HER ŞEY RANDOM |texting|

4|Şevval'den|

Gruba ilk eklenildiğimde çok şaşırmıştım. Böyle şeylerle pek ilgilenmeyen biri olarak bir gruba eklenmek garip ama güzel hissettirmişti.

Grupta resmen özenle seçilmiş çok kafa dengi yaşıtlarımız vardı. Hepsine ayrı ayrı kanım ısındı.

Bir de içlerinden birinin veteriner olduğunu öğrenince ona ayrı bir kanım ısındı. Çünkü bu grup kurulduğunda köpeğim doğru düzgün yemek yemiyordu. Durumu daha kötüye gittiğinde bu gruptan birinin veteriner olduğunu öğrendim.

İlk başta çok tereddüt ettim yazıp yazmama konusunda. Ama sonrasında arkadaş grubu olduğunu düşenerek yazmaya karar verdim. Sorun olmazdı. Ki olmadı da zaten.

Melih kibar bir şekilde kabul etmiş ve kliniğine beklediğini söylemişti.

Şimdi de Melih'in kliniğine gitmek için hazırlanıyordum. Dolaptan bol açık renkli mavi bir kot ve siyah ince askılı crop alıp üstümü giyindim. Saçlarımı tarayıp öylece bıraktım.

Siyah omuz çantamı alıp içerisine cüzdanımı, telefonumu ve anahtarımı koydum. Köpeğim Loly'i de taşıma çantasına koyup kapıya yöneldim.

Askılıktan siyah blezer çeketimi giyip dışarı çıktım. Kapının önünde duran asla vazgeçemediğim beyaz spor ayakkabılarımı giydim.

Melih'in kliniği çok yakındı. Yürüme mesafesiydi. En fazla onbeş dakikada orda olacağımı tahmin ediyorum. Dediğim gibi de oldu. Onbeş dakikada vardım. Ve beş dakikadır da girip girmemek arasında kararsız kalmıştım.

Kapıya bir adım atıyor sonra geri çekiliyordum. Anlamlandıramadığım bir heycandan dolayı girmeye cesaret bulamıyordum.

Ben kendi içimde çelişirken kliniğin kapısı açıldı. İçeriden sadece fotoğraflardan gördüğüm Melih çıktı. Aramızda metreler olmasına rağmen mavi gözleri 'ben burdayım' diye bağırıyordu.

Melih bana ben ona şaşkınlıkla bakarken ilk şaşkınlığından kurtulan ben oldum. Ona doğru bir kaç adım atıp söze başladım.

"Merhaba." Konuşmamla birlikte Melih de kendisine geldi.

"Merhaba. Hoş geldiniz Şevval."

"Hoş bulduk." Fazlasıyla çekiniyordum şu an.

"Hadi içeri gelin!" Kliniğin kapısını geçmem için açmıştı. Hafif tebessüm ederek yanından geçtim.

Loly'i çantasından çıkarıp Melih'in kucağına verdim. Melih köpeğimi korkutmamak için çok nazik davranıyordu. Onun bu haline mest olmuştum.

Ben onu izlerken o işini profesyonellikle halledip köpeğimin muayenesini bitirmişti. Eldivenlerini çıkartıp bana döndü. Elini Loly'nin başına koymuş okşuyordu. Fazla tatlı.

"Loly hanımın bir hastalığı yok korkma. Şu an diş çıkarma evresinde. Ve köpeklerin diş çıkarma süreci de bebeklerinki gibi ağrılı geçer, sürekli kaşınır. O da ağrıdan yemek yiyemiyor. Yerken zorlanmıycağı mamalar almalısın. Bir de ona diş kaşıma oyuncağı alsan iyi olur. Daha rahat edersiniz." Melih'in uzun açıklamasını dikkatle dinledim.

"Çok teşekkür ederim. Dediklerini dikkate alıp harfi harfine yapıcağım." Gülümsedim ve köpeğime uzandım.

"Ne demek canım işim bu. "

"Ne kadar vermem gerekiyor?"

"Saçmalama Şevval. Şurda arkadaşız. Yani aslında arkadaş olma evresindeyiz ama yine de arkadaşız senden tabiki de para almıycağım."

"Hiç öyle şey olur mu canım aa?"

"Olur olur. Ne kadar itiraz edersen et ücret almıycağım Şevval."

"Peki. Sözüm olsun borcumu ödemek için kahve içelim. Hatta şimdi müsaitsen bir öğle molası ver de kafeye gidelim. Olur mu?"

"Tamam biraz bekle şu üzerimi değiştiriyim." Ona kafa sallayıp Loly ile kapıya yöneldim.

On dakikanın sonunda Melih içeriden çıktı. Birlikte Melih'in şu sıralar favorisi olan bir mekana gittik. Bir masaya oturup türk kahvesi sipariş ettik.

"Hadi tekrardan ciddi bir tanışma yapalım." Melih'in teklifiyle kafa salladım.

"Önce sen başla o zaman."

"Ben Şevval. 23 yaşındayım. Psikoloğum. Başka neyden bahsedebilirim ki?"

"Nelerden hoşlanırsın, hobilerin, fobilerin gibi şeyler işte ya resmiyetten uzak."

"İnsanları dinlemeyi severim, aniden gelen enerji patlamalarım vardır, köpeklere bayılırım, böcekleri de hiç sevmem. Öyle işte. Ya sen?"

"Ben daha çok konuşmayı severim. Çoğu zaman enerjiğimdir. Modum kolay kolay düşmez. Genel olarak hayvanları severim. Böyle." Melih'in de kendinden bahsetmesiyle daha havadan sudan konuşmaya başladık.

Bir saatin sonunda Melih'in işine geri dönmesi gerektiği için kafeden ayrılmıştık. Beni ne kadar evime bırakmak istediğini söylese de yakın olduğundan kabul etmedim.

Bugün hayatımda geçirdiğim en güzel günlerden biriydi.

Nerden bilebilirdimki bu grubun tüm güzel şeylerin başlangıcı olduğunu.

•••

Sonunda şu bölümü yazabildim ya. Sürekli uygulamaya girip yazamadan geri çıkıyordum. Neyseki bitirdik.
Şükür:))

Bölüm kısa oldu ama git gide uzar inşallah diyoruz.

Şevval ♡ Melih

Düşünceleriniz efendim ->>