!!" Diyor bağıra çağıra Melike'yi tedavi ediyordu. Melike'nin zayıf noktası Betül'dü. Elinden gelen her şeyi yapmış genç adam Melike'nin nefesleri düzeldiği an rahatlamıştı.
4 gün sonra....
Melike biraz daha iyi olmuş, aynı zamanda nefret kusuyordu. Gizli numaradan bir mesaj geldi. "Aşık olduğun adam seni aldatıyor haberin yok!" diyordu. Ve bir fotoğraf...
Melike öfkeden kuduruyordu. Bu kızı tanıyordu. Liseden Aleyna piçi ve öpüştüğü kişi de Faruk...
Düşündü. Şirkette ki hiç kimsenin yüzünü görmek istemiyordu. Şirket yöneticisi yardımcısı Alp'i aradı.
-Merhaba Alp Bey ben istifa etmek istiyorum, bilginiz olsun.
-İyi ama Melike Hanım sizden daha iyi Japon çevirmenimiz yok.
-Üzgünüm Alp Bey size bunu iletmek istemiştim , iyi günler.
-Peki ben her şeyi ayarlayacağım size de iyi günler!
Melike Caner'e döndü:
-İşten ayrıldım... Caner bunun üzerine kızgınlıkla sordu :
-Neden?!
Melike ona fotoğrafın geldiğini söylemedi. Betül'ü artık görmek istemediğini belirtti.
Hemen iş ilanlarına baktı. Ünlü bir restoranda garson aranıyordu, başvurdu. Üniversite okurken bir aralar garsonluk yapmıştı. Tecrübeliydi. Yapabilirdi en azından şimdilik:)
Hayat zayıfları ezmek için vardı. Pes etmek bir sondu. Ama bazen unutmak gerekir değil mi?
Biz ölmek için doğmuşuz, lanet olası insanları yeni nesiller mi değiştirecek?! Nasıl bir aptallık bu!? Gerçi şuan bu bahsettiklerim insanlıktan çıkmış hayvanlar desek hayvanlara küfür edeceğim diye susuyorum!?!?!
Melike sadece susuyordu. Konuşsa ağır değil doğru konuşurdu ki işte o zaman en nefret edilen insan olurdu!
Caner'e baktı. Caner güldü:
-Bir şey mi istiyorsun?
-Heğğ... Beni yengeyle tanıştırsana.
-Olmaz!
-Neden yengemle konuşmalıyım seni evden çıkartmasın...
-Ne diyorsun Melike?
-Diyorum ki yengemin yerinde olsam kıskanırdım senin sevgilin eşittir benim kız kardeşim anladın mı?
-Haftaya konuşursun...
-Olmaz haftaya seyahat edeceğim...
-Pardon da nereye?
-Canım sıkıldı, biraz Japon tavlayacağım:)
-Gerçekten mi?
-Hayır mal mısın?! Sadece Japonya da her şeyi unutup gezmek istiyorum...
私は疲れている ちょっと嬉しいはずですよね？ (Ben yoruldum biraz mutlu olmalıyım değil mi?)
Caner Melike'yi daha fazla üzmek istemedi ve:
-Hadi bana bi video ve fotoğraf göster ve seni anlatsın. Melike gülmekle yetindi ardından bir fotoğraf ve bir video attı Caner'e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Videoyu konuşmalar kısmında paylaştım bakabilirsiniz:)
Caner'in gülümsemesi yarıda kalmıştı ne yaşamamıştı da Melike böyleydi anlamıyordu.
Sarıldı Melike'ye abisi gibi Melike sadece acıyla gülümsüyordu. Karşılık verdi sarılmasına:
