Annem beni terk ettiğinden yana 4 ay geçmişti.4 ay içinde hayatımda bir sürü yenilik oldu,her ne kadar alışmaya çalışsamda annem kendi isteğiyle gitmişti ve hiç bir açıklama zahmetinde bulunmamıştı.
Bu zorlu süreçte babamda yanimda durmadı.Onun iş dışında baglanabilecegi bir şeyi yoktu.Beni kafamı toparlamam için Japonyaya gönderiyor,Reika'nin yanına gidecekmişim.Aslinda benim için daha iyi olur gibi fakat halen annemin yokluğuna alışabilmiş değilim ve orada bu konuyu acarlarsa nasıl tepki vereceğimi hiç bilmiyorum.Ben bunları düşünürken yan koltuktaki kadin kolumu dürttü başımı çevirip ona baktım:
"Uçak indi herkes uçaktan çıkıyor dalmışsınız galiba"dedi gülümseyerek kadına karşılık olarak gülümsedim ve tesekkur edip uçaktan indim.Ucaktan
indigimde havaalanına doğru yürüdüm içeride reikalarin gönderdiği bir şoför vardi beni görünce samimiyetsiz bir şekilde tebessüm etti ve saygidan egildi ne kadar sahteydi bütün bunlar.Bu hayata alışıktım ama kabul etmezdim Reika nasıl bu sahteliklere dayanıyor bilmiyorum ama onu tebrik etmek istiyorum.Ben bunları düşünürken bavulları almış coktan eve doğru yola koyulmustuk.Evin yakınlarındayken
Babamın mesaj attığını gördüm.Babam:
Kızım gittin mi?Hana:
Evet baba.
birazdan orada
oluruz.
Görüldü
İç çekip telefonu kapattım ve camdan dışarı bakicaktim ki geldiğimizi fark ettim içimi bir heyecan sarmıştı uzun zaman sonra Reikayla bulusucaktim ve onu çok özlemiştim bir an buraya gelme sebebimi bile unuttum ve aramızdaki bağa odaklandım kardeş değildik ama kardeşimdi.Kuzendik ama kuzendende oteydi benim için kardeşim gibiydi.Annem gittiğinde en büyük destekcim oydu.Beni hep teselli etti,kararlarımı onemsedi bunu icten bir sekilde tek o yaptı o yüzden yeri bende çok ayrı.Arabadan indim ve indiğim gibi üzerime biri atıldı bu reikaydi bana sıkı sıkı sarıldı,sarilmasina ictenlikle karşılık verdim ve onu ne kadar özlediğimi fark ettim.Ardindan annesiyle yani halamla selamlastim.Babasi yoktu bu aralar iş seyahatinde olduğunu söylediler.Halam da arkadaşlarıyla yarın bir geziye çıkacakmış bu da demek oluyorki biz reikayla evde tek kaldık bu bizim için daha iyiydi.Aksam yemek yedikten sonra Reikayla onun odasına geçtik.Oturduk ve konuşmaya başladık.Ilk ben sordum:
"Senin hayat nasıl gidiyor reik?"
Reik takma isim gibiydi ben küçükken reikanin ismini tam söyleyemediğim için hep reik derdim."İyi gidiyo ama şu futbol maçları bitirdi beni keşke sende oynasan zaten bizim takım maclara çıkabilmek için oyuncu arıyor son bir oyuncumuz kaldi."
Dedi umutsuzlukla reikayi ara sıra böyle görürdüm boyle durumlarda ya istediği şeylerin stoğu kalmamistir ya da önemsediği birine bir şey olmuştur.Demekki bu takimida onemsiyordu."Eminim son oyun oyuncuyuda bulacaksınız reik benim durumumu biliyorsun ne kadar istesemde oynarsam anneme ihanet etmiş gibi hissederim."dedim tebessüm ederek.
Saat ilerledikçe hep aynı şeylerden bahsettik cok kilo vermişti geçen seneye göre ve nasil verdiğinden neler yaptığından,takım arkadaslarindan konuştuk.Saat 2ye dogruda ben kendi odama çekildim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.(klasik söz falan mı bu😝💪)Flash Back
Futbol oynuyordum o zamanlar.Yorucu bir antrenmandan sonra evin yolunu tutmuştum kulakligimda o zamanlar populer olan she's crazy but she's mine sarkisi çalıyordu ağzımda geveleyerek o şarkıya eşlik ediyordum.Eve vardığımda evdeki hizmetçi coktan gitmişti.Anneme seslendim.Cevap gelmedi tekrar seslendim tekrardan cevap gelmedi.Yukari annemın odasına ciktim bu manzarayla karsilasmayi beklemiyordum ama böyle bir şeyin olduğunu biliyordum bir adam ve kadın yatakta uyuyor.Kiyafetler yerde kadının makyajı dağılmış ve kadında suana kadar hiç görmediğim mutlu bir gulumseme vardı kadin kizina bakarken hiç öyle gulumsemezdi,kocasına bakarken hiç böyle gulumsemezdi kadin hayatındakilerden mutlu değildi.Hayatın dışına açılmak istiyordu belkide buradan gitmek istiyordu ama neden ki kocası vardı varlıkliydi,kızı vardı sözünden hiç çıkmazdı,istese cok mutlu olurdu ama kadin bunu hiç denemezdi.O an kalbimde bir şey hissettim babama mi üzüldüm hiç sanmıyorum çünkü babamda aynı hatayı cok kez yaptı,ailemize mi üzüldüm biz bir ailemiyiz ki galiba yine kendime üzüldüm böyle bir şeye şahit olduğum için annemden babamdan nefret ettim ama ertesi gün yine onlari herseyden cok sevdim.Ama onları sevdiğim içinde kendimden nefret ettim.Sey arkadassaklar selamisko🎀
İlk bölümü yayınlamak yapıyorum insallah beğenmek yaparsınız oylamakta yaparsanız bende mutlu olmak yaparım🙏🏿🙏🏿
İlk bölüm böyleydii dedigim gibu İlk kitabim oldugu icin hatalarim coktur düzeltmeye calisicamm tesekkurler okudugunuzz icin optumm🤩💅🏿🎀💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Victory Kickoff
Fanfiction"Sonunda yalnızlıktan kopup kalabalığa karıştın Saionji." "Sonunda kalabalığına benide aldın Furuya."