Bir açılış.
Suikastçiler.
Çatıda bulunan üç ceset.
Kurtulmanın tek yolu onlara katılmak, yoksa öleceksin.
Peki, seçimin ne?
Yasmin Türkoğlu, ortaklık yoluyla yepyeni bir şirket kuracaktır. Ancak, açılış gününde düzenlenen kutlamaya bir dizi suikastç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunlar yeni ekip karakter planımız efenim fırından yeni çıktılar.
Kısa bir şey söylemek istiyorum. Bu ekip kısa süreli olacak, sadece kafada canlandırma konusunda sıkıntı çekmemeniz için ekliyorum. Geri kalan kısım hakkında spoiler veremem malesef eheheh <3
Yasmin'in kod ismi değişti farkındaysanız bu kod ismi de bu ekip içinde geçerli olacaktır.
Hazırsanız, kemerleri bağlayın çünkü UÇUŞA GEÇİYORUUZZZ!
...
Arkamdaki eve baktım. Burayı da terk ediyordum öyle mi?
Ekip bana alışmış, ben ekibe alışmıştım. Ayrılmak zor olmuştu elbetteki ama sonunda ayrılmıştım herkesle ve şuan arabadaydım. Kafamı önüme çevirdim ve tam karşımda oturan adama baktım. Dağınık saçları kaşlarına geliyordu ve ben bindiğimden beri kafasını evraklardan ayırmıyordu. "Sen de ekipten biri misin?" Diye sordum en sonunda. Kaç dakikadır sessizce oturuyordu ve sessizliğin sesi sinirlerimi bozmuştu.
"Evet." Dedi tek düze çıkan sesiyle. Yüzüm düştü. Ay ciddi misin ya, çok uzun konuştu CİDDEN.
"Çok memnun oldum adını bilmediğim insan." Diye dalga geçtim. Yalancı tebessümümü dudaklarımdan sildim ve başımı cama çevirdim. Emir'i şimdiden özlemiştim. Tam birini sevdim derken neden onu bırakmak zorundaydım? Bu prosedür de böyle mi işliyordu?
İçimdeki boşluk midemi ağrıttı. Yarım saatte özlediğim kişileri nasıl unutacağımı düşünüyordum kara kara. Unutamam ki...
...
Geldiğim mekan eski ev gibi değildi, hatta onunla uzaktan yakından alakası yoktu. Burası bir yer altı tesisiydi ve buraya girmeden belli bir zaman önce gözlerimi bağlamışlardı, hiç görmeyecekmişim gibi.
Otomatik açılan bir kapıdan geçtiğimizde karşımda kocaman bir alan belirdi. Tavanı gözükmüyordu ve odanın genişliğini hesaplamaya matematiğim yetmezdi. Zaten matematik bilgim leş gibi.
"Yeni ekibine hoş geldin Yasmin." Salonun ortasında dikilen adamın yüzünü seçemiyorumdum sadece sesini net bir şekilde duyuyordum. "Siz kimsiniz?" Dedim.
"Sana mektubu yollayan kişi."
"Hasan Bey?"
Kahkaha işittim. "Ta kendisi."
"Beni neden ekibimden aldınız peki?"
"Katıldığın suikastlerde yaptığın davranışları gördüm ve çok ilgimi çektin."
"Allah aşkına bu işin eğitimini bile almadım, ekipte benden daha eğitimli kişiler de vardı. Neden beni seçtiniz?" Eğitimli kişiden kastım Emir'di. Yıllarca bu işin içinde büyümüştü ve eğitimliydi. Bense daha iki buçuk aydır buradaydım ve daha önce hiç silah kullanmamıştım. Silah bilgimin olması kullanmış olduğum anlamına gelmiyor, kendim.
