Gecenin sessiz karanlığı bu dünyaya ait olmayan bir kovalamacaya sahip çıkıyordu. Karanlık bir sokağın tek aydınlatması tozlu sönmek üzere olan bir sokak lambasıydı.
Burda çok fazla bina yoktu ama bir tanesi çok daha yüksekti. Ama en yüksekteki dairenin balkonuna çıkması çok uzun sürmemişti düşünmek ve saklanmak için azda olsa vakti vardı.
Bu dünyanın tutsağı olan ruhun kaçması bile mucizeyken saklanması söz konusu bile olamazdı buraya gelirken ne düşünüordu ki?! Saklanamazdı ya hayatı üzerine yemin ettiği
kuralları çiğneyecek ya da ölcekti. Bu onun için yıkım demekti çünkü kuralları zaten çiğnemiş ölüme mahkum edilmiş kaçak bir ruhtan daha kötüsü bu haldeyken tekrar kuralları çiğnemekti. Fazla zamanı yoktu hayatı boyunca eziyet görerek yaşamak onun için bir seçenek olmamalıydı. Kaçarsa yakalanırdı tek çaresi kalmıştı bir insanın içine girip
onu özümsemeliydi. Aslında bu çok uzun bir süreçti ve insana bir ventomun gücünü ve düşüncelerini vermekten başka bir şey değildi, bu delilikti kendinden vazgeçiyordu
ama o insanın içinde yaşayabilirdi. Tabii insan onun hayatına ve gücüne ayak uydurabilirse ki bu sadece bir ihtimaldi diğer taraftan özümsediği insan aklını kaçırabilirdi
buda yerinin saptanmasını kolaylaştırırdı. Bu risklerin hepsini alıcak kadar cesur hissetmiyordu kendini eğer sadece kaçak bir ruh olmasaydı bu yaptığının suç olduğunu
ve sonucunun efendileri tarafından acı verici bir şekilde geliceğini biliyordu. Ama o zaten ölü bir ruhtu ve o insanın içinde onu bulmaları neredeyse imkansızdı. Zaman
kalmamıştı bir karar vermeliydi ve bu belliydi özümsemeliydi bunu insanları gözlemleyerek aralarından en dayanıklısını seçmeliydi ama bunu balkonuna saklandığı evdeki
kızdan başkasında uygulıycak zamanı yoktu. Kolay bir şekilde içeri girdi ve kızın yatağının baş ucunda durup ondan özür diledi. İşlem başladığında kız uyanıcaktı ama
sabah hiçbir şey hatırlamıycak, güçleri açığa çıkana kadar (bunun uzun bir zaman olmasını diliyordu) normal bir hayat yaşıyacaktı. Bu sırada o kızı ventomlara doğru
çekip bir ventomun onu yardımcısı olarak almasından başka şansı yoktu.
Düşüncelerini kıza odakladı ve kendini serbest bıraktı işte olmuştu kız uyanmıştı çığlık atmak için ağzını açmasına fırsat bile veremeden ruhunu kıza teslim etti.
Yaşadığı şok çok fazlaydı bu da hemen bayılmasına sebep olmuştu ama onu anlayabiliyordu hangi insan akşam aniden uyanıp karşısında insan şeklinde ama
yüzünde sadece iki tane beyaz göz olan ateşten belli belirsiz bir yaratık görünce şok geçirmezdi ki? Bu onun her gün gördüğü şeydi ve tahmin edebileceğinizden daha
çok canını yakıyordu çünkü bunlar olmayabilirdi şu anda ölü ama dünyada mahsur kalmamış bir ruh olabilirdi ya da ölmemiş olabilirdi. Kendi ölüm fermanını hatırladı
'soğuk içindeki ateşi öldürüyordu bunu hissediyordu ama bunun sadece işkence olduğunu biliyordu burdaki işi bittikten sonra ölü ama hala güçlü olucaktı ve ruhlar
hapishanesindeki yerini alıcaktı...' anılarına dönmek ve o hissi tekrar hatırlamak onu ürpetmişti ama gene de işine devam etti ve kıza odaklandı.
İnsanlar hepsi ona göre ilkel ve güçsüz varlıklardı aslında kızı kurtarıyordu o artık tüm insanlığa hükmedebilecek bir güç taşıyordu.
Bir ventom ruhunun gücünü daha doğrusu kötü bir ventom ruhunun gücünü...
....
Daha sadece iki saat geçmesine rağmen kızın ateşi yükseliyordu bunu zaten bekliyordu ama bu kadar erken değil kız çok güçsüzdü ölmesi işten bile
değildi özümsemeyi hızlandırıp onu yarı-ventom yapmaktan başka şansı yoktu belki u şekilde onu hayatta tutabilirdi. Bu onun için daha az zaman demekti
kızın güçleri daha erken ortaya çıkıcaktı. Kız uyanana kadar özümsemeyi bitirmeliydi...
....
Çok yorulmuştu ama işi bitmişti artık yarısı kızın içinde yaşıyordu. Akşam ateşi bir insanın dayanabileceğinden çok daha üksek bir seviyeye çıkmıştı ama şu anda normarldi
ve önemli olan da buydu, tabi ki de biraz acı hissedicekti ama kendini toparlaması en fazla bir saat sürerdi. Çok fazla öfkelenmediği sürece sorun çıkmazdı ki eğer kız öfkelenirse
bu onun ısınmasına ve güçlerinin katlanmasına yol açıcaktı işte ventomların bir özelliği de buydu öfkelenince çok daha güçlü olurlar ve güçleri artardı bu elbette doğa üstü bir
yaratık için iyiydi ama güçlerinden habersiz bir yarı-ventom için birini yanlışlıkla öldürüp hapishaneye tıkılmak demekti ne olursa olsun kızı sakin tutmalıydı. Yoksa o da ısınır ve
zar zor zaptedebildiği gücü serbest kalırdı.
