"Merhaba Merve. Annem söyledi ismini sen gelene kadar kasaya baktım."
"Merhaba..."
"Umut de lütfen."
"Teşekkür ederim bu arada."
"Sorun değil."Hızlıca kasaya geçtim o ise marketten çıkıp gitti.
"Merve geldinmi? Neden erken geldin?"
"Hoca erken çıkarttı."
"Tamam canım, açmısın?"
"Hayır abla."
"Tamam. Giderken tarihi geçmek üzere olan bir kaç şey var onları al."
"Tamam abla."Öğle arası boyunca çalıştım ve sonrasında uygulamadan mesaj geldi. Paket servisimi! Hadi ama! Öğle arasının bitmesine çok az kalmıştı, ama paketi vermeliydi.
"Abla paket geldi ama öğle aram bitecek."
"Nereye gelmiş bakayım. Okula yakınsa verde öyle git."
"Tamam abla."
"Ee burası sizin okul değilmi?"Konuma baktım.
"Evet abla benim okulum."
Bir anda aklıma bir şey geldi. Bu paketi ya öğrenciler ya öğretmenler vermişti. Bu paketi götürürse herkes beni görürdü. İsime baktım 'Murat Akgün' bu sınıfınta en önde oturuyordu.
"Abla bu paketi vermesem."
"Olamaz ver, zaten yolun orası"
"Abla ama dalga geçecekler."
"Çalışmak utanç verici değil, yada dalga geçilecek bir şeyde değil."Ayşe ablanın zoruyla marketten paketlerle ayrıldım. Okula vardığımda o çocuğun dışarıda beklediğini gördüm. Murat Akgün, ismini içimden bin kez geçirdikten sonra yanına gidip paketi verdim.
"Hahaha gerçekten çalışıyormuş."
Yanındaki çocuk konuştu. Ahh olamaz işte herkese yayacaklar. Şu an Ayşe ablayı ve o çocukları bir kaşık suda boğmak istiyorum. Neden ısrar ettiki?
"Ya sussanıza."
İsmi Murat olan çocuk konuştu. Neden öyle dedi Neden dalga geçmedi.
"Senin burada ne işin var Merve?"
"Ne işimmi var Murat? Çalışıyorum."
"Çalışıyormuş bak sen hahaha."Murat yanındaki çocuğa set bir bakış attı ve çocuk önüne döndü.
"Şey Merve neden çalışıyorsunki?"
"Neden zorbalamak içinmi? Hem sananeki?"
"HAYIR ÖZÜR DİLERİM ÖYLE DEMEK İSTEMEDİM!"
"Ne bağırıyon be?"
"Pardon sen öyle diyince yanlış anlamanı istememiştim."Bu çocuk neden beni düşünüyorduki? Elimdeki paketleri ona verip okula girdim son bir kaç ders bitmek bilmemeişti ve canım sıkılmıştı. Çıkışta markete döndüm ve işlerime devam ettim ardından bir anda kapı açıldı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Işığı
RomanceAy ışığının altında. Bir yere, bir ay' a baktım. Ne kadar vazgeçmek istesemde, vaz geçiremiyordum kendimi.