SUÇLU'MM

1.Bölüm: HERŞEYİN BAŞLADIĞI AN

"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın ,  hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın"  - Osho-

- - -

Gece Saat 1.30 ve ben kulaklıklarımı takmış yolda yürürken aynı anda düşünüyordum bu zamana kadar başıma gelenleri şimdi de varmıştım oraya ayaklarım beni oraya getirmişti yorgundum ama bedensel değil ruhsaldı bu yorgunluk hissi bende doğduğum andan beri vardı o gün kendimi savunduğum için işlediğim cinayetten ötürü beni evden kovan babam bir kez daha bana istenmeyen çocuklar olduğumu hatırlattı bana biliyordum zaten en başından beri istenmeyen bir çocuk olduğumu bana her seferinde hatırlatıyorlardı. En sonunda gelmiştim buraya kalbimin aslında ait olduğu yere O'nun evine o evden kovulduğum ilk gün Emre'yi aradım beni almasını istemiştim o da sağolsun beni almıştı hemen ardından beni Büyük Patronun yanına getirmişti ve 3 ay boyunca aralıksız eğitim almıştım her konuda her görev için en iyi şekilde eğitim almıştım bizzat büyük patronun emri ile beni görür görmez dudağının bir kenarı yukarı kıvrılmış ardından da
'alin bunu ve bizzat benim emrim ile getirip ona en iyi ve en önemli eğitimi verin bu kızda büyük iş var!" Demişti büyük bir eğitim aldıktan sonra babam beni bulmuştu ancak o sırada Allah'tan büyük patronun yanında değildim çünkü eğer ki öyle olsaydı büyük patron babamı yok ederdi tek bir lafı ile ve bende bunu göze alamazdım her ne olursa olsun o benim babam canımdı her ne kadar benden nefret etsede
Gene buraya gelmiştim ne zaman yola çıksam bir şekilde buraya geliyordum neden bilmiyorum ancak böyle oluyordu her seferinde ve ben kendimi en çok burda iyi hissediyordum sanki her buraya geldiğimde içimdeki o çocuk ortaya çıkıyordu çünkü o benim içimde ki çocuğu çıkartıyordu üniversiteden alınmıştım ama sonra gene üniversiteye dahil edilmiştim büyük patron emri ile..

Ordaydı! Büyük Patron Ordaydı! Ve elinde bir düğme vardı ve bir ev O'nun evinin önünde ise patlayıcı gözlerim büyüdü ardından da koşarak yanına gittim hemen elini tuttum ve o düğmeyi almaya çalıştım ancak başarılı olamadım

"Güzelim benim kalk siktir git burdan bizim aramızda ki şeye burnunu sokma ! " Dedi

"Sen bunu yapmayacaksın kendine gel !" Dedim

"Ahahahah ben yapmayacam ki sen yapacaksın!" Dedi. Şaşırmıştım elinden almaya çalışırken bomba patladı şok oldum ev yanıyordu ancak o yoktu biliyordum çünkü takip ettiriyordum. Gözlerimin önünde ev yanıyordu kolumu tuttu ve o gelmeden hızlıca arabaya binmiştik ve hızlıca arabaya binip uzaklaştık arkamıza bile bakmadan.

★ ★ ★

Rojhat'tan

Sabah 8.30 da çalan alarm ile kalktım annem ve babam ölmüştü daha doğrusu öldürüldü diyebilirim. Hemen uyandım annem ve babamın katilini bulmak için polis olacaktım ve gerisini Savcı olan kuzenim ile birlikte halledecektik kendisi olayları benden sonra bilen ikinci veya üçüncü kişi biri de diğer kuzenim o da polis olmak istiyordu çok çalışıyordu kuzenim...