Journey into darkness

Hadi başlayalım Bölüm 2

Güneşin ilk ışıkları yansıdı savaşça odanın içine aralık perdenin kenarından kuşların cıvıltısı yankı yaptı kulaklarında yanlış tahmin etmiyorsa sabah altı sularıydı saat derin bir soluk çekti içine sırt üstü uzandığı yatakta tavanı seyrediyordu bütün gece uykusuzluğunun acısını taşıyan gözlerini hiç umursamadı aklındaki düşüncelerin verdiği acı kat be kat daha çok yakıyordu canını biliyordu yine aynı günü tekrar edeceğini gün sonunda yine bu yatağa başını koyup aynı düşüncelerle boğulacağını her gün aynıydı tekrar tekrar ve tekrar bu noktaya geri döneceğini bile bile kalkmasına değecek bir şeylerin olup olmadığını düşündü bu sefer derin soluk daha eklendi ciğerlerine. Yavaşça doğruldu ayakları soğuk yere temas etti kafasını yere eğdi kalkmalıydı biliyordu başkan bir seçenek söz konusu değildi canını da en çok bu sıkıyordu ya zaten ellerini saçlarına atıp karıştırdı yataktan son bir güç alıp kalktı yavaş ve paytak adımlar ile ilerledi kendini duşa kabinin içine attı soğuk su vücudunu sardı kendine gelmesi gerekiyordu maskesini takması ve bu günüde bitirmesi duştan çıktı ve hızlıca hazırlandı evden çıktı motoruna bindi okula sürmeye başladı yine aynı şeyler aynı rutinler düşünmek istemedi günün sonunda yeni bir güne başlayana kadar düşünüyordu zaten ama zihnindeki sorular bitmek tükenmeksizin yağmaya devam ediyordu daha da hızlandı boş yolda düşüncelerinden kaçmaya çalışıyormuş gibi sanki kaça bilirmiş gibi. Okulun otoparkına geldi motoru park etti günün üçüncü derin soluğu eklendi ciğerlerine maskesini takma zamanıydı kaskı çıkardı yüzüne her zamanki umursamaz ifadesini yerleştirdi ve yavaşça ilerledi bahçeye yaklaştıkça onu bekleyen arkadaşları daha da netleşmeye başladı içinden geçirdi 'işte başlıyoruz'.

'Ooo Aras bey teşrif etmiş hoş geldiniz efendi hazretleri' diyerek ilk karşılayan oldu onu Mert gurubun neşe kaynağı palyaçosuydu hep güler ne olursa olsun insanların yüzünde bir gülümseme oluşmasını sağlardı  aralarında en çok göz yaşı dökmüş olan da oydu halbuki.

'Kes zevzekliği sabah sabah belli ki akşamdan kalmış adam' Baturay grubun en sakini ve en mantıklı hareket eden adamıydı o almasa burunları kolay kolay boktan kurtulmazdı ama buna rağmen aralarında en sinirlileri de oydu gözü döndüğünde karşısında dura bilen kimse olmazdı.

'Başlamayın yine' Selen grubun annesi deliliklerden onları uzak tutan tek insan ama ne kadar başarılıydı orası tartışılır tabi ama ne olursa olsun hep onların yanında olur onlar için hiç düşünmeden canını verirdi çünkü biliyordu onlarda yapardı annesini kaybettiği zaman onu haftalarca bir kere bile yalnız bırakmayıp acılarını sırtlanmışlardı onun için onlar Aileydi.

Arasın yüzünde ufacık bir tebessüm belirdi onlara bakarken onlara karşı bile bir maske takması canını yakıyordu ama ne yapa bilirdi ki zaten tonlarca acı taşıyordu hepsi dürüst olmak gerekirse de maskesi olmadan nasıl yaşardı onu da bilmiyordu o kendini bildi bileli hep yüzündeydi o maske kimse görmemişti gerçek onu dostları bile fakat ona iyi geliyorlardı bunu biliyordu onun her an his ettiği acı onların yanında azalıyordu hatta yok oluyordu mutlu olmuyordu, neşe dolmuyordu fakat acı da yoktu ki bu onun için mükemmel bir lütuftu.

Yavaşça kendini onların yanına attı Mert yününde hafif bir alayla 'EE paşam nasılsınız akşam bizsiz dışarımı çıktınız alemlere mi? aktınız anlatın bakalım' diyerek dürttü ayağı ile onun hafifçe ''Antrenman yaptım'' diyerek kafasını eğdi yere yavaşça 'Yine mi be oğlum doğru düzgün uyumuyorsun tamam maçın önemli de uykunu da alıp zinde kalman gerekli sonuçta' hafif bir kızgınlık vardı bunları söylerken Selenin sesinde 'Tamam rahat bırakın adamı nasıl istiyorsa öyle yapsın kocaman adam' kafasını kaldırıp minnet dolu bir bakış attı Baturaya cebinden paketini çıkarttı ve bir sigara yaktı 'Aman aman söyleyene de bak sen sende kocaman adamsın ama hala gecenin bir köründe yalnız uyuyamıyorum diyipte gelip benimle yatıyorsun' Mert'in bu sözleri ile Selen kendini tutamadı ve gülmeye başladı Baturay derin bir soluk verip 'Lan ikide bir şunu dilendirip durma göt' derken Mert'in ensesine vurdu hafifçe 'Vallahi bir daha seninle uyursam namerdim iyi ki bir travmamız var diye yardım istedik amk ' Mert yavaşça ona doğru kaydı ve göğsüne çenesine yaslayıp 'Tamam lan tamam söz bir daha demiycem kızma bana esmer şekerim' derken ellerini beline sardı Baturay kafasını sağa sola sallayarak sabır çekti ve kolunu Mertin omzuna atı 'Aha başladılar yine oynaşmaya' diye fısıldadı Selen Aras ufak bir gülüşle gözlerini bahçede gezdirdi anında göz göze geldiği mavi gözlerle kafasını çevirdi hemen Meral yine onu izliyordu her zamanki gibi 'Bari bu gün rahat ver' diye geçirdi Aras içinden sürekli ona bulaşır kavga çıkartırdı sakarlıkları ile herkesin dikkatini çekmeye çalışırdı niyeti neydi bilmiyordu Aras ama onu peşini bırakmıyordu 'Senin masum kızın gözleri yine sende' diyerek bir kahkaha patlattı Mert diğerleri de ona eşlik etti 'Kesin saçmalamayı' ' Oğlum senin derdin ne ya ne güzel kız sarışın, mavi gözlü, çalışkan ,sakar tam kötü çocukların seveceği türden' Mert bu söylediklerinde ciddiydi onları gerçekten de shipliyordu 'Sen çok mu Wattpad okuyorsun lan' dedi Baturay sesinde kınama vardı 'He ne olmuş olamaz mı amk hem çok güzel hikayeler var' 'Güzel hikayeler yoktur demedik zaten ama belliki sen hep abuk subuk olanları okuyorsun kötü çocuklar masum kız sever ne amk ne belli kızın masum olduğu' Mert yavaşça kafasını salladı  'Hakikaten lan ne billi' dedi bu soruyu daha çok kendine soruyor gibiydi diğerleri onun bu haline güldü. Aras biten sigarasını yere attı ve yeni bir dal çıkarttı diğerleri bu konuyu tartışmaya devam ediyordu ama o pek oralı değildi dudaklarına yerleştirdi sigarasını yavaşça yakarken çakmağının ateşini izledi o sırada kulaklarına bir ses ilişti uzaktan gelen bir motor sesi sanki hızla geldiğini belli etmek istermiş gibi yankı yaptı etrafta sonrada okula girdi otoparka doğru ilerledi 'bu motoru ilk defa görüyorum baya iyi bir şey belli' diye geçirdi içinden motorlar hep ilgisini çektiği için çevresinde gördüğü her motoru incelerdi yavaşça park edilen motoru izledi açık otoparktaki motor kusursuz bir şekilde park edildikten sonra sürücüsüne bakmak yeni aklına gelmişti ve on fark etti şey ile kaşları kalktı 'Kadın' bir kadının bu kadar güçlü bir motoru bu kadar iyi kullanması bir kaç saniyeliğine tuhaf gelmişti ona anlamsız bir biçimde. Motorun üstünden inen beden ellerini kaskına attı ve çıkarttı aynı anda kaskın içinde savrulan siyah saçlar rüzgarla dans etti adeta kaskı motorun üstüne koyup saçlarını geriye attı net görünen yüzünü süzmekten kendini alıkoyamadı Aras acık buğday ten, siyah kalın kaşlar, küçük burun ,çıkık elmacık kemikleri, küçük ama dolgun dudaklar ve en çok dikkatini çeken bakışlarıyla bakanı içine hapsede bilecek kadar koyu gözler kahverenginin hiç bu tonunu görmemişti eğer siyah gözün olmadığını bilmeseydi onun gözlerine siyah diye bilirdi. Kaskı motorun üstüne bırakan elleri cebine gitti sigara paketinden bir dal aldı ve etrafta gözlerini gezdirirken yavaşça yaktı ardından elleri bu sefer üzerindeki motorcu tulumunun önündeki fermuara gitti ve indirdi ardından yavaşça çıkarttı tulumun üst bölümünü içine giydiği braleti gözler önüne serdi çıkarttığı üstü kol kısmından beline bağladı sertçe sigarasından sertçe bir duman çekerken çantasını ve kaskını alarak okulun içine doğru ilerledi 'yenimi lan bu' Mertin sesi ile kendine gelen Aras kafasını önüne döndürdü 'On sekiz gibi durmuyor' dedi hala arkasından bakan Baturay 'Belki mevzuna kalmıştır' diye ekleyerek önün döndü ve Merti kafasından tutarak önüne dönmesini sağladı 'Onu bunu bilmem ama baya taşşaklı hatuna benziyordu' dedi Selen aklına takılan soruyla devam etti 'Acaba hangi bölümde' Aras yine muhabbetin dışında kalarak kafasını eğdi nedensiz bir biçimde kafasında o bir çift göz belirdi sanki bir şeylerin değişeceği içine doğmuş gibi yavaşça fısıldadı ''Hadi başlayalım''.

İlk iki bölümü Arasın bakış açısından okuduk onun karakterini az buçuk anlamanız için böyle bir yola baş vurdum ne kadar iyi oldu bilemiyorum ama umarım sevmişsinizdir bundan sonraki bölümler Kızımız İlkay'ın gözünden olacak iyi okumalar mutlu yaşamlar aşkolar.|<3