varoluş

Bölüm 3

Madem yanımdasın neden kaçıyorsun şimdiye kadar kaçmak ne işine yaradı.

ukala tavrıyla gülümsedi senin bedeninde değilim çünkü senin bir bedenin yok benim olasılığım cok bunaltıcıydı ama senin hayatın da bir o kadar heyecanlı ve sen bu heyecan yüzünden öldün.

Öldün ne demekti ne yani benim bedenim ölmüştü.

O zaman bedenine dön en azından kendi hayatımın anılarına sahip olarak bu bedenden ayrılmak istiyorum lütfennn

Kahkaha atması onun umursamaz ve ukala olduğunu anlamamı sağlamıştı.

Artık o anılara ben sahibim hem gerçekten çok güzel bir hayat yaşamışsın tebrikler.

O hayata sahip olmak için kim bilir ne acılar çekmişimdir öyle hissediyordum çünkü içimdeki çalışma aşkı bu bedene geldiğimde bile yanıp tutuşuyordu. Sadece ne olduğunu bilmiyordum.

Bir ses daha yükseldi he mesleğini söyleyeyim mi?

Seni öldüren mesleğini?

Ne demek istiyordu.

Sen bir tetikçisin.

Anlamadım ben neeeee

Saçmalık sıradan bir aileye sahip bır kız nasıl tetikçi olsun.

Öldün hem de fuhuş için küçük kız çocuklarını kurtarmaya çalışırken.

Dur sus dedim yeter bu kadar şok. Yeter!

Duymak istemiyorum emin misin dedi çünkü bu beni son duyuşun olabilir ben de senin bedenin ile o evrende yok olacağım çok yorgundum dedi.

Salak ne yapmış ki sanki bu evrende hala ailesiyle yaşıyor.

Peki bu olanlarda ben neden yokum benim fikrim niye alınmıyor.

Tamam son soru yani ben insanları kurtaran bir tetikçi miydim dedim.

Evet 2 kimliğin vardı. Eğer atanmış olsaydım benim de sadece 1 işim olacaktı. Ama senin 2 kimliğin var bu haksızlık. Hastane de çalışan fizik tedavi teknikerisin diğeri ise masum hayatları kurtaran ama yüklü miktarlarda para kazanan biriydin.

Eeee kötülerin düşmanı çok olduğundan iyi paralar kazanıyordun.

Evet bu hayat daha tanıdık gelmişti.

Yani sen aşk acısı çekiyorum diye hayata küsmüşken ben hayatın canına okuyordum öyle mi?

Fazla ukalasın her evrende ukala olmak karekterim demekki diye söyleyip gitti

Lan huzurlu bir şekilde ölemiyoruz bile iyi mi?

Benim yerime huzura kavuştu demek ki bu hayatta da kurtarılması gereken hayatlar var. Ve bu salak yüzünden acı çekiyorlar.

Tamam da bu kız 25 yaşında nasıl eğitip o hayatıma döneceğim.

Sınavım çok zordu  ama asıl zor olan bu bedeni eğitmekti.

Ayrıca yeteneklerimi bile hatırlamazken nasıl yapacaktım diğer hayatımı bilmiyordum ki.

Bu Allahın cezası ses ise gerçekten gitmişti gider tabi istenmeyen bir hayat bırakıp kaçtı. Şerefsiz.

Bu hayatımıda daha dikkatli olmalıydım neden mi?

Çünkü yeteneksiz ve zayıfım simdiye kadar avcıyken şimdi bildiğin avım.

Hem ders çalışıyor hem oturduğum yerden egzersiz yapıyorum.

Boyun ağrılarım kötüydü ve bedenim hiç esnek değildi.

Bu kız berbat halde.

Ağlamak istiyorum.

İlk görevim herşeyi eksiksiz yapmak ve yaşadığım bu küçük şehirde kendime alanlar yaratmaktı.

Keşife çıkmalıydım.

Bilmek özgürlüktür. Şehirde neler olup bitiyor beni geliştirecek kişiler bulup eğitilmeliydim ayrıca istigbarat da gerekiyordu insanları hedefim için kullanmam gerekirse hiç acımadan kullanacağımı biliyordum.

Çünkü ben hedefi için herşeyi yapan bir canavardım.

Bunu hissediyordum.