korkak. aleyna & poyraz

08 (m)

⚠️ Dikkat! Yetişkin içerikli bir bölümdür. Rahatsız olan kişilerin okumaması önerilmektedir. Sahneler fazlasıyla açık yazılmıştır. İyi günler. 🔞

Aleyna

Derin nefesler eşliğinde gözlerimin önünde duran kapı ziliyle bakışıp duruyordum. Aklımdan geçen tek şey delirmiş olduğum olabilirdi. Çünkü Yiğit Alp Poyraz beni delirtmişti. Evet, gerçekten onun yüzünden aklımı kaybediyordum giderek.

Saat gecenin üçünü geçiyordu. Yazdığım mesaja cevap dahi gelmemiş, görüldüyle kalakalmıştı. Dakikalardır cesaretimi toplayıp kapının ziline dahi basamıyordum bile. Belki de Melis'in aklına uyarak buraya gelmem büyük bir hataydı.

Adımlarım buradan gitmek istercesine geri geri giderken gözlerimin önündeki çelik kapı aniden açıldı ve tüylerim diken diken kesildi.

"Daha ne kadar süre kapıyı çalmayacaksın acaba?"

Yiğit'in uykulu baygın sesiyle kurduğu cümle ağzımın açılmasına sebep oldu.

"Sen beni mi izliyordun?"

"Evet, geldiğinden beri kapının deliğinden seni izliyordum. Ve sen hiç de attığın mesaj kadar cesaret gösteremedin, Aleyna."

Şaşkınlık içinde ona baktım.

"Nereden anladın geldiğimi?"

Onun beni içeriye davet etmesini beklemeden bedenini itekleyerek aşina olduğum evine giriş yaptım.

"Kulaklarım var ya hani. Arabanın sesini duyabiliyorum ya ben."

Kapıyı sertçe kapattı. Bedenim anlık titredi. Ne alakaydı bu siniri? Uykusundan falan uyandırdıysam hiç de umrumda değildi açıkçası.

Elimdeki çantayı koltuğun bir yerine fırlattım. Ellerim kollarımın altında birleşti. Ters bir şekilde kalçamı krem deri koltuğa yerleştirdim. Artık yiğit ile yüz yüze bakışıyorduk.

"Evet Aley, seni dinliyorum." dedi soğuk bir şekilde ellerini altındaki gri eşofmanın cebine sokarken.

Bu kadar rahat üstünlük kurması sinirimi alt üst ediyordu. Onun bu soğuk yapısından öyle haz etmiyordum ki aylarca konuşmadığımız olmuştu sırf şu tavrı yüzünden.

"Ezgi meselesini artık halletmemiz gerektiğini düşünüyorum. Gereksiz uzadı."

Aynı onun kadar soğuk bir şekilde konuştum. Bu ise onu afallattı.

"Sana açıklamamı yapmıştım ama sen kestirip attın."

Yavaş adımlarla bana yaklaşıyordu. Gözlerim uzamış kıvırcık saçlarına dalarken garip bir ses tonuyla konuşmaya başladım.

"Çünkü yeterince iyi bir açıklama değildi Yiğit. O kızın bana mesaj atabilecek cesaretinin dahi olmaması gerekirken bizim mesajlarımızı bile okudu."

Yiğit adımlarını tam önümde kesti. Koltuğa oturduğum için bedenim ondan aşağıdaydı. Gözlerimin gözlerine ulaşması için kafamı yukarıya kaldırıyordum ki işaret parmağını çenemde kaydırdı. Ben ise buz kestim.

"Sana en baştan tekrar anlatacağım. Dahası da olmayacak Aleyna çünkü doğruları söylemekten başka bir şey yapmıyorum ve yoruldum."

Bıkmış sesi kulaklarıma dolduğunda onun etkisi altına girdiğimi hissediyordum resmen.

"Ezgi'nin sikik telefonunun şarjı bitmişti. Telefonumu ortak arkadaşımızı arayıp onu almasını söylemek için kullanmak istedi. Ben ilk önce telefonumu vermedim. Sonra Berkay çözüm olarak telefonunu verdi araması için ama arkadaşımız açmadı.