GENE KONUŞMADAN BÖLÜME GEÇİYORUM HER ZAMANKİ GİBİ VE BENDEN İKİ GÜN ÜST ÜSTE BÖLÜM BEKLENMİYCEK ŞEY ŞAŞIRTICI BİR ŞEKİLDE İKİ BÖLÜM ÜST ÜSTE ATTIM (ŞİZOFRENİ BELİRTİSİ)
BÖLÜMÜN ŞARKISI:
All The Things She Said-t.A.T.u
🦋☆*: .｡. ♡ .｡.:*☆🦋
"Sen canavarsan ben neyim Chuuya ben canavarsanda beterim...."
~Ren Suzuki
Eski bölüm:
Kapının ardında sanki geniş bir fabrika vardı. Oda o kadar genişti ki arka duvarları gözükmüyordu bile. Zemin ve tavan arasında yayılan ara katman görevi gören geniş bir demir iskele vardı. Chuuya o orta katmanda duruyordu.
Demirler tıngırdadı.
Chuuya dizlerinin üstüne çöktü. Düştüğü esnada ayakta durmasına yardımcı olması için bir şekilde tırabzana tutundu.
Yui:“İyi misin?”
Chuuya:“Biliyorum…”
Chuuya sorusunu görmezden gelerek soluk bir yüzle konuştu.
Chuuya:“Burayı biliyorum.”
Yeni bölüm:
N:"Biliyorsun sanırım, huh.”
Chuuya’nın alnından terler akıyordu. Gözleri önündeki manzaraya saplanıp kalmıştı. N, Chuuya’ya duygusuz bir ifadeyle baktı ve sanki telefon rehberi okuyormuş gibi soğuk bir sesle konuştu.
N:“Burası ikinci laboratuvar. Şehirde bulunan ilk laboratuvardan örnek alınarak tasarlandı. Tıpatıp aynısı. Orijinali patlamada yok edildiğinden çocukluğundan kalan tek hatıra burası.”
Hayaletlerin sesleri zihninde yankılandı.
“Düşman saldırısı!”
“8‘den 15’e kadar kilitleyin!
Saldırı timi en iyi ekipmanlarımızla saldırıya hazır!
Fark edemeden ileriye doğru yürüyordu.
Aynıydı. Yıllardır aşina olduğu manzara tıpatıp aynıydı. Askerler ve araştırmacılar ileri geri yürüdüler. Silahlı bir asker Chuuya'nın yanına koştu.
İllüzyon görüyordu. Burada kimse yoktu.
Hafızalarında yaşanan bir olayı canlandırıyordu sadece.
“Kaç kişiler? Silahlılar mı?!”
“İki kişi! Ve silahlı olmamalarına rağmen hiç zarar görmemişler!”
Anılarındaki ses bağırdı. O günün hatırasıydı. O yerde gördüğü son şeydi.
Sonunda bir yere ulaştı.
N:“Sen buradaydın.”
Tavana kadar uzanan siyah bir silindirdi ve çapı o kadar genişti ki üç yetişkin kollarını uzatırsa zar zor kaplayabilirdi. Yüzeyi cam gibi gözükse de siyah ve opaktı ve içerisi gözükmüyordu.
Ama Chuuya biliyordu. Bunun ne olduğunu gayet iyi biliyordu.
Chuuya çevresinde dönüp tesise baktı. Tanıdık bir manzaraydı. Bir zamanlar dünyanın bu manzaradan ibaret olduğunu sanırdı.
Mavimsi siyah karanlık… kendisini dış dünyadan koruyan –ayrı tutan beşik…
Aniden illüzyonundaki o beşik kırıldı. Chuuya’yı tutup çıkaran kişi beşiği kırmıştı.
