"ဟားးးပင်ပန်းလိုက်တာ"
Fotတစ်ယောက်အခန်းကိုရောက်ရောက်ချင်းအိတ်တွင်လဲပစ်ချပြီးသူ့ကိုယ်လဲဆိုဖာပေါ်မှာပလတ်လှဲချလိုက်တော့သည်။
အမနှစ်ယောက်ကသူမောင်ကိုကြည့်ပြီးရယ်နေတော့သည်။
"Fot လေးရောရေသွားချိုးပြီး အပြင်မှာသွားစားမယ်လေ"
"မမmilkရာ ဒီကfot fotလေးပင်ပန်းနေပြီးဗျာမမmilkသွားမယ်ဆိုရင်မမloveနဲ့ပဲသွားပါဗျာ ဟွန့်...အတွဲတွင်ကြားမဝင်ချင်ဘူးမျက်စိနောက်"
သူတို့နှစ်ယောက်ကမောင်လေးဆူပူပူနဲ့စကားတွင်ဆိုတာကိုအသဲယားလေသည်။
"Fot fotလေးကဘာမှမစားရသေးဘူးလေ"
"စေတနာရှိရင် fot fotလေးအတွက်ပြန်ဝယ်လာပေးပါဗျာ"
အမတွင်လဲသူ့မောင်လေးကိုfot fotလို့ခေါ်နေတော့fotလဲသူ့ကိုသူfot fot နမ်စာကိုပဲသုံးနေသည် ချစ်စဖွယ်လေး။
"အာ့ဆိုလဲမမတို့ရေသွားချိုးလိုက်မယ်နော်"
"သွားသွားအတွဲတွင်များ မျက်စိရမ်းနောက်"
သူတို့မောင်လေးပုံစံကအူယားပြီးစချင်စရာလေးပဲအမတွင်ကသူ့ကိုဆိုအမြဲစနောက်ကျသည်။
အမတို့ထွက်သွားပြီးနောက်မျက်နှာကိုလက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့အုပ်နေသည်။
"ဟူးးးးခံရခက်လိုက်တာ မထင်ထားပြန်ဆုံမယ်ဆိုတာကို"
မမတို့အတွက်သာမဟုတ်ရင်ငါဒီဘက်ပြန်လာမှာမဟုတ်ဘူးထင်သူနဲ့ထပ်မဆုံချင်တော့ဘူးလေ။
သူနဲ့မျက်နှာဆိုင်တိုင်ဘယ်ဘက်ရင်ဘတ်ကသွေးတိုးနှလုံးရှိသူသလိုခုန်ပေါက်နေသည်ဘယ်လိုမှထိန်းမရဘူး။
သူနဲ့တွေ့ရင်ထိန်းချုပ်မရတဲ့ခံစားချက်ကမုန်းလိုက်တာဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ငါတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်ဖို့ကံမပါလာဘူးထင်တယ်။
အခုဆိုမမတို့အတွက်နဲ့သူနဲ့ပါအလုပ်တူတူလုပ်ရသေးတယ်"ဟူးး"မတတ်နိုင်ဘူးရဲရဲရင်ဆိုင်ရမှာပဲ။
စေ့စပ်တာလဲမမတို့အတွက်ပဲမမတို့နှစ်ယောက်လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ရဖို့နေရဖို့ဘန်ကောက်ပါပြောင်းလာရတယ်။
