Yazardan Kim Jisoo , ailesi tarafından çok sevilen bir kızdı. Bir dediği asla iki olmuyordu, Jisoo akademik hayatında da çok başarılıydı, okulu biter bitmez babasının şirketinde çalışmaya başlamıştı. Fakat babası ondan bir şey saklıyordu, şirket iflas etme aşamasındaydı ve neredeyse bir ay sonra iflas etmişti.
Jisoo ise hiç durmadan çalışıyordu hiçbir şekilde özel hayatı kalmamıştı sadece çalışıyordu , babası ise en değerlisini yorgun görmekten bıkmıştı üstelik bunun sorumlusu kendisiydi. Daha fazla dayanamıyordu babası , Jisoo'nun özgeşmişini ünlü gözlük tasarım şirketi olan Oddatelier'a göndermişti ve Jisoo iş görüşmesine çağırılmıştı babasının artık Jisoo ile konuşması gerekiyordu çünkü yarın Oddatelier'a gitmesi gerekiyordu.
Saat bayağı geç olmuştu fakat Jisoo hâlen gelmemişti ve babası endişelenmeye başlıyordu artık dayanmayan babası Jisoo'yu aramıştı fakat telefonu açmıyordu yaklaşık yarım saat sonra biricik kızı gelmişti "Jisoo sen nerelerdesin. Arıyorum açmıyorsun." "Özür dilerim babacığım. Mesaiye kalmıştım telefonum sessizde olduğu için duymamış." Demişti babası daha fazla geç olmadan konuya girmek istediği için konuya girdi " Jisoo seninle bir şey konuşacağım." " Tabii baba." " Ben artık senin bu kadar çok çalışmanı istemiyorum. Bu yüzden seni Oddatelier da çalışmanı istiyorum hem bu kadar çok yorulmayacaksın hemde yüksek bir maaş alacaksın , özgeçmişini zaten şirkete yolladım yarın seni görüşmaya çağırıyorlar. İtiraz istemiyorum." " Peki baba saat kaçta orda olmam lazım." " Saat 10'da" " Tamam baba. "
Konuşma biter bitmez Jisoo odasına çekilmişti üstünü değiştirir değiştirmez yüzündeki hafif makyajı silip yatmıştı. Sabahı dört gözle bekliyordu şirketin tasarımları dünyaca ünlüydü zaten tanımayan yoktu...
Jisoo'dan
Sabah erkenden kalkmıştım zaten alışıktım bu yüzden hiç sorun yoktu kısa bir duş almıştım uzun zamandır bakım yapmıyordum , fakat bu sabah yapıcaktım bakım işini hallettikten sonra yüz maskesi takmıştım giyceğim şeyleri seçmem lazımdı dolabıma ilerledim beyaz bı gömlek altına ise bej rengi bir pantalon seçmiştim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kombin)
Maskenin süresi dolunca çıkarttım üstümü giyinip saçlarımı kuruttum ve düzleştirdim hafif bir makyaj yapıp saate baktım yeni dokuz olmuştu şirket evden uzak olduğu için hemen çıktım artık yolda bir şeyler atıştırırım çıkar çıkmaz evimizin biraz ilerisindeki kafeye gittim bir poğaça ve bir kahve aldım ardından taksi çağırdım ve şirkete geldim.
Üzgün ve ağır adımlarla şirketin binasının önünde durdum. Ve düşündüm. "Sadece 2 ay önce her şey mükemmeldi. Şimdi ise çalışmak için bir şirketin önündeyim. Bu hallere düşeceğimi asla düşünmezdim. Bunu bir önceki çalıştığım şirkete giderkende söylemiştim ve yine söylüyorum." Yine de üzgün kalmak istemedim. Kendimi teselli ederek şirkete kendimden emin adımlarla yürüdüm.
