Overrid

6

U

သုဇင်နိုးလာတော့ မူးဝေနေကာ လည်ချောင်းတွေ အက်ကွဲပြီး တစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်နေသည်။ မျက်နှာကျက်ကို ကြည့်ရင်း မနေ့ညကအကြောင်း ပြန်သတိရလာတော့ သုဇင်မျက်နှာက ဒေါသကြောင့် ရဲတွတ်လာကာ လက်သီးကို တင်းနေအောင် စုပ်လိုက်မိသည်။ သူအိပ်ရာထဖို့ ပြင်တော့မှာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တစ်စို့စို့ကြီးဖြစ်နေကာ သူ့ခါးမှာ တစ်စုံတစ်ခုက ဖက်တွယ်ထားတာမို့ စောင်ကို လှန်ကြည့်လိုက်တော့ မာန်ဆိုတဲ့ ခွေးသားက သူ့ခါးကိုဖက်ထားကာ သုဇင်ရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ မာန်ရဲ့လီးက ထိုးသွင်းထားဆဲပဲ။

သုဇင်ကို ပိုပြီး ဒေါသထွက်စေတာက မာန်ဆိုတဲ့ကောင်က အိပ်နေတာတောင်မဟုတ်ဘဲ မျက်လုံးဖွင့်ကာ ပြုံးပြုံးကြီး သူ့ကို ကြည့်နေတာပင်။
"ခွေးကောင်..မင်း!"
"မောနင်း ဆရာ."
" Fuck!"

သုဇင်ဟာ သူဌေးသားတစ်ယောက်အနေနှင့် အမူကျင့်တွေ အမြဲကောင်းမွန်ပြီး ကျောင်းဆရာတစ်ယောက်အနေဖြင့် အလွန်ကို စကားပြော ထိန်းသိမ်းသောသူပင်။ အခုမှသာ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ထဆဲပစ်မိသည်။

"မာန်..မင်းသေဖို့ပြင်ထား.."
မာန် မျက်နှာငယ်လေး လုပ်လိုက်ကာ
"ကျွန်တော်မသေခင် ကျွန်တော်လိုးလို့ ဆရာမသေအောင် အရင်လုပ်ရင် မကောင်းဘူးလား"
"သောက်ကျိူးနည်း မုဒိန်းသမား."
မာန် မနက်စောစော နိုးကြားနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို သုဇင်အထဲ နှဲ့သွင်းလိုက်ကာ
" ဆရာနော်..ညကတော့ ဒီတပည့်စကေးအောက်မှာ ပေါင်ကြီးကားပေးပြီး အခုမှ မျက်နှာလွှဲဂဲပစ်လုပ်ချင်တာလား"
"အ့..အမ်း...အား..အ့.."

မာန်က ငယ်ရွယ်မှုရဲ့ အင်အားအဖြစ် သုဇင်ခါးကိုကိုင်ပြီး အားပါပါ စလိုးနေပြီပင်။ တစ်ညလုံး အလုပ်ခံထားရတဲ့ သုဇင်မှာတော့ ပါးစပ်သာ စွာနေတာ လူက ယိုင်နဲ့နဲ့။ မာန် နာရီဝက်လောက် သူ့ကို စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးနေပြီးမှ သုဇင်ရင်ဘတ်ပေါ် သုတ်ရည်ဖြူတွေ စွန့်ထုတ်လိုက်တော့သည်။

သုဇင် ဒေါသကြောင့် မျက်နှာဟု မဲမှောင်လို့။

မာန် အားရသွားတာနှင့် ထကာ ရေသွားချိုးလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ်ကလူကို ဂရုစိုက်ဖို့ အာရုံမရှိ။ အစထဲက ဒီလူကို အပြစ်ပေးချင်လို့ ဆွဲလိုးခဲ့တာမလို့ ပြန်ပြုစုပေးဖို့ စိတ်ကူးမရှိ။ သူရေချိူးပြီး ထွက်လာတော့ သုဇင်လဲ မရှိတော့။ မာန် အားရပါးရရီကာ တစ်ညလုံး စွန့်ထုတ်ထားတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ သူ့အိပ်ရာကို အကုန်ရေချိုးခန်းထဲ သွားပုံထားလိုက်တော့သည်။
နောက် ကျောင်းအဝတ်စားလဲကာ ကျောင်းသို့ ထွက်လာပြီး ကျောင်းရောက်မှ မနက်စာစားရန် စဉ်းစားလိုက်သည်။