bölüm sekiz

190 17 44
                                    


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


yaz tatili

Tatlı bir şekilde esen rüzgar yüzüne vururken gülümsüyordu. Sıcak kuma daldırdığı ayak parmaklarını hareket ettirirken etrafına bakındı. Biraz ileride Toge ve Yuta, tanımadığı insanlarla voleybol oynuyordu ama Yuta, Toge'yi izlemeye o kadar dalmıştı ki kafasına sayamadığı kadar top yemişti. Gülerek onları izlemeye devam ediyorken birden bire ensesinde hissettiği soğukluk ile irkilerek başını çevirdi.

Tam arkasında duran Megumi'nin iki elinde de küçük kola şişeleri vardı. Mavi bir deniz şortu ve üzerinde de beyaz bir tişört giyinmişti. Kafasında kimin olduğu belirsiz bir hasır şapka vardı. O şapkayı geldiğinden beri herkesin kafasında gördüğünden asıl sahibi kim, bilmiyordu. Siyah güneş gözlükleri ise yakasında asılı duruyordu.

Yuji gülümseyerek yanını pat patladı. "Neredesin yarım saattir sen?" Megumi sevgilisinin gösterdiği yere anında otururken kolanın birini yan tarafına koydu. Elindekinin kapağını açarak Yuji'ye verdi. "Sıra çoktu güzelim." dedikten sonra kendi kolasının da kapağını açtıktan sonra küçük bir yudum aldı. Soğuk ve asitli içecek boğazını hafif yakıvermişti.

Dizlerini kendine çekerek başını yaslayan Yuji, "Güzelim mi?" derken kendini tutamayarak neşeyle kıkırdadı. Megumi sevgilisinin güzelliğine tekrar vurulurken başını onaylarcasına salladı. "Evet, güzelim." Yuji kızaran yanaklarının farkında olmayarak utanıp başını hemen diğer tarafa çevirdi. Bu sefer gülen taran Megumi'ydi. 

Sevgilisinin açıkta kalan ensesine yaklaşarak dudaklarını yasladı. Dudaklarının altındaki bedenin titrediğini fark ederek gülümsedi. Ensesindeki dudakların kıvrılışını hissediyordu Yuji. 

Öpücüğünü bırakıp geri çekildiğinde Yuji başını dizlerinden kaldırıp Megumi'ye döndü. Hafif esen rüzgar güzelim saçlarını öne doğru savururken görüş açısını kapatıyordu. Bu yüzden eliyle geriye doğru taramaya çalıştı. Gülümsemesi kısılan gözlerine kadar ulaşıyordu.

Karşısındaki manzarayla kalbinin eridiğini hissediyordu Megumi. Yuji o kadar güzeldi ki. Onu anlatacak hiçbir kelime yoktu, olamazdı da. İşte aşk denilen duygu böyle bir şeydi. İnsanı gereksiz yere mutlu ediyor, içi içine sığmıyordu. Her şeyi haykırmak istiyordu. Duysunlar ve bilsinler, kime karşı bu kadar sevgi dolu olduğunu. 

"Niye salak gibi birbirinizi izliyorsunuz?"

Yuji bir anda ortalarında beliren Yuta ile çığlık atarken Megumi bir kez daha Yuta ile arkadaş olduğu güne lanet etti. 


___


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
daylightHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin