Göz yaşlarımı tutamıyordum hiç kimse yardıma gelmiyordu minho gittikçe kan kaybediyordu. Bütün görevliler kendi canı için kaçmıştı ama minhoyu hiç kimse düşünmüyordu.
Göz yaşlarımdan dolayı bulanık görüyordum telefonumu arama başladım. Telefonumu bulamıyordum içeri görevliler girdi.
"APTALLAR NERDESİNİZ SİZ" "MİNHOYU HİÇ Mİ DÜŞÜNMÜYORSUNUZ" "ÇOK FAZLA KAN KAYBETTİ"
Görevliler minho götürdü dışarıda fanları bağırıyordu görevlilerin peşinden gittim ve minhonun elini tuttum.
"SİZ KİMSİNİZ ELİNİ BIRAKIN"
"KES SESİNİ ONU HEPİNİZDEN DAHA FAZLA DÜŞÜNÜYORUM"
-
Minhoyu hastaneye getirdiler yoğun bakım kapısı önünde bekliyordum ellerim kanla dolmuştu.
"Jisung bey" "Kurşunu çıkarmamız uzun sürecek burada beklemek istediğinize emin misiniz"
"Evet eminim" "Onu kurtarıcaksınız dimi"
"Elimizden geleni yapıcaz"
Gözlerimden artık yaş gelmiyordu minhoya söylediğim şeyler beynimde dönüyordu artık kafayı yemek üzereydim beynimdeki ses susmuyordu.
Yere çöktüm ve ellerimi izlemeye başladım. Beynimde minhonun gülüşlerini duyuyordum istemsizce gülümsüyordum çok güzel gülüyordu.
"Çok mu aptalım yoksa minhoyu çok mu seviyorum" "Ama minho ile birlikte olsaydım minho benimle mutsuz olacaktı" "Benim varlığım ona zarar mı veriyor yoksa benim yokluğumu ona zarar veriyor" "Minho yalvarırım kurtul söz veriyorum bir dakika bile yanından ayrılmicam istersen it beni döv veya isteme ama gitmicem yanından"
Gözlerimi kapatım ve minhoyu hayal etmeye başladım çok güzel bir çocuktu dünyanın en güzel çocuğu olabilirdi çok güzel gülüyordu sesi mükemmeldi her şeyi mükemmeldi. Minho ile sevgili olsaydım muhtemelen dünyanın en şanslı ve en mutlu insanı olacaktım.
Minhonun bana bu kadar aşık olduğunu bilmiyordum resmen benim için ölüme atladı o olmasaydı ben vurulacaktım.
Göz yaşlarım yine akmaya başladı ama rahatlatıyorlardı. Kendimi suçlu hissediyordum belki minho uyandığında yüzüme bile bakmayacaktı isterse bakmasın ama onun başına bela olucam.
"JİSUNG BEY!"
Gelen ses ile gözlerimi açtım ve doktorla baktım.
"Minho iyi mi" Sesim çok kısık çıkıyordu.
"Minho bey iyi onu birazdan odaya alıcağız ama konuşmamız gerek şeyler var minho beyin kariyeri ile ilgili"
Ayağa kalktım.
"Dinliyorum"
"Jisung bey minho bey bir süre dans edemiyebilir veya bir daha sahneye çıkamayabilir"
"Ne"
"Kurşun gerçekten çok ters bir damara denk gelmiş biraz daha geç kalsaydınız muhtemelen bacaklarını kaybedecekti" "Onu bir kaç yıl dinlenme süresi tanısanız daha iyi olabilir"
"Tamam onun iyileşmesi için her şeyi yaparım" "Onu görmek istiyorum"
"Şu an göremezsiniz 1 saat sonra onun yanına gidebilirsiniz"
"Peki teşekkür ederim"
İçimde bir patlama hissi oluştu ama mutluluktan.
Minhonun şirketinin sahibi bana doğru yürümeye başladı.
"Sizde kimsiniz" "Minho ile ne gibi bir yakınlığınız var" "Siz soktunuz minhonun kafasına idol olmaktan vazgeçmeyi değil mi"
Adam bileğini tuttu ve sıkmaya başladı.
"Evet ben soktum!" "Onu daha fazla yıpratamazsınız!" "Bırak kolumu"
"Ne gibi bir yakınlığınız var!"
"Sevgilisiyim oldu mu!"
Kolumu çektim ve adamı ittim.
Minhonun odasının önüne gittim ve onu izlemeye başladım.
"Ay ne kadar tatlı uyuyor ya" "Tipe bak yicem" "Ya ben bu çocuğu cidden yicem" "Bir insan nasıl hem tatlı hemde havalı olabilir ya"
Yine kendimi kaybedip saçma sapan şeyler söylüyordum kendi kendime.
"Lino bi uyan sana hayatı yaşatıcam" "Kafayı yicem çok güzelsin çocuk"
Aradan bir saat geçmişti artık minhonun yanında gidebilirdim. Odaya sessizce girdim ve minhonun yanına oturdum elini tuttum.
"Çok güzelsin dünyanın en güzel çocuğu falan mısın sen" "Gözlerin mükemmel ay kalbim hızlandı"
"Bu gözler sana baktığı için güzel..."
Minho gözlerini yarı açmıştı bana bakıyordu kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu gülümsüyordum gözlerim parlıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ALLAHİM ÇOK GÜZEL BİR BÖLÜM OLDU UMARIM BEĞENİRSİNİZ
