Pasado 3:00 am ng magising ako dahil sa lakas ng pagkatok ni mama sa pintuan.
Her Mother: Stef!! anong balak mo? gumayak kana at ngayon ang flight natin papuntang pilipinas, bumangon kana dyan at gumayak.
Stefano: Damn oo nga po pala mama, sorry hindi ko po na set sa 2:00 am yung alarm clock ko sorry po!!
Her Mother: O sya, nagluto na ako ng makakain natin bago umalis bumaba ka muna para maka-kain na tayo.
Stefano: Sige po ma! sunod na lang po ako thank you po
Her Mother: Sige nak!
Maya-maya pagkalabas ko sa kwarto ko pumasok agad sa isip ko ang kababata kong si "Camille"
Stefano: Shitt kamusta na kaya si Camille!!? excited na akong makita ulit sya!
Her Mother: Oh anak andyan kana pala tara na, kumain na tayo para maka-paligo narin ako
Her Mother: Sige anak mag dasal muna tayo bago kumain
After magdasal, naka kain na ang mag-ina.
Stefano: Mama, ok na po pala yung mga gamit ko kagabi po pala eh inayos kona bago po ako matulog.
Her Mother: Mabuti naman pala kung ganun, sige na gumayak kana para maaga tayong makapunta sa airport.
Stefano: Ah sige po mama, maliligo na po ako see you later nalang po.
Nakatapos, ng maligo si Stefano
at nakagayak narin ang kanyang ina.
Stefano: Mama,tara na po kaya? excited na po akong umuwi ulit sa "Pilipinas"
Her Mother: Asussss, ikaw ah sigurado ako kaya gustong gusto mong umuwi sa "Pilipinas" gusto mong makita si "Camille"
Stefano: Mama naman!! HAHAHAHA
Her Mother: Alam ko yung ngitian nayan anak.
Stefano: Mama, tara na tama na po ang kuda haha
Mama: O sya, sige tara na nga!!
"Nakaalis, na ng bahay ang mag ina, papuntang airport" hanggang ngayon hindi parin mawala sa isip ni "Stefano" si "Camille"
Her Mother: Anak, nandito na tayo sa airport, kamusta ka? sabihin mo lang sakin pag-nagugutom ka.
Stefano: ok lang po ako, mama anong oras na po ba? at anong oras po ang flight natin papuntang pilipinas?
Her Mother: 4:40 am na anak, 5:00 am yung flight natin papuntang pilipinas tara na dun at pumila.
Stefano: ah, ok po mama
Guard: Welcome To Italy's International Airport!! Ma'am & Sir.
Stefano & Her Mom: Thank you!
Her Mother: Anak, tara na pumasok na tayo sa loob sa unahan tayo umupo!
Stefano: Ok po!
"Nakasakay, na ng Eroplano ang mag ina"
Her Mother: Nak, matulog ka muna, dito sa tabi ko halos 5hrs din yung biyahe papuntang pilipinas.
Stefano: Thank you po mama, pero hindi po ako ina-antok ihh if gusto nyo po kayo, muna po matulog? hehehehe
Her Mother: Nak, hindi na hindi ako nakakatulog pag-gantong may byahe tayo.
After 5hrs, na pagbyahe sa wakas nasa "Pilipinas" na ang mag ina.
Stefano: Yes!!! sa wakas nandito na tayo, Welcome Philippines
Her Mother: Nak, tumigil ka nga dyan!! para kang aning
Stefano: Haha, sorry mama, matagal-tagal din kasi tayong hindi naka-uwi dito.
Her Mother: tama na ang drama, mag hanap tayo ng taxi anak para mapuntahan natin ang bahay ng lolo at lola mo.
Naglakad, ang mag ina paalis ng airport at humanap, ng taxi.
Stefano: Mama, malapit lang ba dito sa Manila yung bahay nila lolo at lola? baka kasi malayo pa huhuhu excited na akong makita sila.
Her Mother: Anak, almost 20 minutes lang yung byahe papuntang Quezon City, huwag ka ng mainip, o yun may taxi na.
Taxi Driver: Maam? Taxi poba?
Her Mother: Yes po manong.
Taxi Driver: Sakay na po, kayo ng anak nyo ma'am, saan po ba kayo?
Her Mother: Manong sa Quezon City po, sa Sitio Niño, Brgy Gmik.
Stefano: damn, sana makarating agad tayo mama!!
After 20 minutes, nakarating na sila sa Quezon City, maya-maya pa natanaw nila stefano, ang malaking pag-babago sa Quezon.
Stefano: Nandito, na tayo! Mama saan ulit bahay nila lolo dito?
Her Mother: Anak! iyan ang bahay ng lolo mo, yung Malaking bahay nayan.
Stefano: Talaga ba mama? yey!! sa wakas!!!!!!
Her Mother: Tara, na anak,para makita mo na ang lolo at lola mo at para makapag-pahinga narin tayo, kapagod mag byahe.
Stefano: Mama, una na ako sayo haha alam ko naman pangalan nila lolo at lola kaya ako na tatawag sa kanila.
Stefano: Lolo Berting!!!
Lolo Berting!!! nandito na po kami ni mama sa labas.
Maya-maya pa, may lumabas na magandang, babae sa pintuan, at pinuntahan niya si stefano, para pag-buksan.
Napatulala, si "Stefano" dahil nakita niya ang kababata niyang si "Camille" hindi makapaniwala si Stefano kaya napasigaw na lamang ito, na
"Shitt Ang Ganda Parin Nya"
Camille: Sino, po sila!?
Stefano: Huii Camille si Stefano toh!!?
Camille: ay, stef, ikaw naba yan? laki ng pinagbago mo ah, tara kayo pumasok po kayo tita, wala po si mang berting dito ihh.
Her Mother: O sya sige, akyat na ako ineng ah, napagod din kasi ako sa byahe.
Stefano: Sige po, mama ako na po bahala sa mga gamit natin!! pahinga na po kayo.
Camille: Tita, meron pong pag-kain don sa loob pag hahain ko po kayo.
Her Mother: Hindi, na muna siguro mag papahinga na muna ako, matutulog muna ako sa sala, ah paki-gising ako pag andyan na si tatay berting.
Camille: Sige, po tita!
Stefano: Camille, siguro sasamahan ko muna si mama mag-papahinga narin muna ako mamaya tayo, mag usap pwede!?
Camille: Sure no problem! Stefano Rest Well!!
Ngumiti si Stefano, Kay Camille,
hanggang ngaun hindi siya makapaniwala na magkikita ulit sila.
BINABASA MO ANG
Last Love
Cerita PendekNote: The story you will read may be true and take place in the present or happened in the past, if there is any similarity to the events of your life it is not intentional and just a coincidence. Book Name: Last Love Language: Tagalog/English Aut...
