Όνειρα

Έκλειψη

Μέρες κοιμόταν και ξυπνούσε σαν να ήταν σε έναν ατελείωτο λήθαργο. Ο γιατρός ήταν ξεκάθαρος, δεν είχε πολλές ελπίδες να ζήσει. Το τραύμα στο κεφάλι ήταν δυνατό και δύσκολα θα τα κατάφερνε. Μόνο σε ένα θαύμα μπορούσαν να ελπίζουν, για ένα τέτοιο παρακαλούσε ο Αντρέι μέρα νύχτα πάνω από το προσκεφάλι της για ένα θαύμα, να δει και πάλι τα μάτια της που τόσο του είχαν λείψει. Δεν έφευγε λεπτό από το πλάι της κι ας του έλεγαν όλοι να την αφήσει να φύγει να μην ταλαιπωρείται άλλο. Κι όμως εκείνος της είχε εμπιστοσύνη ήξερε ότι θα γύριζε κοντά του. Την τέταρτη μέρα τα πράγματα χειροτέρεψαν, ανέβασε πυρετό, πολύ, κανείς δεν ήξερε τι να κάνει.

"Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο Αντρέι παρά μόνο να της βάζουμε πανιά να πέσει ο πυρετός και να ελπίζουμε σε ένα θαύμα. Λυπάμαι πολύ αλήθεια"

"Εδώ και μέρες δεν κάνουμε κάτι άλλο γιατρέ, απλά ελπίζουμε. Κι αντί να πηγαίνει καλύτερα εκείνη χειροτερεύει. Χάνω την γυναίκα μου μέσα από τα χέρια μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα" Ο Αντρέι έπεσε κλαίγοντας στα γόνατα

"Αγόρι μου, τουφέκι μου ηρέμησε, θα δεις το κορίτσι μας θα τα καταφέρει" Προσπάθησε να τον ηρεμήσει ο Κανέλλος

Μπήκε μέσα στον οντά και την βρήκε όπως την είχε αφήσει, μούσκεμα από τον πυρετό και χλωμή, τόσο χλωμή που τον τρόμαζε. Δεν άντεχε άλλο, ένιωθε πως έπρεπε κάτι να κάνει

"Μορφουλα μείνε σε παρακαλώ λίγο μαζί της, πρέπει να πάω κάπου"

"Όπως διατάξεις αφέντη" είπε η κοπέλα και έκανε μια ελαφριά υπόκλιση

Βγήκε από τον οντά, πήγε στους σταύλους, πήρε το άλογο του και έφυγε. Λίγα λεπτά αργότερα βρέθηκε έξω από το μοναστήρι. Μπήκε μέσα, η εικόνα της Παναγιάς ορθώθηκε μπροστά του. Γονάτισε, κατέβασε το βλέμμα και προσευχήθηκε.

"Παναγιά μου σε παρακαλώ μην μου την πάρεις, πάρε εμένα στην θέση της, αλλά όχι εκείνη" είπε κλαίγοντας. Έμεινε ώρες μπροστά από την εικόνα και προσευχόταν, μέχρι που ένιωσε ένα χέρι να τον αγγίζει απαλά στον ώμο.

"Παλικάρι μου τι κάνεις τόσες ώρες εδώ;" Τον ρώτησε ο μοναχός

"Προσεύχομαι να σωθεί η γυναίκα μου γέροντα"

"Καλά κάνεις παιδί μου, η εικόνα αυτή είναι θαυματουργή και είμαι σίγουρος ότι τώρα που μιλάμε η γυναίκα σου θα είναι καλύτερα. Γύρνα κοντά της και μην χάνεις άλλο πολύτιμο χρόνο μαζί της αγόρι μου. Η ζωή είναι μικρή και καμιά φορά ο άνθρωπος αναγκάζεται να το μάθει με τον δύσκολο τρόπο. Βλέπεις οι άνθρωποι έχουμε το κακό συνήθειο να πιστεύουμε ότι έχουμε άπλετο χρόνο, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Μόνο εκείνος ξέρει τι μας περιμένει παρακάτω."