Ölüm Destanı
Talihsizlik sahte bir rüyadır;
Mutluluk uyandırıyor.
Bir kafir olduğumu düşündüğümde.
Her zaman ruhen yükselirim.
Ya da önsezi gitti
Bize sizin resminizde
Ve açıkça konuştu
Göksel olan hakkında mı, kutsal olan hakkında mı?
Bu hayatta sıklıkla oldu:
Parlak biri bize doğru uçuyor,
Battaniyeyi kaldırıyor
Ve uzaklara işaret ediyor.
Yol ver mezarım;
Tabut açık, dolu dolu yaşıyor;
Kalp iki kere sevemez.
mırıldanmak günahtır;
Üzüntü Yaradan'dan gelen bir mesajdır;
Yaratıcı kötülüğü yaratmaz;
Bir inilti ölüyü diriltmez.
Sessiz, korkunç bir koro uludu:
"Ölümün mırıltısı aptalcadır;
Yüce Kral adildir;
Yaratıcı senin inlemeni duydu;
Saatin geldi, son geldi."
"Kız akardeşlerim, nasıl şarkı söyleyebilirim?
Sevgili dostum çok uzakta;
ölmeye mahkumum
Yalnızlığın hüznünde..."
Masanın üzerinde iki çatal bıçak takımı.
"Bir dilek tut Sevgili;
Temiz bir cam aynada
Gece yarısı, aldatmadan
Kaderinizi bileceksiniz:
Sevgilin kapıyı çalacak
Hafif bir el ile...
yanındayım güzelim;
Gökyüzü evcilleşti;
Üfürümünü duyuyorum!
Geriye baktım... onun için
değerliyim sanırım,
ellerini uzatıyor.
Sevinç, gözlerimin ışığı,
Bizim için ayrılık yok...
bu korkunç rüyaları bilmiyorum
Sen, Sevgili...
Yaratıcı ol,
onun korumasına muhtaç( mısın! )
Ne üzüntü ne yara
Bir anlık üzüntü gölgesi değil
Ona dokunmasın...
Bütün hayatı parlak olsun.
Eskisi kadar neşeli ol
gün onun arkadaşı.
Açıl
Tanrı'nın tapınağı;
Göklere uçuyorsun
Sadık yeminler;
Yaşlı ve genç bir araya gelin;
Merkezdeki çanlarını uyum içinde
Şarkı söyle: Yıllardır kafandaki melodiyi
Bir kez Epifani akşamı
Büyük Aşil* düştü!
Hiddetler yılan gibi dalgalanıyor.
Tanrılar cennete koşuyor...
Ve gök gürültüsüyle cezalandırıyor
Bergama'ya tehditkar bir şekilde baktı
Sonları ahenkle geldi
Vücütları soğuktu,
gitmekte istikrarlı
~☆
Aşil*
Su tanrıçası Thetis ile Kral Peleus'un oğludur. Helen'i geri alabilmek için Troya Savaşı'nda sol topuğundan vurularak öldürülen yarı tanrı(Akhilleus)
