BORA
"Bana bir şeyler oluyo-"diyemeden Pınar düşecekti ki onu yakaladım
"Ah kızım ahh koluna niye baktın kii"
Onu kucağıma alıp koltuğuna yatırdım kucağımda adeta uyuyan yavru kedi gibi durdu ayrıca o kadar hafifti ki kucağımda birini taşımıyordum sanki onu yatırdıktan sonra ilk yardım çantasını aceleyle açtım içerisinden bir sargı bezi,mendil ve antiseptik solüsyon çıkardım mendile antiseptik solüsyonu döktükten sonra Pınarın kolunu hafifçe alıp temizledim yarasında pek bir şey yoktu derinde değildi bu yüzden sargı bezini alıp kolunu sardım daha sonra bileğine kolonya tuttum ki uyansın diye şu işe bak arkadaş 1 saat önce kızla konuşmama kararı aldık şimdi kızın doktoru oldum resmen ben gelmeseydim napacaktı acaba bunları düşünürken Pınarın hareketlendiğini gördümPINAR
Gözlerimi açtığımda beyaz boş bir tavanla karşılaştım evet benim tavanım bu daha sonra etrafa bakındım Bora yanımdaydı"Bora?"
"Efendim"
"Ne oldu bana yaa"
"Bayıldın"
"Kolumda bir acı hissediyorum"dediğimde kafamı koluma çevirdim,sarılmıştı
"Sen mi sardın kolumu"
"Evet"
"Sende de ne marifet varmış arkadaş hem adaleti sağlarsın hem yarayı temizlersin maşallah"
"Vardır öyle şeylerim neyse sen iyi misin kolunu çok kötü hissediyor musun?"
"Yok çok kötü hissetmiyorum"
"Güzel ııı o zaman gideyim ben"
"Sayende"
"Anlamadım?"
"Sayende kolum iyi işte"
"He ne demek ya her zaman"ayaklandı gidiyordu ki
"Bora"
"Efendim"
"Teşekkür ederim"
"Rica ederim"
"Bu arada gitmene izin vereceğimi sanıyorsan çok yanılıyorsun"
"Yok gideyim ben ya Pınar"bende ayaklandım
"Olmaz öyle şeey yemeğimi yedirmeden bırakmam"
"Yok istemiyorum Pınar sen ye Afiyet olsun hadi görüşürüz"dediğinde kolundan tuttum ve yakınlaştık,vücutlarımız çarpışıyordu
"Ne kadar inatçı olduğumu daha önce tespit etmiştin sanki"
"Ama Pına-"
"Aması maması yok kal diyorsam kal bak bu şansı bir daha bulamazsın"
"İyi,madem bu kadar ısrar ediyorsun bizede daveti icabet etmek düşer"
"Hay hay Bora bey"
"Ee ne yapıyoruz şefim"
"Hmm şöyle bir köfte patates çok iyi gitmez mii"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kolej Aşkı
Teen FictionKüçük yaşta annesi ve babası ayrılan Pınar'ın aile konularından hiç yüzü gülmemiştir.Yılda ikisiylede epi topu 1 kez görüşen Pınar aslında içten içe boşluk olduğunu anlıyordu.Ailesi ona maddi tüm imkanlar vermiştir ama sevgi verememiştir... Ta ki ha...