LOVE AT FIRST PUNCH

Chapter 33

RAIN's POV.

*kriiiiiiinnnnngggg*

*boooooooggghhsss*

Aray!!!! Nyeta na man oh!! Hinilot ko ang balakang ko na natama sa sahig. Akalain mo ba na mang nahulog ako mula sa kama. Huhuhu!! Kawawa na man ako. Ilang araw na akong ganito. Nahuhulog sa kama tuwing tutunog ang alarm clock. Palagi na lang nagugulat.  At palaging puyat. Tsk!!

Kaw ba na man ang bigla na lang sasabihan ng mahal mo na mahal ka rin niya pagkatapos sasabihan niyang kayo na. Tapos hindi ka man lang nakapag-react man lang. That's what happened to me. Lucien confess to me a few days ago. And that was--- fast.

He thinks that we're in relationship right now. But-- I'm not sure. Yeah!! Yeah!! I know!! I am verymuch in love with him. Tapos parang ayaw kong maging kami. Come on!! Not that!! It's just that. I am shock. . . confuse. . . and. . . . scared. Ang tanging iniisip ko lang ay--- paglalaruan niya lang ako. Na hindi totoo na mahal niya ako. That all of that words that come from him--- it's all----  lies.

Idagdag mo pa ang lahat ng frustrations ko in receiving all of those attempt assassinations that I've received until now. Kaya naman ay hindi ako makapag-isip ng mabuti. These we're all making my head ACHE. After a while of lazying on my bed, naligo na ako at nag-ayos papasok.

"Ooowww!! What happened to you? Para kang zombie!! *laughs*." sabi sa kin ni kuya Sky thenhe burst in laughter.

What the-----. Sinamaan ko lang siya ng tingin. Tumigil siya sa pagtawa at itinaas niya angdalawang kamay niya na parang sumusuko siya sa pulis.

"Oh! Easy lang dear. I'm just kidding yah! Pero seryoso. . . . nangingitim ang paligid ng matamo. Ang pangit you know. " siya then he smirked.

"BWISIT!!! " ako then I walked papunta sa pinto at dumiretso papuntang sasakyan. Pagpasok ko sa sasakyan, ibinalibag ko ng malakas pasara ang pinto ng kotse niya. 

'Sorry buddy I'm just piss off.' bulong ko habang tinatapik-tapik ang dashboard ng sasakyan. 

Isa pa kasi tong tukmol kong kuya. Palagi niya akong tinutokso. Geeezzz!! Nakakainis kaya yun although sometimes, his getting jealous again, kahit best pa niya si Lucien. Nang dumating na kami sa school, agad akong lumabas at pumunta sa first subject ko. Habang naglalakad sa hallway may biglang humila sa akin. Pagtingin ko, si Lucien.

"Hey baby. " he said then he hugged me.

Kumawala ako sa kanya.

"I. . . . aahhh . . . I need to go." sabi ko at madali akong naglakad palayo na naging takbo palayo sa kanya.

His been like that since the first. I'm not gonna lie, I do like that. Like what his doing. Like hugging me tight. Calling me baby.

*boghs*

"A-aray" daing ko.