Yeniden

Y-5

Medya:Caner

Yarışmacıları duyuran adam
benim adımı söyleyip beni görünce kısa bir şok geçirdi. Çünkü beni bayağıdır buralarda görmüyordu. Seyircilerd adımı duyunca tezahüratlara başladılar. Tam yerimi alacakken bizim bu motor tayfası dik dik bakıyordu çevreye. . Allaah geçmişimi belli etmicem diyorum sonraysa gelmişim en tanındığım yere..

Neyse artık başladık bir kere burdaki kimseye kendimi rezil edip küçük düşüremem.. O yüzden kazanmalıyım bu yarışı..

Üç, iki, bir ile başladık yarışa. Ilk başlarda kontrollü sürüyordum bu halimle bile üç beş kişi geçmiştim. Amacım ise Barlas kazandığını sanarken güm Hazal birinci :) Şu anda istediğim gibi onu geçebilirim ama işin ucunda Barlas'ın yüz ifadesi var (ahahaha kötü kız gülüşü).

Yarışta son tura gelirken Barlasla aramda iki kişi vardı. Bu iki kişiyi de geçtiğimde Barlasla ben kaldık ve tezahüratlar çoğaldı. Çizgiye çok az kala son gaz ilerledim. Barlas ilk basta beni fark edemedi. Gördüğündeyse onunla aynı hizadaydım. Hedefim onu kıl payı kazanmak olduğu için çizgiye kadar birlikte ilerledik. Onun hızına hep ayak uydurdum ve çizgiye gelince motorun ilk önce ön tekeri sonra arka tekeri kaldırdım ve havada çizgiyi geçtim. Alkışlar ıslıklar havada uçuşurken motoru havalı şekilde kaydırdım ve kaskımı çıkarttım. Selam vermeden önce Barlas'a baktım gülmemek için dudağımın içini kemirdim ve seyircilere selam verdim.

Birinci açıklanırken Barlas kafasını sağa sola çevirip duruyordu. Onu göt etmek o kadar hoş bir şeydi ki... Mikrofonu aldım ve
"Teşekkür ederim beni destekleyen herkese. Burada bulunmam bir arkadaşımın bana meydan okumasından kaynaklıydı. Umarım o kişi 'derken Barlas'a bakıyordum' motor konusunda bir daha benimle atışmaz." Dedim ve ibne gülüşüüü :D Barlas ise atarlanıp çıktı gitti.

Motorcu tayfanın yanına gittiğimde Bilge, Emre ve Mert'de dahil bana öcü görmüş gibi bakıyorlardı. Mert
"Hazal bir şey soracağım. Sen böyle motor kullanmayı nerden öğrendin? " Ben bir sey diyemeden
"Bu kadar hayranın nasıl var?" Diyen Bilge'ye kafam döndü. Sonra ise Emre
"Sen bu yeride biliyordun. Bence bir şey söylemen gerek!" Ben hala olduğum gibi durmuşken yabancı olmayan bir ses geldi arkadan
"Oo kimleri burda görüyorum. ."
Lütfen aklımdan geçen kişi olmasın. . Arkamı döndüğümde karşımda bir adet Caner duruyordu. Bu da benim refleks olarak bir adım arkaya gitmeme sebep oldu. O olaydan sonra zaten böyle bir tepki normal olmalı bence..
"Korkmana gerek yok bu seferlik bir şey yapmayacağım. Sadece tebrik etmek için geldim."Diyip güldü. Bense artık ağzımı açma zahmetine girip
"Tamam tebrik ettin şimdi git" dedim. O da
"Bu iş burda bitmedi.." deyip korkamama sebep olurken o sinsi sırıtışıyla arkasını döndü ve gitti. Bende motorcu tayfaya dönüp
"Şu an iyi hissetmiyorum sonra konuşuruz. " diyip uzaklaştım oradan..

Motorumu almaya gittiğimde Barlas ordaydı. Arkadaşlarını bekliyor tabi. Motoruma bindiğimde bana döndü bense hala titriyordum. Barlas'ın yanından geçerken bana seslendi ama durmadım, sahile gittim.

Sahilde göz yaşlarım akmaya başladı. Neden orası neden Caner ! Zaten şanslı olsaymışım erkek olarak doğarmışım.. Caner'i görünce aklıma o gün geldi. Caner eski sevgilimdi doğru ama bu bana tecavüz etme hakkını ona veriyor mu? Orda ya birisi gelip beni kurtarmasaydı.. Düşünmek bile istemiyorum! Bu düşüncelerle göz yaşlarım çoğaldı.

Kendimi toparladığımda eve döndüm. Evde annemlerle konuşacak halim yoktu. Bende Mısra'yı aradım. Mısra açar açmaz.
"Ooo yeni okulunda benden çok sevdiğin arkadaşların oldu galiba! Hani her gün konuşacaktık ya hemen unuttun beni" diye sitem ederken iç çektim ağlayamam ya kac saat ağladım zaten yeter diye susturmaya çalıştım göz yaşlarımı..
"Hazal iyi misin sen? Ağlıyor musun? Bir şey de korkuyorum bak!"
Daha ben konuşamadan
"Geliyorum bekle" deyip kapadı.