KİLİT

(4.bölüm)Zaman durdu

Ellerim kollarım tutuldu.Zaman durdu,hareket edemiyorum.Doktor Ateş bana ben öylece duvara bakıyorum.Annem,babam ve erkek arkadaşım morgta.Bu ne demek oluyor.Hayır ölemezler,beni böylece bırakıp gidemezler...Yavaş yavaş terlemeye başladım.Aklıma dün geliyor.Annem babam yanımdaydı.Hayır...Hayır...Ölemezler.

(Benim anlatımımla)

Elisin kızarmış yüzünden çok kötü bir durumda olduğu anlaşılmaktaydı.Biraz daha kendi kendine fısıldayınca gözleri kapanmaya başladı ve aniden bayıldı. Bayılacağını anlayan Ateş Elisi kucağına aldı ve merdivenlerden hızlıca çıkmaya başladı.En üst kata kadar koştu ve Elisi odasına götürdü...

(2 saat sonra)    (Elisin anlatımıyla)

Büyük bir baş ağrısıyla gözlerimi açtım.Yanı başımda koltukta uyuyan doktor Ateş vardı. Bana böyle büyük bir şeyi neden söylemediğini anlamıyorum.Ve buraya ilk geldiğim günün gecesi gördüğüm adamların neden tabut taşıdıklarıyla bağlantı kurmaya çalışıyorum. Bunların hepsi birbirini çekiyorlar. Hastanenin ışıklarının hiç bir zaman yanmaması,bu hastanede ben, doktor ve o adamlar dışında kimsenin olmaması ve annemle babamın öldüğünü doktorun bana söylememesi.Zorla olsada bence bu olanlardan bir anlam çıkarmalıyım.
Bunları düşünürken doktor uyandı.

Elis;
-Günaydın Doktor.

Ateş;
-Benim adım doktor değil yalnız.

Elis;
-Benim için doktorsun.Hep de öyle kalacaksın.Dün olanlardan sonra sana Doktor Ateş bile demeyeceğim.

Ateş;
-...

Elis;
-Bana anlatman gereken şeylerin olduğunu hep düşündüm.Yine söylüyorum,ama bu sefer anlatacaksın.Yoksa seninle bu karmaşanın içinde muhattap bile olmam.

Ateş;
-Tamam ama soru sorup lafımı bölme. Bu hastaneye ilk geldiğin gün annen baban ve erkek arkadaşın ölü değillerdi.Daha doğrusu hala Bi umut vardı.Nasıl olduysa bilmiyorum ama sen uyanmadan 5-6 saat önce 3ünüde serumsuz ve cihazsız ölü bulduk.Bulduk diyorum çünkü doktor arkadaşlarım vardı.Tabikide öldükten sonra morga kaldırdık. Bunu sana soylemememin nedeni,annenleri morga koyduğumuz ilk saatlerde morgtan kaybolmalarıydı. Annenle babanın öldüğünü sana söyleseydim görmek isteyecektin ve onları morgta görmeyince daha farklı tepkiler vereceğini düşündüm...

Elis;
-Şimdi ne değişti peki?Yine aynı duyguları yaşamıyor muyum?Bana söyleseydin annemleri bulamaz mıydık?

Ateş;
-Soru sorma demiştim.Olan oldu,şimdi bu işin içinden çıkmaya bakıcaz.

Elis;
-İş mi kaldı çıkacak?Neyden bahsediyorsun?

Ateş;
-Annen baban ve erkek arkadaşın nasıl kayboldu merak etmiyor musun gerçekten?

Elis;
-Ediyorum.

Ateş;
-Senin o gece gördüğün adamlar büyük ihtimalle annenlerin tabutlarını taşıyordu Elis.