Be Quiet..

Engel

Hyunjinin Yejiyi görmesinin üzerinden 2 gün geçmişti ve Hyunjin 2 gündür çıkışlarda işi olduğunu söylüyordu. Sabahları da uyuyakaldığını.

2 gündür onu görmüyordum ve artık özlemekten delirecektim. 3. Gün artık onu görmeye kararlı olarak uyandım.

Hyunjin x Minho

Minhom
Geliyorum yanına
Yoldayım

Minho ben uyuyakalmışım yine
Geç kalırım gelemem

Minhom
Umrumda değil
Seni görmeden gitmeyeceğim bugün
Geliyorum bekleyeceğim gelmeni

Aşkından ölmemi mi istiyorsun|
Minho gelemem diyorum

Minhom
Hyunjin sen gelene kadar
Gitmeyeceğim
Akşama kadar beklememi istiyorsan
Sen bilirsin ben beklerim

Tamam Minho
Geliyorum..

Okulun önüne geldiğimde Hyunjin bekliyordu. Uyuyakalmadığını biliyordum..

-Uyuyakaldığını sanıyordum

Başını önüne eğmekle yetindi. Gözlerindeki hüzün beni mahvediyordu..

-Niye seni görmeme izin vermiyorsun Hyunjin?

Telefonunu çıkardı cebinden. Bir şeyler yazmaya başladı. Sonra telefonu bana çevirdi. Yazan şey şuydu..

'Sevgilin beni sürekli görmeni kıskanabilir'

-Hyunjin benim sevgilim yok! O kızla sadece arkadaşça tanışıyoruz. Annemin farklı amaçları var. Ama ben öyle düşünmüyorum.

Bir anda bakışları parladı. Gülümsemeye başladı. Telefonuna bir şeyler yazdı. Bana çevirdi yine

'Buna sevindim. Peki hiçbir zaman kız arkadaşın olmayacak mı?'

Bu kez söylemeye cesaretim olmadığı için telefonu elinden aldım ve ben de yazmaya başladım.

'Olmasını ister miydin?'

Bakışlarını önüne eğdi ve telefonu alarak yazmaya başladı.

'Kız arkadaşın olsun istemiyorum'

Gözlerime bile bakamadan telefonu yüzüme çevirdi. Okuduğum şeyle istemeden de olsa kıkırdadım. Gözlerime baktı. Tekrar telefonu elinden aldım ve yazmaya başladım

'Hiçbir zaman sevgilim olmayacak mı?'

Telefonu elimden alarak utanarak bir şeyler yazmaya başladı. Çok merak ediyordum ne yazdığını..

'sevgilin olmasını istemiyorum dediğimi hatırlamıyorum'

İlk başta yazdığını anlayamadım. Sonra ilk yazdığını tekrar okuduğumda anlamıştım. Kız arkadaşım olmasını istemiyordu. Ama erkek arkadaşım olabilirdi..

Erkek arkadaş.. Böyle bir şey olabilir miydi gerçekten? Bu düşünce ile hem karnıma saplanan ağrıyla heyecandan titrerken hem de annemin beynimde dönüp dolaşan cümleleri yüzünden bu heyecanımdan korktum..