Neler Oluyor Hayatta? ~Hyunlix~

Unutamamak

O günü hala unutamıyordum. Asla ama asla unutmamıştım. O günün ardından 2 ay geçmişti. Yani Hyunjin'le 2 aydır sevgiliydik. Ama içim o günden sonra hiçbir zaman rahat etmemişti. Bunun travma yaratmış olabileceğini düşünüyorum.

Yeni bir arkadaşım oldu. Jisung. İyi bir ikiliyiz. Jisung'un da sevgilisi var. Adı Minho. O da gayet iyi biri. Hyunjin'le çok yakınlar.

Bunları düşünürken bir yandan matematik notlarını alıyordum. Ama o gün gördüğüm görüntüler hiçbir zaman beni rahat bırakmadı.

"Hey Felix'imm iyi misin? Daldın gittin tahtaya. " Hyunjin kulağıma fısıldamıştı.

"İyiyim sadece konuyu pek anlamadım o kadar. Biraz düşünmem gerekti. Merak etme. "

"Peki o zaman. "

Kafasını geri defterine gömmüştü. Bende notlara devam ettim. Ama içimdekileri birine anlatmalıydım.

~

Ders sona erdiğinde Jisung'un sırasının yanına gittim.

"Jis, bugün size gelsem olur mu? "

"Tabii gelebilirsin. Ama noldu bir şey mi oldu? "

"Bir şeyler anlatacağım o kadar. Biraz otururuz hem. "

"Tamam. Felix, iyi görünmüyorsun. Eve gidince anlatacaklarının hepsini eksiksiz anlatmaya çalış. Belki biraz yardımım dokunabilir. "

"Teşekkürler Jisung. İçimdeki herşeyi anlatmaya çalışacağım. "

Son ders başlamıştı bile. Galiba derste uyuyakalmışım. Mükemmel sevgilim Hyunjin tarafından uyandırıldım.

"Felix, uyan hadi dersteyiz. "

"Hmm..uhmm..neeh? Derste miyiz?! Ne na-nasıl uyuyakaldım ben?! "

Hocadan hemen özür dileyip derse katıldım. Hyunjin bana bir kağıt uzattı.

Bebeğim iyi misin? Sen hiç derste uyuyakalmazdın. Eğer anlatmak istediğin bir şey varsa anlatabilirsin. Biliyorsun her zaman sana yardım ederim.

En iyisi Hyunjin'e de anlatmaktı. Ona yarın anlatsam daha iyi olur.

Ben iyiyim merak etme. Sadece bu aralar geç yatıyorum. Ondan dolayı uykum oluyor. Bugün Jisunglar'a gideceğim. Haberin olsun. Derse odaklan aşkım bana değill!

Kağıta bunları yazıp geri Hyunjin'e uzatmıştım. Okuduktan sonra kafasını peki anlamında salladı ve geri tahtaya döndü. Bende tahtaya döndüm.

"Bugünlük bu kadar yeter gençler yavaş yavaş toplanın. Sınıfta kimsenin eşyası kalmasın. "

Hoca bunları söyledikten sonra çıktı.
Bende toparlanıp Jisung'u bekledim. O sırada Minho ve Hyunjin geldi.

"Jisung'um dikkat edin tamam mı giderken. Biz gidiyoruz şimdi. Hyunjin de bize geliyor. "

"Tamam dikkat ederiz merak etmee kocişimm "

Jisung'un bunu demesi üzerine Minho sırıttı. Bende Hyunjin'e döndüm. Kaç gündür merak ettiğim şeylerden birini sordum.

"Hyunum, sen hala şu iddiaya girdiğin erkeklerle takılmıyorsum değil mi? "

"Gerçekten soruyor musun Felix? Tabii ki takılmıyorum. "

İki elimi de tuttu ve sözlerine devam etti.

"Felix bak böyle şeyler sorman normal değil. Son zamanlarda iyi hissetmediğin anlaşılıyor. Herşeye pozitif bakan enerjik Felix nerde? İstersen evime geçelim Jisung'la sonra konuşursun. "

Belki de ilk Hyunjin'e anlatmam daha iyi olabilir.

"Tamam.. " Jisung'a döndüm.

"Jis ben size gelmesem olur mu? Daha sonra anlatacağım. "

"Peki o zaman. Minho sen gelsene bizee? "

"Bi kez daha kocişim dersen gelirim. "

"Kocişimmm hayat anlamımm bize gelmek ister misin? " Jisung bunu çok tatlı ve ince bir sesle söylemişti.

"Gelirim tabi. " dedi Minho ve Jisung'un alnına bir buse kondurdu. Bizde Hyunjin'le okuldan çıkmıştık.

~

Uzun zamandır gelmediğim ev hala aynıydı. En son o gün gelmiştim.

Yavaşça kapıdan içeri girdim. Hyunjin yüzümün düştüğünü anlamıştı ki konuşmaya başladı.

"Gel istersen salonda konuşalım. "

Ah o güzel kalbini yerim. Benim üzülmemem için bu sözleri söylemesi beni rahatlatıyordu. Ama cevabım düşündüğü gibi olmadı.

"Gerek yok. Odanda rahat ederim. "

"Sen nasıl istersen. "

Odaya adımımı attığım anda etrafıma, duvarlara baktım. Herhangi bir şey yoktu. Hayır Felix bu sen değilsin. Sevgilinden nasıl şüphe edebilirsin?

Yatağa oturduk. Bir süre konuşmadık. Sessizliği bozan Hyunjin oldu.

"Felix galiba neden bu aralar garip davrandığını biliyorum. Ama yinede bana anlatmanı isterim. "

Bende çok beklemeden konuşmaya başladım.

"2 ay önce olanları.. Hala unutamadım. Tek sebep bu. İyi hissetmiyorum. Ruh sağlığım bu aralar çok kötü. Geceleri hep rüyamda yaşadığım şeyleri görüyorum. Kabus.. Galiba bilinç altıma işlendi. Ve bundan sonra herşeyden tereddüt etmeye başladım"

Başımı eğdim gözümden göz yaşlarım akarak konuşmaya çalıştım.

"Hyunjin, ben neden bunları yaşıyorum? "

Çok kötü ağlıyordum. Hyunjin beni kendine çekti ve sarıldı. Bu biraz daha iyi gelmişti. Bende sarılmasına karşılık verdim.

"Felix, istersen bi psikoloğa danışabiliriz. Sana daha iyi gelebilir. "

Biraz düşündüm. Aslında bir psikoloğa gitsem gerçekten iyi olabilirdi.

"Olur.. "

Bi süre öylece kaldık.

"Tanıdığım biri var. Hemde arkadaşım. 'Park Roséanne.' Kısaca Rosé'ydi galiba "

"Senin güvendiğin kişilere bende güvenirim. " dedim.

10-15 dakika sonra Hyunjin'in evinden ayrıldım.
______________________________________

Bugünde Rosé'yi psikolog yaptıkk

Shuhua ve Soojin shipine devam gelcek bu aradaa

Tabii ki Minsung'u unutmadım

Byess<333