14.Bölüm

10 2 2
                                    


"B-bir şey değil"
Çocuğun dili mi tutuldu bana mı öyle geldi?

"He kusura bakma ya öyle birden sarıldım"

"Sorun değil,sen hep yap böyle şeyleri bize"
Gerçekten benimle samimi konuşuyordu Allahım şu an Dünyanın en mutlu insanlarındanım

"B-bora"kekeleme kızım doğru konuş

"Efendim?"

"Benim senle bir şey konuşmam lazım"hadi kızım göster kendini

"Seni dinliyorum?"

"Ben öncelikle-"

*telefon zil sesi

"Kusura bakma şu telefona döneyim devam edersin"

"Yok ne kusuru sen aç telefonu"

"Geliyorum şimdi"heeh bir şey söyleyeceğim ya işte telefon çalar kapıdan içeri anne baba girer işte ne bileyim dışardan bir kaza sesi gelir şimdi adım kadar eminimki o telefonla Bora gidecek acil bir şekilde çağırılacak ve benim cesaretim bir daha gelemeyeceği için onunla kavuşamayacağız

"Anladım,anladım tamam ben geleyim o zaman şimdi"
Ne dedim size acil bir şekilde gidecek demedim mi bakın şimdi bana gelip diyecekki Pınar benim acil işim çıktı başka zaman konuşalım olur mu diyecek izleyin görün

"Tamam tamam hadi görüşürüz"yanıma doğru adım aldı

"Pınar,benim acil bir yere gitmem lazım başka sefere artık olur mu"HA HA HA ne dedim ama işte böyle olur hep zaten

"Tabii ki olur,dert etme"asla olmayacak

"Kusura bakma ya"

"Ne kusuru canım lafı bile geçmez"

"Sağol"

"Dur ben sana eşlik edeyim"

"Yok yok hiç kalkma zaten iyi değilsin"

"İyi benimde işime gelir,iyi bak kendine"

"Sağol sende hadi görüşürüz"

"Görüşürüüüzz"eveet paşamda gittiğine göre benim cesaretimde sonsuza doğru nereye olduğu belirsiz bir yere gitti bir daha dönmemek üzere..Bu düşüncelerden sonra karnımda bir ağrı hissettim ve azıcıkda olsa geçen baş ağrım ve dönmemle ayağa kalktım tuvalete gittim ve regl olduğumu fark ettim herşey başıma kurulu gibi gelirken ped takacaktım ki birde ne fark edeyim evde ped kalmamış!!!ne yapacağım diye düşünürken zaten kanımın şuanlık çok olmadığını fark ettim hemen altıma siyah bir eşofman üstümede sweatshirt geçirip arabanın anahtarını alıp çıktım zaten araba park edilmemişti çünkü eve girişim kötü olmuştu hatta eve girişimi kendim bile yapmamıştım Bora kucaklayıp eve getirmişti..Arabaya bindiğimde sakin sakin ilerliyordum ama başımın dönmesi ve ağrısı henüz tam geçmediği için biraz sıkıntılıydı o yüzden kendimi çok zorlamamaya çalışıyordum her şeye  rağmen markete girip ihtiyaçlarımı alıp çıktım dönüş benim için daha zorluydu göz önümü göremiyordum Allah yüzüme gülmüş olmalıki pek trafik yoktu eve az kaldığında gözlerimin bulanıklaştığını hissettim gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.. Arabanın önünde bir nesne belirdiğini görünce ani bir sıçrayışla kornaya basıp sağ sol yapmaya başladım eğer dümdüz gidersem önümdeki çocuğa çarpacaktım! Sağ sol yapmaya başlayınca en sonunda bir yere sert bir şekilde girdiğimi,kafama sert bir darbe aldığımı ve gözlerimin kapandığını hissettim...

ECE
Bir cafede Rüzgarla beraber oturuyordum,evet bu çocuğa kanım kaynamaya başlamıştı beni buraya acil bir şeyden bahsedeceğini söyleyerek çağırdı bende atladım motora geldim ve şu an burdayım yanında

Bir Kolej AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin