Jedno zerwane spojrzenie,
Szybkie, niewiele znaczące.
Dlaczego w moich wspomnieniach
Wciąż nad altanką lśni słońce?
Dlaczego wspominam uśmiech
Przez bieg lat rozmazany?
Kłamcą ten, kto oznajmił,
Że z czasem uleczą się rany.
Bo mimo czasu, historii,
Nowych ludzi poznanych
Nie jestem w stanie zliczyć
Łez za przeszłość wylanych.
Tak wiele chciałabym mówić,
Przeprosić, choć nic nie zrobiłam,
Tak chciałabym się pożegnać;
Choć chciałam, to nie zdążyłam.
Niedomówień tak wiele
Wręcz poetyckie cierpienie
Czy w twym sercu uzyskam
Z biegiem lat wybaczenie?
Choć myśli dawne i mgliste,
Wciąż mam to samo marzenie,
Przeprosić, ranę ukoić,
Otrzymać twe zrozumienie.
I chociaż nigdy nie znajdę
Ulgi swojego cierpienia
Zdejmuję ciężar ten z ciebie,
Udzielam ci wybaczenia.
CZYTASZ
poezja
Short Storyoto moje pierwsze zamieszczone wiersze, nie spodziewam się, że dużo osób to zobaczy, ale chciałam się na pewnych platformach tym podzielić - miłego czytania...
