Bu bölüm bir önceki bölümün devami seklindedir...
Agaçin altinda tek basima oturuyordum. Muzik dinlemekten sıkılıp kulakliğimi çikarttim. Bahćeden muzik sesleri ve konusma sesleri geliyordu kulaklarima.
Bir anda arkamda bir çıtırtı duydum. Korkmuştum ama içimden kedi veya köpektir diye kendimi sakinlestiriyordum. Hemen başimi çevirdim gördüğm şey beni heyecanlandirmişti.
Rüzgar tam arkamda gözlerini gözlerime dikmiş bakiyordu. Oyle bir bakiyordu ki....
Onu görünce tüm korkularim kaybolmuştu. Yeşil gözleriyle beni baştan aşagi suzuyordu. Her an bayilabilirdim.
Ona aşik mi olmuştum?? Ya da ona karşi duyduğum duygular her neyse bu aşk olabilir miydi??
Bence aşk neydi??
Bu sorunun cevabini bilmiyordum. Her seye verecek cevabim vardi ama bu konuda yoktu.
Ona tuhaf tuhaf baktiğimi farketmişti. Dudaklarini kipirdatip
Rüzgar: Doğum günü çocuğu sen burda ne geziyorsun ?
Aysema: Gelmezsin saniyordum
Rüzgar: Sözümü tuttum iyi olup geldim
Gerçekten de çok yakişikli görünüyordu.
Ona gülücükler gönderiyordum...
Diyecek bir şey bulamamiştim. Ya da diyeceklerimi heyacandan unutmuştum.
Rüzgar: Bana etrafi gezdirmeyecek misin ?
Aysema: Tamam olur
Diyip ayağa kalktim. Elbisemdeki tozlari çırpip ona gulumsedim.
Oda bana gel işareti yapar gibi bakişlar atiyordu.
