𝟜.

99 24 56
                                    

You're in my world now
You can stay, you can stay
But you belong to me
Ooh, you belong to me

.

.

Bu gemide normal bir insan olmadığını kabullenerek kendi odana çekildin.

Burada biraz dinlenmeyi planlıyordun.

Kafanı yatağa atar atmaz uyumuştun.

Rüyanda eski kabusları ve babanın öldüğü akşamı görmüştün.

Bu sık sık tekrar gördüğün kabustu.

İlk başlarda uyanır uyanmaz ağlardın ama şimfi sadece rahatsız ediciydi.

Seni uyandıran şey kapının çalma sesiydi.

Ani refleks ile yatağından zıpladın.

Kapın hala çalıyordu ve az önce gördüğün şeylerin birer rüya olduğunu kabullenmeye çalışıyordun.

"K-kim o?"

"Kaptan tüm mürettebatı güvertede bekliyor, karaya yaklaşıyoruz"

Daha önce duymadığın bir ses kapının dışından bağırdı.

"Geliyorum"

Ayak seslerini duyduğunda kapıdaki kişinin gittiğinden emin oldun.

Ayağa kalktın bitkin bir halde.

"Ben sizin sikik mürettebatınızdan değilim"

Söylenerek ayağa kalktın ve üzerini giyindin.

Artık akşam olduğu anlaşılıyordu.

Öğlenden akşama kadar uyumuştun ama hala çok yorgun ve enerjisiz hiss ediyordun.

Bunu görmezden gelerek odandan ayrıldın ve güverteye çıktın.

Abin ve diğer herkes orada seni bekliyordu.

Her zaman ki asık suratınla ve çatık kaşlarınla ortamı izledin.

Neden herkesin toplandığını ve neşeli olduğunu çözmeye çalışıyordun.

Tam bu anda malum şahıs merdivenlerden bağırarak dikkati üzerine çekti.

"Kızıl Korsanlar, bu akşam istediğiniz kadar eğlenin ve kafayı bulun. Çünkü bu son eğlencemiz olabilir, büyük bir maceraya atılmak üzereyiz. Bu akşamın tadını çıkarın"

Herkes bağırarak onun verdiği garip motivasyonu ateşledi.

Bir köşede durup sadece onların ne yaşadığını algılamaya çalıştın.

Kara Sakalın gemisinde kimse böyle değildi.

Şenlikler, partiler, yada kıyıya vurup eğlenmeler yoktu.

Herkes çok ciddiydi ve kimse partilemek havasında değildi.

Böyle soğuk bir ortamda yaşamak senide ciddi birisi yapmıştı.

Şu an yaşadığınız her şey çok yabancıydı.

Tüm mürettebat kıyıya vurur vurmaz gemiden inip ilk bara kendilerini attılar.

Abin ve sen en sona kalmıştınız.

Bu yıllar sonra ilk kez kıyıya gelişinizdi ve garip hissettiriyordu.

Denizin bittiği ve kumsalın başladığı yere baktın.

Denizin tuzlu kokusundan farklı olarak ıslak toprak kokusu ve insanların neşeli sesleri farklı hissettiriyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Tokyo卍Revengers • BONES •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin