BÖLÜM 3- ARAYIŞ

48 10 2
                                    

KORUYUCU MELEK

Gözlerimi açtiğimda bir sokağin ortasinda buldum kendimi başim agriyordu...Geldiğim yere bakiyordum gokyuzune fakat bulutlardan baska bir sey yoktu. Bulutlara bagirdim.

-Babaaa...

-Hep yanindayim oğlum...

Bu babamdi Sözleri kafamin içinde yankilaniyordu...Babamin sesini duymak bana guven vermişti...Gokyuzune Bakiyordum fakat bembeyaz bulutlarin dişinda bir şey görmüyordum...Etrafima baktiğimda bir kaç ev ve ağaçlar göruyordum... Bir kaç insan yolun kenarinda konuşuyordu..."Yuce Melek nerdeyim ben".... Etrafima bakmaya devam ediyordum. Cok tuhaf bir yerdi hiç Melekler Şehrine benzemiyordu... Geldiğim yer de her yer beyaz ve oldukça temizdi... Burnuma tuhaf kokular geliyordu ve ne olduğuklari hakkinda bir fikrim yoktu...Nasil bir yerdi burasi...

Bir anda arkamda işittiğim ses de neydi....
Arkama donduğumde bana dogru koşan dört ayakli canavar gibi bi seyle karsilastim...Ve tuhaf bir sekilde korkmaya başladigimi hissettim ne yapacagimi bilemiyordum...

Bana gittikçe yaklaşiyordu... Uzaktan birisi "kaçsana ne duruyorsun" diye bağiriyordu...
Konuşan kuçuk bir çocuktu...Bana gülümsüyordu... Onu dinlemem gerektiğini düşünüp koşmaya başladim...O kadar hizli koşuyordum ki ben bile şasirmiştim...
Bir sokağa girdiğimde duvarla karşilaştim sanirim dünyada ki hayatim bu kadar diyip duvara yaslanip gözlerimi kapattim..
Içimden " Hani melek şanslari nerde" diyordum...

Kosarak gelen canavarin sesini duyuyordum... Gözlerimi açmamakta kararliydim...

Bir anda sesin kesildiğini duydum...
Gözlerimi yavaşça açtim ve karşimda gördüğüm manzara çok tuhafti....
Beni kovalayan şey önümde yatmiş başi yerde bana bakiyordu...
Dikkatlice baktiğimda sari kahverengi tüylü küçük bir köpekti ve canavara benzer bi hali yoktu... Gariptir ki içimde ona karşi bir şeyler hissediyordum.. Gözlerimi ona dikmiş bakiyordum o da bana bakiyordu... Sonra birden bir kiz çocuğu bize doğru koşuyordu.

" Oğlum gel buraya rahat birak abiyi" diyerek yanimiza kosarak geldi.

-Kusura bakmayin beyfendi o benim köpeğim bir anda elimden kaçti özur dilerim...Sizi sevdi sanirim ilk kez birinin önünde yatiyor.Iyi günler Rüzgar hadi gidelim oğlum

Hic bir şey diyemedim. Sadece gülümsemekle yetindim... Ne diyeceğimi bilemiyordum... Ne denirdi ki bu durumda...Köpeğe rüzgar adini vermiş gerçekten tuhaf... Bana bi de beyfendi diyor garipler vallahi...

"Sonun da kurtuldum.. Ilk kez konsey işe yaradi bana verilen hizli koşma gücü sayesinde cikmaz bir sokaga geldim...Ama nedense kopek önümde eğildi acaba benim Melek olduğumu anlamiş olabilir mi???"

Kendi kendime konuşarak yürümeye başladim... Kanatlarim alinmişti...
'Ben nerden bulucam haftaya doğum günü olan bir kiz"Garipki o hafta benim de doğum günüm"

Yurumeye devam ettim...Bir sokakta durdum bir eve bakmaya başladim... Bu evi bir yerden hatirliyordum..Nasil olabilir daha önce dünyaya gelmedim sadece dünya da annem beni doğurduktan sonra Melek Konseyi beni bebekken yanlarina almişlardi ve ben Melek Yetimhanesi'nde buyumuştüm...

Eve bakarak yürüyordum... Yorulduğumu farkettim... Bir anda babamin sesini duydum...

"Sen o evde doğdun oğlum... " kafamin içinde yankilanan sesle neden o evi hatirladiğimi şimdi daha iyi anliyordum...

Ben o evde doğduysam eğer annem de o evde yaşiyor olabilirdi...
Bu düşünceyle eve daha da dikkatli bakiyordum.
Babam annemin öldüğünü söylemişti ve ona inanmiştim ama nedense o eve gitmek geliyordu içimden....O eve gidince ne diyecektim... Peki ya annem orda yoksa başkalari varsa ne söyleyecektim...

☆☆☆

AYSEMA

Odama geldim ve balkon kapisini içeri hava girsin diye açmak için ilerledim...Telefonumun çalmasiyla tekrar geri dönüp masadaki telefonu alip açtim..

-Alo
-Angarali napiyon...

bu kesinlikle Okan'di. Bana hep angarali derdi. Hatta bana bir tşört yaptirip arkasina Angaralim yazdirmişti...

-Evdeyim sen napiyon Oki
-Bilgisayar da oyun oynuyordum seni ariyim dedim..

-Iyi baamm

-Angarali yarin pazar ya Merve sen ve ben dişari çikicaz...

-Nereye gidicez Oki

-Surprizzz hadi kapat çok yaziyor..

Suratima pat diye kapanan telefon nedeniyle Okan'a sövüyordum... Angaraliyla uğraşirsan böyle olur...Bu çocuk tam bi öküz hem kendi ariyor hem de kapat çok yaziyor diyor...

Balkon kapisini açip dişariya bir göz atarken sokağin ortasinda bizim eve bakan genç bir çocuk gördüm... Çok sinir oldum..

-Ne bakiyonnn oğlumm.

diye balkona çikip bağirmaya başladim...

-Sana diyom lannn conconnn...

☆☆☆

KORUYUCU MELEK

Doğduğum eve bakarken evin balkonundan bir kizin bana el kol hareketi yaparak bagirdiğini gördüm... Ne olduğunu anlamamiştim... Ne tuhaf şu insanlar bakmamiza bile karişiyorlar...Iş ciddileşiyordu.. Gitsem iyi olur düşüncesiyle yürümeye devam ettim... şimdi ne yapacaktim... Hava git gide karariyordu... Nerde kalacaktim...

☆☆☆

AYSEMA

Yolda durmuş öküz gibi bakan çocuk sinirlerimi bozmuştu... Ustelik hiçbir şey demeden çekip gitmişti...

Saate baktim dört olmak üzereydi. Biraz uyumaliyim diye düşünüp yatagima uzandim. Gözlerimi kapattim....

KORUYUCU MELEĞİM!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin