Το μοιραίο ταξίδι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 [Η ΕΥΚΕΡΙΑ]

Μόλις πήγα στην μητερα μου, είδα πως είχε ένα μεγάλο καρούμπαλο στο κεφάλι της και ήταν στο πάτωμα αναίσθητη. Η θεία μου στεκόταν από πάνω της.

Μ: Τελείωσε η πρώτη φάση του σχεδίου μας! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Τότε μπήκα μπέσα στο δωμάτιο.

Δ: ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΠΕΡΑ!; ΘΕΙΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ;!
Μ: Ρε Θανάση δεν μου είπες πως το βρομόπαιδο ήταν ακόμα εδώ. Νόμιζα πως ήταν στa Αγγλικα του.
Δ: Α εισαι και χάζη! Απο το σπίτι κανω βρε κολόγρια. Είπε με θαυμασμό και υπερηφάνεια
Μ: ΑΝΤΕ ΠΑΡΑΤΑΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ! Είπε και βγήκε απο το δωμάτιο με νεύρα.

Έτρεξα αμέσως στην μητερα μου και είδα πως ήταν αναίσθητη. Πήρα το 166 γρήγορα για να έρθει ένα ασθενοφόρο. Εγώ στο ενδιάμεσο, άνοιγα όλες τις Βίβλους και τις προσευχές που μου έχει κάνει δώρο η γιαγιά μου και ο πατέρας Βυσαριονας - ο ιερέας στο σχολείο μας που μας κάνει το μάθημα των θρησκευτικών -. Μόλις ήρθε το ασθενοφόρο πήρε την μητερα μου και πήγε στο νοσοκομείο. Από τους θορύβους κατέβηκε και η Χριστίνα να δει τι γίνεται και της εξήγησα τι έκανε η θεία στην μαμά μας. Τότε η Χριστίνα είχε ένα σχέδιο.

Χ: Τι θα έλεγες να μην πάμε στο καινούριο μας σπίτι και να στείλουμε τους θείους μας εκεί;
Δ: Τέλειο σχέδιο αλλά πως θα το κάνουμε;
Χ: Θα του βγάλουμε ψεύτικα εισιτήρια και θα τους πούμε πως πανε διακοπές και ότι ήταν δώρο από εμάς. Όμως στην πραγματικότητα θα πανε στην Αμερική και θα πανε να ζήσουν στο σπίτι που έκλεισαν αυτοί!
Δ: Δεν είναι χαζοί Χριστίνα.
Χ: Το ξέρω, όμως θα προσπαθήσουμε να τους βάλουμε να πιουν την προηγούμενη μέρα ώστε να μην σκέφτονται τι κάνουνε.
Δ: Δεν είμαι σίγουρος αλλά ας προσπαθήσουμε
Χ: Πρέπει να δούμε τι θα γίνει με την μαμά.
Δ: Ξέρω! Να πληρώσουμε τους γιατρούς να της πούνε να καθίσει περισσότερο στο νοσοκομείο.
Χ: Πας καλα μαρη.
Δ: Ναι, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Η μαμά θα προσπαθήσει να τους σταματήσει.
Χ: Καλα

Μόλις έγινε καλα η μητερα τους λάβανε ένα τηλεφώνημα και τότε έπρεπε να τους πουν το σχέδιο τους.

Γιατρός: Καλησπέρα, Η κυρία Κατερίνα ξύπνησε! Δεν είχε κάτι το σοβαρό αλλά βρήκαμε λίγες σταγόνες δηλητηρίου μέσα της.
Χ,Δ: ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ;
Γ: Αυτό είναι έγκλημα και οποίος το έκανε πρέπει να τον καταγγέλλεται.
Χ: Ευχαριστούμε καλό σας απόγευμα.
Δ: Η θεία ήταν! Όμως δεν έχω αποδείξεις!
Χ: Έχω εγώ.