Hyunjin'den
15 dakika önce Felix'le konuştuklarımızı düşünüyordum. Felix, benim yüzümden iyi hissetmiyordu. En büyük sebep bendim. Eğer o orospu çocuklara kanmasaydım böyle şeyler olmayacaktı. Minik civcivim üzülmeyecekti. Ne kadar aptal ve eziktim o zamanlar. Jeongin'e sırf yakışıklı diye tutulmuştum. Kendimi ona takıntılı sanıyordum ama meğersem Felix'e takıntılıymışım. Yüzüme bir sırıtış yayıldı. Onu her düşündükçe gülümsemek istiyordum o kadar. Onun gülümsemesi yetiyordu asıl bana.
Artık geçmişteki ezik Hyunjin yok,
şimdiki zamandaki sevgilisinin gülüşü için herşeyini verecek olan Hyunjin var.
~
Bu bölümü bilerek kısa yaptım. Hyunjin'in düşündüklerini anlatmak için yazdığım bir bölüm oldu.
Byess<333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neler Oluyor Hayatta? ~Hyunlix~
FanfictionŞimdiden söyliyim güzel bi fic olmadı ilk ficim, bence okumayın ya da beğenirseniz okuyun siz bilirsiniz .・゜゜・.・゜゜・.・゜゜・.・゜゜・ Siz okulu sever misiniz? Seviyorsanız bi nedeni vardır mutlaka demi? Benim sevmemin nedeni o binaya Hyunjin'in de girmesi...
