SELAMLAR BÖLÜME HOŞ GELDİNİZ BAKIN BÖLÜM ATTIM VE HAYIRLI CUMALAR
bölümün şarkısı:
Jealous Girl-Lana Del Rey
🦋☆*: .｡. ♡ .｡.:*☆🦋
"Chuuya ablam hep mektuplarında senden bahsetmişti ama ben sen kimsin diye tanımıyordum ilk tanıştığımız gün sana aşık oldum."
~Ren Suzuki
Eski bölüm:
Chuuya:"Bok gibi gözüküyorsun."
Shirase:"Kapa çeneni!"
Chuuya elini uzattı ve Shirase uzatılan eli tutarak ayağa kalktı.
Chuuya:"Hemen gidip Adam'ı bulalım."
Shirase:"Aynen. Belki senin aşkınıda buluruz."
Chuuya, Shirase'nin karnına dirsek atmıştır ve öyle zorla yürümeye başlamışlardır.
Yeni bölüm:
Adam:“Buraya dinozorlar mı saldırdı?”
Odaya daldığımda düşündüğüm ilk şey bu oldu.Oda, boydan boya tahrip edilmişti. Ne masalar ne de sandalyeler orijinal şekillerini koruyordu, zemin kırılarak tümsekleşmişti ve duvarda insan boyutunda iki delik açılmıştı. Asıl yerinde kalan tek bir mobilya parçası yoktu ve odanın aslında ne amaçla kullanıldığını başta çıkaramamıştım.Ama dikkatim felaket manzarada değildi, diğer bir yüksek öncelikli hedefe çevrilmişti.Suikastçılar Kralı Verlaine, odanın arkasında duruyor ve bize bakıyordu. Eli bilim insanı N’nin boynuna sarılıydı. N'yi, uyuyan bir köpeğin tasmasını tutar gibi tutmuştu.N titreyen sesiyle konuşmuştu.
N:“Ya…yardım edin…!”
Hemen silahımı çektim.
Adam:“Onu bırakmanı rica ediyorum.”
Verlaine:“Kimi, bunu mu?”
Verlaine sanki şaşırtıcı bir şey söylemişim gibi bana baktı.
Verlaine:“Sen insan değilsin, mantıklı düşün. Bu pisliği korumanın ne yararı var? Onun için ölümüne savaşır mısın?”
Silahımı doğrultarak ,Konuştum.
“Varoluş nedenim insanları suçlara karşı korumak.Koruduğum kişinin pislik olup olmamasına ya da korumak isteyip istemediğime karar verme kabiliyetim yok.”
Verlaine:“Kıskandım.”
Verlaine alay ederek söyledi, bakışlarını indirdi.
Verlaine:“Endişelenme. Onu bu kadar kolay… öldürmeyeceğim.”
Ansızın arkamdan iki kişinin sesini duydum.
Dazai:“Araştırmacıyı evine götürüp işkence ederek eline bir şey geçmeyecek, Verlaine-san.”
Ren:"Abla iyi misin?"
Verlaine ve Rinji biraz şaşırmış bir ifadeyle seslere doğru baktı.
Verlaine:"Dazai-kun... Ren-chan..."
Dazai:"Hey. Böyle bir yerde karşılaşmamız ne tesadüf.”
Dazai-san ve Ren-sama sanki kendi evinde yürüyormuş gibi yanıma geldi.Ren-sama ondan sonra ablasının yanına gidip yaralarına baktı ve yeteneğini kullanarak ablasının yaralarını iyileştirdi.
Verlaine:“Eğer buradaysanız… anlıyorum. Sırtımdan bıçaklandım demek?”
Dazai:“İnsanların ihanete uğradığını anlaması zordur. Ben en başından beri bu taraftaydım.”
