bölüm dokuz

139 15 8
                                    


Megumi dakikalardır aynı fotoğrafı büyütüp durarak inceliyordu. Nobara on dakika önce ona Yuji'nin normal bir fotoğrafını atmıştı ama bu fotoğraflar Megumi için ne kadar normal olabilirdi ki? Elbette her fotoğrafın ayrı bir güzelliği ve değeri vardı. Yuji'nin resimlerinden oluşan büyük bir albüme sahipti ki gitgide yeri azalıp durduğundan uygulama silip duruyordu.

Uzun süredir duvara dönük durduğundan uyuşan kolu ve ağrıyacakmış gibi duran bacağıyla diğer tarafa döndü. Büyütülmüş fotoğrafı minik bir gülümsemeyle incelemeye devam ediyor, sıkılmadan saatlerce bakabileceğini bilerek yaz tatilinde yapmaları için verilen ödevleri bir kez daha bir sonraki güne erteledi ama Nobara her gün böyle fotoğraflar atmaya devam ederse o ödevler hiçbir zaman yapılmayacak gibi duruyordu.

Birden bire ekrana düşen aramayla gözlerini kırpıştırdı Megumi. Odanın içinde yükselip duran melodi bile nedensizce güzel sevgilisini hatırlatıyordu, neticesinde bu şarkı onun favorilerindendi ki ekrandaki yazının sahibi de oydu. 

Daha fazla bekletmek istemeyerek ekranı yukarı kaydırdığı gibi Yuji'nin neşeli sesi onu karşıladı. Minik gülümsemesi büyüdükçe büyüdü, yüzünü gülerek yastığa bastırdı Megumi.

"Sana da tünaydın yavrum." 

Karşı taraftan bir süre ses gelmedi ama kısık bir kıkırtıyı işitir gibiydi. Yuji'nin tek bir sözüyle bu hale gelişinden garip bir zevk alıyordu. O geceden sonra daha fazlası için yanıp tutuşur hale gelmişti. Galibalar ile kurduğu hayallerin arasında takılı kalıyordu. Gözünün önünde beliren eşsiz görüntüyü sadece düşlerinde görebiliyor, uyandığında kendisini ıpıslak bir şekilde buluyordu. Babasından korktuğu için sessizlik ve karanlık içinde duşunu alabiliyordu, gecenin bilmem kaçında.

"Ne yapıyorsun?" diye sordu Yuji. Megumi gibi yatağında uzanıyordu. Nobara ile kısa bir süre konuştuktan sonra sevgilisini özleyerek aramıştı.

"Uzanıyordum."

"Başka?"

"Seni düşünüyordum."

"Hmm," derken ki ses tonu memnundu. "Demek beni düşünüyordun?"

"Başka kimi düşünmeliydim ki?"

Sırtını yatağa yaslayarak tavanı izlemeye başladı Megumi. "Sayamadığım yıllarım seni düşünmekle geçmişken niye şimdi de seni düşünmeyeyim?" Kısa süren sessizliğin ardından Yuji'nin gülüşü sahneye en güzel şekilde girişini yaptı. "Şu aralar bir romantiksin."

"Hoşuna gidiyor ama."

"Baştan sona hoşuma gidiyorsun."

Yuji'nin boğuk gelen sesiyle gözleri istemsizce kapanmış gülümsemesi usulca şeytani bir sırıtışa dönüşüvermişti. "Şu aralar bir cesursun."

"Hoşuna gidiyor ama."

___


halkın sevgilileri zeninler-san <3

Mai Herkes niye bu kadar sessiz?

Yuta Şey herkesin sevgilisi var?

Mai Senin sevgilin yok amk?

Yuta Susar mısın?

Var ayrıca tamam mı?

Var yani olacak

Herhalde

Umarım

daylightHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin