Kainatın Kehaneti 1(Doğanın Hükümdarları)

Giriş Bölümü

Merhaba, bölüme geçmeden önce size biraz kitaptan bahsetmek istiyorum. Bu fantastik bir kitaptır ve ben bu kitabı tek başıma yazmıyorum. Bir arkadaşımla beraber yazıyorum, kurgunun tamamı bana ait değildir. Yukarıda size kitabın haritasını gösterdim. Yazımı okuyamazsanız lütfen kusuruma bakmayın. Resmim de çok iyi değildir ama anlayabileceğinizi düşünüyorum, Lütfen bu konuda bir yorum yapmayın:))) Bu kitap için sık sık bölüm atmaya çalışacağım. Şimdi kitaba geçelim...
--------------------------------------------------------------

Yüzüme düşen yaprakla gözlerimi araladım. Kamaşan gözlerimi kırpıştırdım ve okuduğum kitabı üzerimden çektim, yine uyuyakalmıştım... Şu sıralarda yani genellikle ilkbahar mevsiminin başlarında sık sık kitap okumaya çıkardım. Çok severdim bu mevsimi; etrafta rengarenk kelebekler uçuşurdu, kuşlar cıvıldardı, ağaçlar yeşerirdi... Zaten sevmem pek de normaldi, doğa perisiydim ben. Doğayı kontrol edebiliyordum, istesem hemen şimdi bir rüzgar eser, istesem esen rüzgar dinerdi. Yavaşça ayağa kalktım ve bir tarafı dizime kadar gelen diğer tarafı ise kalçamın hemen altında biten yeşil elbisenin eteğini düzelttim. Öğlen gelmiştim buraya ancak şimdi çoktan akşam olmuştu. Sakin adımlarla beyaz atıma doğru yürüdüm ve saçlarımı düzelttim. Kitabımı atın yanındaki kumaş cebe yerleştirdim, atıma bindim. At ilerlerken etrafımı seyrettim. Ağaçların rengârenk yaprakları göz alıyordu; kiraz ağaçları, portakal ağaçları, limon ağaçları... Birkaçı meyve vermeye çoktan başlamıştı bile. Farklı türlerden birsürü kuş etrafta uçuşuyordu ve etraf tamamen yeşillik kokuyordu. Benim en sevdiğim renk yeşildi, öyle olması gerekiyordu çünki dediğim gibi ben, doğa perisiydim. Gözlerim bile yeşildi benim, kanatlarım ve kıyafetlerim de öyle. Tek yeşil olmayan şey saçlarımdı, onlar koyu bir kızıl renkteydi ve yeşil gözlerim, beyaz tenimle tamamen bir zıtlık içindeydi. Yavaşça ilerleyen atı durdurdum ve aşağı indim, kitabımı aldıktan sonra atımı ağacın yanına bıraktım. Onun bir ipe ihtiyacı yoktu, zaten beni bırakıp bir yere gitmezdi o. Ağaç kovuğuma girdim ve yatağımda rahat bir pozisyon aldım, gözlerimi sıkıca yumdum ve uyumayı bekledim...